Το αυτοκίνητο στο ελληνικό τραγούδι

24grammata.com culture WebTV

επιμέλεια: Γιώργος Δαμιανός

Σωφεράκι, 1932

Στίχοι: Πάνος Τούντας
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Νούρος

Να πάψεις πια την τσάρκα και το κλάξον να βαράς
να μη μας πιάσουνε στη φάκα αχ σωφεράκι απ’ το σπίτι μην περνάς
Μπροστά στην πόρτα θα περάσω και ας το μάθει η γειτονιά πως σ’ αγαπώ
και πως μαζί μου θε να σε πάρω και ΄πως μαζί σου θε να ‘ρθώ να ξηγηθώ

Ίσα ρε σωφεράκι να με διδάξεις το τεμόνι να κρατώ
να κάνω τσάρκες κρυφό μεράκι και το τενόρο και το κλάξον να βαρώ

Πιο πέρα κάνε στάση αχ σωφεράκι μου γλυκό
λιγάκι ακόμα να βραδυάσει στην αγκαλιά σου αλανιάρη μου θα ‘ρθώ
και το τεμόνι θα κρατήσω με τα γλυκά σου τα φιλιά να οδηγώ
κι έτσι μαζί σου θα συνηθίσω πρώτη και δεύτερη να βάζω πια κι εγώ

Ίσα ρε σωφεράκι να με διδάξεις το τεμόνι να κρατώ
να κάνω τσάρκες κρυφό μεράκι και το τενόρο και το κλάξον να βαρώ

 

 

Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Πρώτη εκτέλεση: Ρένα Βλαχοπούλου

Δεν υπάρχει αυτοκίνητο για μένα
Οχου, όλα είναι τρεμπανάλ ξεπερασμένα
Είναι πρόβλημα αυτό και δεν σνομπάρω
Καλέ, δεν υπάρχει αυτοκίνητο να πάρω

Αν πάρω μια Λάντσια, να μην αμφιβάλεις
Την άλλη την ώρα θα πει κι ο μπακάλης
-Ρε συ ωραίο αμάξι κι εγώ θα το πάρω
Πωπω πορτπαγκάζι για τον μπακαλιάρο

Αν Τζάγκουρ πάρω στο πάτωμα τάπης
Μα τι να το κάνω, θα πει κι ο χασάπης
-Ωραίο αμάξι, σωστή λιμουζίνα
Στη θέση του τίγρη, αν μπει προβατίνα

Αν Ρόβερ διαλέξω γκρενά, τη σειρά του
Σε λίγο την ίδια θα έχει ο ψαράς του
-Ωραίο αμάξι, καλά που το είδα
χωράει σαράντα τελάρα μαρίδα

– Απαπαπα, καλέ δεν παίρνω εγώ
τέτοιο μπανάλ αυτοκίνητο…

Το σαραβαλάκι μου

Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Καρέζη & Πέτρος Κυριακός ( Ντουέτο )

Το σαραβαλάκι μου είναι το πιο φίνο
Ούτε εκείνο μ’άφησε, ούτε εγώ τ’αφήνω
Όλο το ψωμάκι του φαγωμένο το΄χει
Κι όμως το κακόμοιρο δεν μου λέει όχι

Στις ανηφοριές
Στις ανηφοριές μουγκρίζει
Στις κατηφοριές
Στις κατηφοριές ρολάρει
Κι όταν βρει το ίσιο δρόμο
Περπατάει με καμάρι
Ντούκο ντούκου – τάκα τάκα
Κι έχει και μεγάλη πλάκα

Το σαραβαλάκι μου το’χω για καμάρι
Ως τα τώρα μ΄έβγαλε πάντα παλικάρι
Για τον δρόμο τον κακό ούτε που το μέλλει
Αλλά λίγο σπρώξιμο που και που το θέλει

Στις κατηφοριές
Στις κατηφοριές ρολάρει
Στις ανηφοριές
Στις ανηφοριές μουγκρίζει
Κι όταν βρει το ίσιο δρόμο
Περπατάει και κουδουνίζει
Ντούκου ντούκου – τάκα τάκα
Κι έχει και μεγάλη πλάκα.
http://www.youtube.com/watch?v=2lhOPqU0Isc&feature=related

Στίχοι: Βασίλης Καπερνάρος
Μουσική: Χρήστος Δάντης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Τ’ αυτοκίνητα που τρέχουν
την Ομόνοια διατρέχουν και ακούν
κάποια ανθρώπινα συντρίμια
κάποια ελληνικά αγρίμια να θρηνούν

Και πατώντας λίγο γκάζι
τ’ αυτοκίνητα με νάζι προσπερνούν
κάνοντας πως συζητάνε
το τιμόνι τους γυρνάνε να μη δουν

Πως τα φτιάχνουν τώρα Θεέ μου τ’ αυτοκίνητα
δίχως φρένο, μόνο γκάζι κι αεικίνητα
στολισμένα, γυαλισμένα κι ασυντήρητα
μόνο τρέχουν και δεν βλέπουν τ’ αυτοκίνητα

Τ’ αυτοκίνητα σβησμένα
σε μια μάντρα αραδιασμένα ξεψυχούν
αφημένα, σκουριασμένα
προσπαθούν απεγνωσμένα να σωθούν

Δίχως φρένο, δίχως γκάζι
δίχως το παλιό τους νάζι εκλιπαρούν
μην τυχόν από τους μόρτες
κι απ’ των μηχανών τους κόφτες διαλυθούν
http://www.youtube.com/watch?v=YqpAOp9Rexo

Αν φύγουμε στον πόλεμο      [ΜάρκοςΤο]      [Προηγούμενη σελίδα]

Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης, Φράγκος
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης, Φράγκος     Φωνητικά – Β φωνές: Απόστολος Χατζηχρήστος

Αν φύγουμε στο(ν) πόλεμο, μικρό μου Χαρικλάκι,
θα κάνεις τον εισπράκτορα ή και το σοφεράκι,
θα κάνεις τον εισπράκτορα ή και το σοφεράκι,
αν φύγουμε στο(ν) πόλεμο, μικρό μου Χαρικλάκι.

Θ’ αφήσεις το νοικοκυριό, θ’ αφήσεις τη(ν) κουζίνα,
τραγιάσκα θα φορείς στραβά, θα σου πηγαίνει φίνα,
τραγιάσκα θα φορείς στραβά, θα σου πηγαίνει φίνα,
θ’ αφήσεις το νοικοκυριό, θ’ αφήσεις τη(ν) κουζίνα.

Θα κόβεις εισιτήριο, στο τράμ, για το Παγκράτι,
οι γέροι θα σου κλείνουνε, με πονηριά το μάτι,
οι γέροι θα σου κλείνουνε, με πονηριά το μάτι,
θα κόβεις εισιτήριο, στο τράμ, για το Παγκράτι.

Κι όσοι για τα ματάκια σου, τα μαύρα τσιμπηθούνε,
και ρέστα ‘πο χιλιάρικο, ποτέ δε θα ζητούνε,
και ρέστα ‘πο χιλιάρικο, ποτέ δε θα ζητούνε,
κι όσοι για τα ματάκια σου, τα μαύρα τσιμπηθούνε.

Τα παλιοσαραβαλάκια          [Προηγούμενη σελίδα]

Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού & Σταμάτης Κραουνάκης ( Ντουέτο )

Το σαραβαλάκι μου πώς το κουλαντρίζω
μου σφυρίζει, του σφυρίζω,
βάζω το σακάκι μου, βάζω και βενζίνα
κι αλωνίζω την Αθήνα.

Το σαραβαλάκι μου πώς το καμαρώνω,
με μαλλώνει, το μαλλώνω,
τρέχει και το βάσανο, τρέχει και το νοίκι,
Πειραιά, Πειραιά-Θεσσαλονίκη.

Σάλταρε αδερφάκι μου, πες μου πού σε πάω
ωχ ωχ ωχ πώς τ’ αγαπάω
πού θα πάμε κούκλα μου, πάμε παραλία
να κοιτάζουμε τα πλοία.

Τα παλιοσαραβαλάκια αραγμένα στην ακρογιαλιά
στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ιδρωμένα τζάμια και φιλιά
στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ιδρωμένα τζάμια και φιλιά
τα παλιοσαραβαλάκια αραγμένα στην ακρογιαλιά

Γεια σου πατρίδα.
Γεια σου κι εσένα καπετάνιο.

Το σαραβαλάκι μου πώς το κουβεντιάζω,
με πειράζει, αχ το πειράζω,
κι άμα πάθει λάστιχο κι άμα μουλαρώσει,
η Express θα το φορτώσει.

Σάλταρε αδερφάκι μου, πες μου τι γουστάρεις
– να σε βλέπω να σωφάρεις
φερ’ το τσιγαράκι μου, σ’ αγαπάω παιδί μου
– βάλε τέταρτη μαζί μου.

Τα παλιοσαραβαλάκια αραγμένα στην ακρογιαλιά
στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ιδρωμένα τζάμια και φιλιά
στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ιδρωμένα τζάμια και φιλιά
τα παλιοσαραβαλάκια αραγμένα στην ακρογιαλιά