24grammata.com/ επικαιρότητα
Ο Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλα, Σεραφείμ Κυκκώτης, στην τακτική εβδομαδιαία επικοινωνία με τα 24grammata.com αναλύει την πολιτική κατάσταση στην Αίγυπτο
Του Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφείμ (π. Αντιπρόεδρο Παναφρικανικού Συμβουλίου Εκκλησίου)
Τα πραγματικά αίτια των πρόσφατων τρομοκρατικών κτυπημάτων στην Αίγυπτο, μετά τις μαζικές διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις της Αιγύπτου, φαίνεται ότι δεν είναι αποτέλεσμα θρησκευτικού φανατισμού, ρήξη μεταξύ χριστιανών και Μουσουλμάνων, όπως όλοι μας νομίσαμε στην αρχή, μη εξαιρουμένων και των Διεθνών Μέσων Ενημερώσεως. Τα πραγματικά αίτια φαίνεται ότι είναι πολιτικά. Στις μαζικές διαδηλώσεις συμμετέχουν μαζί και χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Φαίνεται ότι σταδιακά δεν περνάει απαρατήρητη χωρίς πολιτικό κόστος η τεχνική σιωπή που επέβαλαν με διάφορους προπανδαστικούς τρόπους τόσο τα Μαζικά Μέσα Ενημερώσεως της Αιγύπτου, όσο και τα Διεθνή που ελέγχονται από τη Δύση και την Αμερική για τη απαράδεκτη κατάσταση που έγιναν οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές στην Αίγυπτο το περασμένο Νοέμβριο, όπου με διάφορους έκτακτους νόμους απεκλείσθησαν του δικαιώματος να είναι υποψήφιοι όσοι δεν ανήκαν στο κόμμα του Προέδρου της Χώρας κ. Μουμπάρακ. Φαίνεται ότι οι δυναμικές κοινωνικές αντιδράσεις επισπεύθησαν σε συνδυασμό και με τα γνωστά βίαια μαζικά γεγονότα στις γειτονικές χώρες της Τυνησίας και της Αλγερίας με τις μαζικές διαδηλώσεις που τάραξαν ολόκληρο το σώμα της Αφρικανικής Ηπείρου και όχι μόνον. Το τρομοκρατικό κτύπημα φαίνεται να ήταν η πρώτη πολιτική αντίδραση ως διαμαρτυρία του πολιτικού αποκλεισμού στις Βουλευτικές εκλογές της Χώρας για να ελκύσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, αλλά ταυτόχρονα και τη πρώτη πολιτική επίθεση σ’ αυτούς που ήσαν υπεύθυνοι για ό,τι έγινε με τις βουλευτικές εκλογές του αποκλεισμού. Γι’ αυτό η διαφορά τώρα δεν φαίνεται να είναι θρησκευτική μεταξύ χριστιανών και Μουσουλμάνων, αλλά μεταξύ του Λαού και των οργάνων του Κράτους και του Προέδρου.
Για να καταλάβουμε μερικές πτυχές της όλης πολιτικής κατάστασης στην Αίγυπτο θα παραθέσω μερικές γραμμές που κατέγραψα πριν πέντε χρόνια από το μελλοντικό μου βιβλίο «Ημερολόγιο ενός Επισκόπου».
«Το βράδυ αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το παλάτι του Φαρούκ στην Μοντάζα. Είναι μια περιοχή όμορφη και πλούσια που ξεχνάς προς στιγμή τους φτωχούς που ζουν στην Αίγυπτο. Όταν οι στρατιωτικοί μ’ επικεφαλής τον Νάσσερ τη δεκαετία του 1950 οργάνωναν την επανάσταση τους να διώξουν τον βασιλιά Φαρούκ, που ζούσε πλουσιοπάροχα σε βάρος του λαού, είχαν ως στόχο τους την κοινωνική δικαιοσύνη και την εξάλειψη της φτώχειας. Μετά από τόσα χρόνια ούτε το ένα έχει επιτελεσθεί ούτε το άλλο. Η φτώχεια μεγαλώνει κι οι πολιτικές αντιδράσεις του λαού για την όλη υφιστάμενη κατάσταση αυξάνονται καθημερινά. Όλα είναι απρόβλεπτα. Δεν ξέρουμε τι μέρα θα ξημερώσει. Ιστορικά, φαίνεται πάντοτε μέσα από την ιστορία των λαών, ότι αν μια επανάσταση δεν ανταποκριθεί στις αρχικές της προθέσεις, αναπόφευκτα έρχεται στο ιστορικό προσκήνιο της ίδιας κοινωνίας, μία πιο οργανωμένη λαϊκή επανάσταση, για να εφαρμόσει ό,τι υποσχέθηκε η πρώτη και δεν το έκανε όταν πήρε την εξουσία στα χέρια της κι οδήγησε μάλιστα το λαό σε χειρότερες καταστάσεις απ’ ότι ήταν πριν την επανάσταση. Μια επανάσταση κρίνεται ηθικά δικαιωμένη από την Ιστορία, όχι από τους υγιείς σκοπούς της και τις αγνές προθέσεις της, αλλά από τα αποτελέσματα της στα χρόνια που οι ηγέτες της διακυβερνούν μια χώρα, αν δηλαδή επιφέρουν κοινωνική δικαιοσύνη και συμβάλλουν στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Αυτό ισχύει και για την περίπτωση της Αιγύπτου.
Το πρωϊ πήγαμε στη Τράπεζα για να αλλάξουμε λίγα χρήματα σε τοπικά χαρτονομίσματα. Η λίρα της Αιγύπτου μας φαίνεται ακόμη δυνατή. Τα τελευταία χρόνια η τιμή της σε σύγκριση με τα ξένα νομίσματα παραμένει η ίδια. Απλώς τα αιγυπτιακά χαρτονομίσματα είναι πολύ λερωμένα. Είναι κάτι συνηθισμένο που το βρίσκεις στην Αφρική και στις φτωχές χώρες.
Οι μισθοί στην Αίγυπτο είναι εξευτελιστικοί. Κυμαίνονται μεταξύ 20 και 50 δολαρίων Αμερικής. Γι’ αυτό τα φιλοδωρήματα θεωρούνται το βασικό μέσον για να επιβιώσει μια οικογένεια. Μπορεί κάποιος από τα φιλοδωρήματα να παίρνει το αντίστοιχο μεταξύ 2 και 4 μισθών επιπλέον. Τα πράγματα είναι φθηνά, θα έλεγα εις το μισό της κανονικής τιμής που τα βρίσκεις σ’ άλλες χώρες.
Φαίνεται ότι το βασικότερο εισόδημα της Αιγύπτου είναι τα χρήματα από τον τουρισμό. Γι’ αυτό η αναμενόμενη πολιτική αστάθεια στη χώρα θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην οικονομική της ανάπτυξη. Όλα είναι απρόβλεπτα.
Περνώντας δίπλα από τα Γραφεία των Αιγυπτιακών Αερογραμμών διαπίστωσα πόσο υποφέρει ο κόσμος από την αρνητική επικράτηση των κρατικών ή ιδιωτικών μονοπωλείων. Δέκα υπάλληλοι που κάνανε διάφορα πράγματα κι οι καημένοι οι πελάτες περίμεναν εκεί ως σιωπηλές κουρασμένες καμήλες μέσα στην έρημο. Κι όταν κτύπησε το τηλέφωνο ένας υπάλληλος προσπάθησε να εξυπηρετήσει την πελάτη που τηλεφώνησε κι αυτοί που περίμεναν έπρεπε ακόμη να περιμένουν.
Τα δικαιώματα των πολιτών δεν προστατεύονται στον βαθμό που έπρεπε να γίνεται. Οι υπάλληλοι δεν είναι φιλικοί. Συμπεριφέρονται ως οι άνθρωποι της εξουσίας. Αυτό σταδιακά θα δημιουργήσει κοινωνικές αντιπαραθέσεις με απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις».