ΟΙ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ, ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ , ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ & ΠΡΑΞΗΣ ΣΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

24grammata.com/ Μέση Ανατολή

γράφει ο Δημήτρης Σταθακόπουλος

 Μια μοναδική, για την ελληνική βιβλιογραφία. παρέδωσε στο 24grammata.com o ερευνητής Δημήτρης Σταθακόπουλος. Για πρώτη φορά παρουσιάζονται οι επιρροές της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας και μουσικής στον Ισλαμικό κόσμο

24grammata.com/ free ebook (κατηγορία επιστημονικές μελέτες)

[κατέβασέτο/ download]

ΟΙ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ, ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ , ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ & ΠΡΑΞΗΣ ΣΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

I.H Αραβική Λογοτεχνία
H αραβική ποιητική λογοτεχνία είναι από τις πλουσιότερες και αρχαιότερες λογο­τεχνίες του κόσμου.
Ανάμεσα στους νομάδες δε γίνονταν πόλεμοι μόνο με όπλα, αλλά και με ποιήματα και από τη «διαμάχη» αυτή προέκυψε η σάτιρα (hiciv).
Στην παλιά προισλαμική αραβική ποίηση, εκτός από τη σάτιρα, θέμα των ποιημάτων αποτελού­σε και η εξύμνηση των γυναικών, ο έρωτας, ο πόθος, – και μετά την επαφή με την περσι­κή λογοτεχνία -,  και το κρασί.
Το μειονέκτημα της αραβικής ποίησης, έγκειται στο ότι οι ποιητές δεν έψαχναν για καινοτομίες, αλλά επαναπαύονταν στα υπάρχοντα, αρκούμενοι στον πλούτο, την ομορφιά και τις μεταφορικές έννοιες της γλώσσας.

ΙΙ.  H Περσική Λογοτεχνία
Στον αντίποδα, οι Πέρσες , – και πριν από τον ισλαμισμό – , ήταν κάτοχοι ευρείας και πλούσιας λογο­τεχνίας , όπου  μέχρι τον 7ο μ.Χ. αιώνα, ήταν εμφανής η επιρροή των Ελληνιστικών Προ­τύπων. Τα περισσότερα έργα γράφονταν στο είδος του έπους (destan) και του μεσνεβή (mesnevi) και η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν ονομάζεται Πεχλεβί, ή μέση Περσική.
Ανάμεσα στο 10ο και 15ο αιώνα η Περσική λογοτεχνία έζησε τους χρυσούς αιώνες της. Σ’ αυτούς τους χρυσούς αιώνες η περσική λογοτεχνία απέδωσε τρία είδη ποίησης: α) Το Γκαζέλ (gazel) και κασιντέ (kaside), που θέματά τους είναι ο έρωτας, το κρασί και όλες οι εγκόσμιες απολαύσεις. Ο πρώτος μεγάλος ποιητής που έγραψε στα είδη αυτά είναι ο Ρουντεκή, (;-941). Κατά τον 11ο αιώνα εμφανίζονται δύο ακόμη μεγάλοι ποιη­τές του είδους Κασιντέ, οι Ενβερι και Χακανι, ενώ κατά τον 14ο αιώνα ο μεγάλος ποιητής Σήραζλι Χαφής, του οποίου τα ποιήματα είναι επίσης στο είδος του γκαζέλ, β) Το είδος Μεσνεβί, που αποτελεί και το εθνικό Περσικό είδος ποίησης. Είναι το αρχαιότερο και καταλληλότερο είδος, για να αποδίδονται μεγάλοι και έμμε­τροι μύθοι. Από το 10ο αιώνα και εξής, το μεσ­νεβί διαπραγματεύθηκε  τρία είδη θεμάτων, τα επικά, τα ερωτικά και τα διδακτικά.
Ο μεγαλύτερος Πέρσης ποιητής θεωρείται ο Φιρντεφσή ή Φιρδούση με το Σαχναμέ του, το οποίο αποτελείται από 60.000 στίχους και χρειάστηκε 30 χρόνια για να το τελειώσει. Το έργο του αυτό είναι επικό και ανήκει στο είδος του μεσνεβί. Τέλος, γ) τα Μυστικιστικά ποιήματα. Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως, παρότι, ο μυστικισμός (θεοσοφισμός) γεννήθηκε στην Αραβία, με την επιρροή του Νεοπλατωνισμού, ωστόσο τα καλύτερα ποιήματα του είδους αυτού γράφτηκαν από Τούρκους και Πέρσες ποιητές και κυρίως με τα είδη του Μεσνεβί και του ρουμπαΐ. Ειδικά με το ποιητικό είδος ρουμπαΐ, έγραψε ο Ομέρ Χαγιάμ τα γνωστά ποιήματα Ρουμπαϊάτ. Άλλος μεγάλος Πέρ­σης ποιητής είναι ο Σεΐχ Σαδδή…διαβάστε όλη τη μελέτη, 22 σελίδες σε μορφή pdf  κλικ εδώ

24grammata.com/ free ebook (κατηγορία επιστημονικές μελέτες)

[κατέβασέτο/ download]