γράφει και φωτογραφίζει ο Μανώλης Δημελλάς
Διαβάστε όλη την εργογραφία του Μανώλη Δημελλά στο 24grammata.com κλικ εδώ
Υπέροχες Καμμένες Φουρνιές
Έστησε αυτί και περίμενε μάταια, για να ακούσει κάτι από την ετερόκλητη παρέα που καθόταν παραδίπλα. Κάτι από ετούτους τους νέους, για τα θέλω και τις ελπίδες τους, που πνίγονται όπως πάντα ξεδιάντροπα κι όμως τόσο ήσυχα.
Τον μπέρδεψε η σιωπή τους και καθυστέρησε μέχρι να το καταλάβει, έπρεπε πρώτα να γίνει φίλος στο δίκτυο, από εκεί θα μάθαινε τα νέα τους και έτσι θα μπορούσε πολύ εύκολα να διαβάσει το ψιλόλιγνο εφήμερο παρόν, που κάθε τόσο άγγιζε και χόρευε ψηλά, πάνω στον ουρανό.
Σκέφτηκε πως έτσι θα ήταν πάντα, σαν ένα χορευτικό νούμερο, μια λαμπρή ευκαιρία, κάπου-κάπου θα έφτανε κι ένα αυθόρμητο χειροκρότημα, από εκείνα που αφήνουν χώρο στον πιο αγωνιστή τυχερό για ένα μακρόσυρτο ανκόρ.
Και έπειτα απέραντη σιωπή, ξανά ένα μεγάλο, ένα λαμπερό σκατένιο τίποτα!
Περάσαν τόσες γενιές, όλες ένιωθαν την ζωή να χορεύει μέσα στα μινίγγια τους, την μοναδικότητα τους να φωσφορίζει, να βγάζει μια πρόστυχη γλώσσα και να κοροϊδεύει το χρόνο.
Και ξαφνικά θα έφτανε ένα μικρό απόλυτο Τσαφ!
Ένα κλείσμο του διακόπτη και ένα ξέπνοο φύσημα, η σελίδα απότομα γυρίζει. Και πάλι ένας αόρατος κοντυλοφόρος θα τη γεμίσει με φρέσκα μικρά μηνύματα, προσωπικά στίγματα, από κείνα που ούτε μεταφράζονται, ούτε μεταφέρονται κι αν δεν είσαι παραδίπλα να τα αγγίξεις, τότε μπορείς μονάχα να θαυμάζεις το εξώφυλο, αντε να γραφτεί και καμμιά “χρωματιστή” περίληψη, και αν έχεις μάτια και χρόνο για το παρελθόν, τοτέ μπορείς να την μελετήσεις.
Έτσι και με το στενό παρόν και όλους εμάς, που αφήνουμε τις καυτές ανάσες μας πάνω στο φανταστικό κορμί του, πνιγόμαστε δεμένοι βαθιά στο πάτο των αναγκών μας, ούτε που βλέπουμε την επανάληψη λόγων και πράξεων, δεν θέλουμε να νιώθουμε το τρίξιμο του χρόνου.
Το σπουδαιότερο, ούτε που νοιαζόμαστε για την παράδοση του δανεικού μας κόσμου στους επόμενους. Ούτε λόγος για υστεροφημίες! Δεν βαριέσαι, δεν περισσεύουν megabyte για αυτό το νοιάξιμο και το εφήμερο φέρνει καθημερινά όλο και περισσότερες αδιάφορες ειδήσεις…