Δέστε τους! Μην τους αφήνετε λυτούς!

24grammata.com/ επικαιρότητα

Η συγγραφέας Βασιλική Πιτούλη σχολιάζει και σατιρίζει την τηλεοπτική μας κατάντια
Δεν υπάρχει αυτό που ζω, δεν υπάρχει! Κάθομαι νωρίς το απόγευμα να δω λίγη τηλεόραση, η γυναίκα. Μπουκάρουν οι τέσσερις και κατακλύζουν το οπτικό μου πεδίο, στο κανάλι Alpha, παρακαλώ. Να σας τους περιγράψω; Κρατηθείτε!

Νίκος Μουτσινάς, τηλεοπτικός παρουσιαστής ακαθορίστου ηλικίας λόγω φαλάκρας. Να είναι νέος που έχει πάθει πρόωρο γήρας, να είναι γέρος που έχει παλιμπαιδισμό; Βρε, μπας και είναι μεσόκοπος μασκαρεμένος; Ε, για να σας πω, δεν είναι δυνατόν εγώ όλα να τα ξέρω… Το παρελθόν του Βουτσινά… συγγνώμη, λάθος έκανα, αυτός ήταν του ποιοτικού, μας άφησε και χρόνους, Θεός σχωρέσ’ τον. Το παρελθόν του Μουτσινά θολό και ακαθόριστο. Το παρόν του περίλαμπρο. Είναι ορκισμένος θαυμαστής της Ελένης Μενεγάκη, μήπως υπήρξε και πανελίστας στην εκπομπή της; Πανελίστας, πανελίστας, να σας εισάγω στη νέα ορολογία; Ε, μια και είμαι καθηγήτρια, είπα να σας μορφώσω λιγουλάκι. Πανελίστας λοιπόν σημαίνει μέλος του πάνελ μιας εκπομπής. Ξέρετε, από αυτούς που κάθονται γύρω-γύρω και λένε, λένε… Κάτι σαν την επιτροπή σοφών. Ο Μουτσινάς λοιπόν είναι το πρώτο νούμερο.

Το δεύτερο νούμερο είναι η Μαρία Ηλιάκη. Αυτή φαίνεται νέα, το ξεκαθαρίζω. Δε γνωρίζω βέβαια την πραγματική της ηλικία, μ’ αυτούς τους τηλεοπτικούς δεν είναι να έχεις εμπιστοσύνη. Η εικόνα ξεγελάει, το ’χει αυτό. Η Ηλιάκη λοιπόν είναι ξανθιά (φυσική ή βαμμένη, ιδέα δεν έχω). Είπαμε, μην περιμένετε από μένα να σας τα λέω όλα. Η κυρία Ηλιάκη έχει συνήθως καρέ χτένισμα, είναι τσαχπίνα και ζουμπουρλού, προτάσσει και το φουσκωτό ντεκολτέ της με τον ιερό σκοπό να αυξηθούν τα νούμερα της εκπομπής, οπότε καταλαβαίνετε…

Το τρίτο νούμερο είναι η Κατερίνα Καινούργιου. Η Παλιού πού είναι; Θα διαμαρτυρηθώ. Εγώ θέλω την Παλιού. Παλιού και ξερό ψωμί. Η Καινούργιου είναι ψηλή (θέλει να είναι) ξανθομαλλούσα με μακριά κυματιστή χαίτη (το έχει πετύχει ίσως βοηθούμενη από την προηγμένη κομμωτική τεχνολογία) γαλανομάτα (δεν ξέρω αν φοράει φακούς επαφής, οι πληροφορίες μου δεν φτάνουν ως εκεί) και μιλάει με το γο. Ποιο είναι αυτό; Το ρο όταν δεν προφέρεται. Την κυρία Καινούργιου την τράκαρα μια μέρα στα σουβλάκια Κηφισιάς να χλαπακίζει τυροκαυτερή και κοντοσούβλι που πήγαινε σύννεφο. Πρέπει να ήταν αυτή, αλλά να το ξέρετε, αν με στριμώξετε να σας ορκιστώ περί του γεγονότος, θα το αποφύγω.

Το τέταρτο νούμερο… τι να σας πω. Νότης Χριστοδούλου λέγεται. Χριστοδούλου λέγανε και την πρώτη μου δασκάλα στο δημοτικό, την πολυαγαπημένη. Γεια σου, δασκαλίτσα μου. Ο Νότης δεν είναι καθόλου σαν τη δασκάλα μου: είναι πολύ αδύνατος, γυαλούμπας, και… με συγχωρείτε που θα το πω, λίγο σαν ξωτικό ή σαν νεραϊδοπαρμένος. Έχει πλάκα όταν μπήγει κάτι γέλια ξεφωνητά, σα να τον σφάζουν ή σα να τον γαργαλάνε στις πατούσες. Πού τονε ξετρυπώσανε; Τι δε θα έδινα να το μάθω.

Το κουαρτέτο αυτό μου κρατάει μια αμφιλεγόμενη συντροφιά. Τι σημαίνει αμφιλεγόμενη; Α, για να σας πω, πολύ αμόρφωτους σας βρίσκω. Διαβάστε και κανένα βιβλίο να ανεβάσετε το επίπεδό σας. Μια συντροφιά που άλλοτε είναι καλή, και άλλοτε… άστα να πάνε. Να, τις προάλλες είχανε ανεβάσει το Νότη σε μια καρέκλα και είχανε χώσει τη μούρη του σε μια τρούπα… συγγνώμη, τρύπα ήθελα να πω, και γύρω-γύρω από την τρύπα είχανε το άγαλμα της Παπαρίζου, το χτένισμά της, το σώμα της, όλα τα σχετικά της τέλος πάντων (τώρα άγαλμα ήτανε, ζωγραφιά, θα σας γελάσω) και ο Νότης δεν ήξερε σε ποια τρούπα είχε χώσει τη μούρη του και έπρεπε να το μαντέψει. Τα νούμερα παίζανε το παιχνίδι των δέκα ερωτήσεων. Ρωτούσε ο Νότης: «Είμαι τραγουδίστρια ή ηθοποιός;» «Είμαι άντρας ή γυναίκα;» «Είμαι κάτω από 30; Πάνω από 50;» «Έχω μόνιμο δεσμό;» «Είμαι κουκλάρα;» Τα υπόλοιπα νούμερα του απαντούσανε: «Ε, δεν είσαι και καρακαλόνα… Οι γνώμες διίστανται». Το ξωτικό ρωτούσε: «Αν με καλούσε κουτσομπολίστικη εκπομπή για να προμοτάρω τη δουλειά μου, θα πήγαινα;» «Τρέχοντας, τρέχοντας!» «Είμαι της βαριάς κουλτούρας;» ρωτούσε απτόητο το ξωτικό. «Με έχουν σκηνοθετήσει μεγάλοι σκηνοθέτες;» Στο τέλος ο Μουτσινάς εκνευρίστηκε και του ’χωσε μια κλωτσιά στα πισινά, και το δύσμοιρο το ξωτικό βογκούσε. Ναι, ναι, το είδα κι αυτό. Τώρα πραγματικότητα ήτανε, οφθαλμαπάτη – αν μου ζητήσετε να σας ορκιστώ πάλι θα σας δυσαρεστήσω. Επίσης και για κάτι άλλο, όρκο δεν παίρνω: ποια ήταν η τραγουδίστρια. Η Παπαρίζου, η Φουρέιρα, η Βίσση, θα σας γελάσω.

Πάντως το διασκέδασα. Ααααχ νουμεράκια μου, Μαιρούλα, Νικολάκη, Καιτούλα, Νότη (δεν πιστεύω να ζοχαδιάζεστε που σας αποκαλώ με τα υποκοριστικά σας, ο Νότης αδικήθηκε, άλλο πιο μικρό δεν έχει. Θα μπορούσα να τον πω Νοτούλη, πώς σας φαίνεται; Αχ κύριε Νοτούλη μου, γιατί είστε σαν ξωτικό; Το ξέρω, το ξέρω, έτσι σας γέννησε η μαμά σας, καλή της ώρα. Τα χαιρετίσματά μου στην αξιοσέβαστη μητέρα σας. Θα χαρώ κάποια στιγμή να τη γνωρίσω.) Λοιπόν, μικρά μου νούμερα, να ’στε καλά, όχι απλώς καλά, περίκαλα. Και εις άλλα με υγεία.

www.bibliofagos.vasilikipitouli.gr