γράφει ο Απόστολος Θηβαίος
Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ
Στ΄αποκορύφωμα της διασκέδασης γλίστρησε μέσα απ΄το πλήθος και χάθηκε στην ιστορία. Για την ακρίβεια ένιωσε την ανάγκη ν΄αποσυρθεί στο μικρό σαλόνι του πάνω ορόφου. Αυτές οι μάσκες σ΄όλες τις αποχρώσεις, διαμορφωμένες με στρας, από χαρτί γλασσέ που σπάνια μπορείς να βρεις στα λαϊκά βιβλιοπωλεία του Μοντεβίδεο τον είχαν συνεπάρει. Τις έφερε η μικρή υπηρέτρια, σαν μωρά στην αγκαλιά της, ανάμεσα σε κλουβιά και λογής ασημικά. Η παιδική του συνήθεια τον κατέκλυσε. Έτσι μες στη δίνη μιας τρομερής παρόρμησης εμφανίστηκε άγνωστος, μες στο ίδιο πλήθος που τώρα ξεφάντωνε πέρα από κάθε έλεγχο. Μια δυο κυρίες τον καλησπέρισαν, μελετώντας την παροιμιώδη κομψότητά του. Τέτοια πράγματα δεν συνηθίζονται στο Μοντεβίδεο. Οι τρόποι του μαρτυρούν το πέρασμα απ΄τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Λονδίνο, Βερολίνο, Ρώμη, Μαδρίτη, αυλές και κόλακες, γρήγορα γεύματα, επιχειρηματικές εξαγορές. Ο ίδιος, στην ύστερη ακμή του δεν θυμίζει σε τίποτε πια τον γοητευτικό νεαρό άνδρα που διοικούσε με σιδηρά πειθαρχία τις εταιρείες πετρελαιοειδών σε Βενεζούλα, Κολομβία και αλλού. Τώρα μ΄ανύπαρκτη πια την αφετηρία, αγγίζοντας τα τέρματα, μες στους έξαλλους κύκλους της κοσμικής ζωής άλλαζε ταυτότητα, περιφρονώντας για πάντα αυτά τα ψυχρά θεωρήματα που ήταν τελικά η ζωή του. Έξω στο βάθος των κήπων, πάνω απ΄τα νερά, ψιθυρίζει για πρώτη φορά τ΄αληθινό του όνομα, προσμένοντας το καινούριο μονοπώλειο του ήλιου.
Η φιγούρα στο κέντρο του πίνακα μεταθέτει την αίσθηση μιας θηλυκής γεωμετρίας. Η ορχιδέα στα μαλλιά του, η ταυτότητά που χάνεται, τα πράγματα που συμπάσχουν ακολουθώντας τον μορφασμό. Τ΄άλλα πράγματα στο δωμάτιο απομένουν σιωπηλά, με το χρώμα τους να ξεθωριάζει. Μονάχα οι μάσκες και το γεγονός πως αυτός ο άνδρας αντιστέκεται μ΄όλες του τις δυνάμεις κόντρα στο φύλο του, κόντρα σ΄ το επονομαζόμενο αίσθημα, αρκούν για να μας πείσουν με πόση ελευθερία αντίκρισε ο Ριβέρα τα πορτραίτα του. Μας υποβάλλει μια ιδέα, μ΄άλλα λόγια, για την τρυφερότητα του ίδιου του ζωγράφου, τη δίχως σύνορο αθωότητά του. Ο Ντιέγκο Ριβέρα ενσάρκωσε τις παραδόσεις και την ατμόσφαιρα του Μεξικού. Αγάπησε παράφορα την Φρίντα Κάλο και επέκτεινε αυτόν τον έρωτα σε σπουδή εντοπιότητας για ολόκληρη την Λατινική Αμερική. Σ΄εικόνα ψυχική των μοντέλων και των ιδεών του.