Καρδιά με σπασμένα τζάμια, Αλέξης Ακριθάκης
Μια συνολική εντύπωση
γράφει ο Απόστολος Θηβαίος
Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ
Εδώ βλέπετε την ξύλινη προθήκη όπου κρατούσαν παλαιότερα τις καρδιές τις πιο αγαπημένες. Πρόκειται για μια βάρβαρη συνήθεια που όμως τηρήθηκε στ΄ακέραιο. Πάθη, δαίμονες, παλιές αγάπες, ψέμματα και καθρέφτες. Τέτοια τάματα έβαζαν στην προθήκη. Από κάτω ζωγράφιζαν μια καρδιά και έδιναν σ΄αυτή τους την ιδέα αξία μεγάλη και αναμφισβήτητη. Πολλές τέτοιες ξύλινες κατασκευές βρέθηκαν σπασμένες, κάτω από χώματα και οικοδομές. Λίγο πριν το χαμό φαίνεται πως οι ιδιοκτήτες έτρεχαν σ΄αυτά τα παράξενα εικονοστάσια και έπαιρναν ότι μπορούσαν από την παλιά ζωή τους. Τα σπασμένα τζάμια τριγύρω αποτελούν μαρτυρία. Αισθητικά πρόκειται γι΄απλές, σχεδόν πρόχειρες κατασκευές. Όμως αυτή η καρδιά που δεν λέει να σβήσει, κατακόκκινη στο βάθος της πατίνας, αυτό τ΄αδέξιο σχέδιο πώς μας κερδίζει απόψε.
Στο κατάστημα του μουσείου διατείθενται σ΄ελκυστικές τιμές παρόμοιες προθήκες. Παλιό, σπάνιο ξύλο και μια επιτηδευμένα τεχνική παλαιότητας τις καθιστούν ανάρπαστες.Μονάχα προσέξτε το νερό. Το νερό, ξέρετε μπορεί να ξεβάψει το χρώμα, η καρδιά σας μπορεί να χαθεί.
Σκηνικές οδηγίες μιας ολόκληρης ζωής.
(Η ηθοποιός που υποδύεται την ξεναγό γνέφει στο κοινό που την ακολουθεί σε μια αρμονικότατη έξοδο. Όλα τα φώτα τώρα στον πίνακα του Αλέξη Ακριθάκη. Βρίσκεται στημένος σε μια στήλη μεταλλική. Το κοινό έχει πια αποχωρήσει. Αν συγκεντρωθείς στην ησυχία τότε μπορεί ν΄ακούσεις τον παλμό αυτής της σπασμένης καρδιάς. Αυτής της καρδιάς που ΄ζησε την πρώτη νιότη της μες στα καφενεία και τα ύποπτα μαγαζιά του ποιητή. Μιας καρδιάς ξεκληρισμένης απ΄ τις καταχρήσεις, τους σεισμούς, μιας ψυχής φορτωμένης ταλέντο, δίχως έλεος, μες σ΄αυτήν την περιπέτεια που μας κατακλύζει.
Ξαφνικά σβήνουν τα φώτα, όπως πάντα. Ανάβουν αργά οι λάμπες του θεάτρου. Το έργο τέχνης κανείς πια δεν το προσέχει. Η καρδιά όμως του Αλέξη Ακριθάκη χτυπά μες στις ζωγραφιές.)