Ο τάφος και το όνειρο

αμφιπολη 24γραμματαjpg24grammata.com/  αφιέρωμα στην Αμφίπολη εδώ / Τribute to Amphipolis here

Ο τάφος και το όνειρο
Από τη ΝΙΝΕΤΤΑ ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

Εκείνος ο σιωπηλός ανθρωπάκος με τα σκονισμένα δερμάτινα πέδιλα και το χακί τζόκεϊ καπέλο, που κάθεται κάθε μέρα απέναντί μου διαβάζοντας τη συνέχεια των ερευνών στον τάφο της Αμφίπολης, ούτε φασίστας φαίνεται ούτε κάποιο κρυφό εθνικισμό διακρίνει κανείς στη ματιά του.

Ενας ταλαίπωρος καθημερινός άνθρωπος είναι, που σέρνει έξι μήνες στο καροτσάκι τη γυναίκα του. Παίρνει την εφημερίδα του και το πρώτο που διαβάζει, περιμένοντας έξω από το φυσιοθεραπευτήριο, είναι τα νεότερα των ανασκαφών της Αικατερίνης Περιστέρη. Πολύ πιθανόν να μην έχει ιδέα τι θα πει μακεδονικός τάφος, ποια τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και ασφαλώς αγνοεί ότι έχουν στο παρελθόν αποκαλυφθεί πάνω από εκατό παρόμοιοι τάφοι με ωραιότερα fresco στο εσωτερικό και στις προσόψεις τους από τον τάφο της Αμφίπολης, με υπέροχες μαρμάρινες σκαλιστές νεκρικές κλίνες. Εχει βεβαίως ακουστά τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, αλλά δεν ενέταξε στα απαραίτητα προσκυνήματα της ζωής του την ανάγκη επίσκεψης σε ταφικά μνημεία που βρέθηκαν ασύλητα, γεμίζοντας χρυσές λάρνακες και στεφάνια τις πολύτιμες συλλογές των μουσείων μας.

Χθες όμως έβλεπα να καθρεφτίζονται στα μάτια του ιωνικά κιονόκρανα και να προβάλλουν ορθόστηθες οι λεοντόκορμες Σφίγγες. Πόσο θα ‘θελε να τρυπώσει μέσα από την πέτρα που άνοιξε ο αρχαίος τυμβωρύχος στον προθάλαμο του τάφου και να βγάλει στο λευκό φως, που περιβάλλει συνήθως τους Αγγέλους, τυλιγμένα σε ύφασμα μεταξωτό, σαν λείψανα αγίων, τα κομμάτια μιας συλημένης από χρόνια Ιστορίας. Εμπρός στο ρίγος της αποκάλυψης έχει σφραγίσει τα αυτιά του στην επικαιρότητα. Δεν θα ξοδέψει δευτερόλεπτο για να μάθει αν τα κατάφεραν Σαμαράς και Βενιζέλος να εξασφαλίσουν 180 βουλευτές για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ούτε θα ασχοληθεί με τα περισπούδαστα άρθρα κάποιων που παίζουν στα δάχτυλα την αρχαία ελληνική γραμματεία και παπαγαλίζουν την ιστορία. Δεν θα διαβάσει τα απαξιωτικά σχόλιά τους για το ενδιαφέρον των πολλών για τα ευρήματα του τάφου, εκείνων που σύμφωνα με τους ίδιους «αγνοούν τα στοιχειώδη». Απαγορεύεται λοιπόν σε κάποιον που δεν ευτύχησε να μάθει πολλά -εξαιτίας της ελλιπούς εκπαίδευσης στα σχολικά θρανία- να ονειρεύεται ότι κάπου εκεί κοντά στον ασυμβίβαστο (με τη ροή του) Στρυμόνα, που κατέκλυζε ολόκληρα χωριά, βρίσκεται θαμμένο ένα μικρό ή μεγάλο μυστικό; Γιατί, πέρα από την προφανή (και πρωτοφανή) πολιτική εκμετάλλευση μιας αρχαιολογικής έρευνας, πριν καλά καλά καθίσει η σκόνη της πρώτης φτυαριάς, διαβάζουμε σοφές δηλώσεις επωνύμων που στέλνουν τον κόσμο πίσω στα θρανία για να μάθει ιστορία, πριν επιχειρήσει να ανοίξει το στόμα του για τον τάφο του τύμβου Καστά. Λένε, ούτε λίγο-ούτε πολύ, πως «όλοι αυτοί που φωνάζουν για την Αμφίπολη ας πάνε πρώτα να επισκεφθούν έναν οποιοδήποτε αρχαιολογικό χώρο ή ένα μουσείο».

Ας δούμε τι έγραφε σχεδόν προφητικά ο Οδυσσέας Ελύτης: «Δεν θυμάμαι να με συγκίνησαν ποτέ οι ζωντανές εγκυκλοπαίδειες. Μια και ο μέτριος μαθητής μέσα μου εξακολουθεί να βαριέται το μάθημα της Ιστορίας προπάντων όταν του ζητάν χρονολογίες. Πολύ περισσότερο με ενδιαφέρουν οι άνθρωποι και τα όνειρά τους». http://www.enet.gr