Η Πετρούλα υποδέχεται την Τρόικα

24grammata.com/ ευθυμογράφημα

ευθυμογράφημα

Η συγγραφέας Βασιλική Πιτούλη εγκαινιάζει μια νέα στήλη με ευθυμογραφήματα. Ανανέωση κάθε εβδομάδα

γράφει η  Βασιλική Πιτούλη

Αχαχούχα!! Ίντα είναι αυτό πάλι, μάνα μου; Βλέπω ξαφνικά την Πετρούλα την παλιά, ναι, ναι, καλέ, αυτή με τα βυζιά, μετά συγχωρήσεως. Δε σας άκουσα καλά, τι με ρωτήσατε; Αν είναι αληθινά ή εγχειρισμένα; Πού να ξέρω, η δόλια γυναίκα; Εγώ μεγάλα τα βλέπω, τούρμπο, στέκονται βέβαια λίγο περίεργα, κάνουν σκαλοπάτι, αυτό να λέγεται. Τι προέλευση έχει ακριβώς το παραγέμισμα; Της το έδωσε ο Θεός ή ο χειρούργος; Λοιπόν που λέτε, και να μη με διακόπτετε γιατί χάνω τον ειρμό μου, εμφανίστηκε στην οθόνη η Πετρούλα του καλού καιρού. Τη βλέπω να προβάλλει μπροστά στο Υπουργείο των Οικονομικών. Ώπα, λέω, την εκλέξανε. Τη βρήκανε ζουμερή ή φόβητρο, έτσι που είναι μακρομούρα και σαν αλλοπαρμένη, και αποφασίσανε να τη βάλουν στο Υπουργείο να διευθύνει τα οικονομικά μας. Να κόψει από δω, να ράψει από κει, να παραγεμίσει (ξέρει αυτή από τέτοια), να δει προκοπή ο τόπος, να πάει μπροστά. Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Πετρούλα. Ξαφνικά τη βλέπω να ανοίγει το στόμα της. Σωπάτε σύντροφοι και συντρόφισσες, ανοίχτε τα αυτιά σας (ξεβουλώστε τα αν είναι βουλωμένα, ξέρω έναν καλό ωριλά, να σας τον συστήσω;) Κάποια σοφία θα ξεφουρνίσει το παρτσακλό.

Στέκεται λοιπόν η Πετρούλα, παίρνει φόρα και λαλεί: «Ήρθα εδώ για να υποδεχτώ την Τρόικα!» Ποιά τρόικα καλέ; Του ΔΝΤ; Ναι, αυτή αυτοπροσώπως. «Έχουν έρθει οι Τροϊκανοί» συνεχίζει ο Πέτρουλος. Μπρρρ, μαμά μου, φοβάμαι. Λες να είναι άγριοι και να με βουτήξουν από το μαλλί; Καλέ, αυτοί οι Τροΐκανοί, πολύ αγριευτικοί μου φαίνονται, να φωνάξει κάποιος το μπόγια να τους μαζέψει. Εδώ Τροΐκανοί, εκεί Τροΐκανοί, πού ‘ναι οι Τροΐκανοί; Όποιος τους βρεί, κερδίζει ένα κουλουράκι. Παλιά θα κέρδιζε ποδήλατο, αλλά τώρα που τα πράγματα έχουν σφίξει, και ο κούλουρος καλός είναι. Να βάλουμε και λίγο τυράκι απάνω, να κόψουμε και καμιά ντοματίτσα, να λαδώσει τ’ αντεράκι μας.

Καλέ, εδώ που τα λέμε τώρα, από πού κατάγονται τα παλικάρια; Για τους Τροϊκανούς λέω, ντε. Μήπως από την Τροία; Troy δεν είναι η Τροία στα αγγλικά; Από κει θα ξετρύπωσαν αυτοί, να μου το θυμηθείτε, είναι η μετενσάρκωση των παλιών Τρώων που ηττήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες και ήρθαν να μας εκδικηθούνε. Ίσα, ρε, σιγά! Αξιότιμοι κύριοι Τροΐκανοί, δεν είμαστε αυτοί που νομίζετε. Εμείς με τους αρχαίους προγόνους μας έχουμε λέτε μεγάλη σχέση; Χιλιάδες χρόνια πέρασαν, μπολιάστηκε με άλλα φύλα το αίμα μας, μην ακούτε τι λέμε όταν μας πιάνει η μεγαλομανία και η προγονοπληξία. Εμείς είμαστε μικρομεσαίοι του κερατά, δεν είναι πρέπον να πληρώσουμε εκείνων τα σπασμένα. Κι εκείνοι οι αφιλότιμοι, τι εκστρατείες, τι πονηριές, τι Δούρειους Ίππους – νάτα τώρα, φά’ τα νεοέλληνα και μη μιλάς. Σκάσε και κολύμπα.
Επιστρέφω στην Πετρούλα, που δε γνωρίζω τις γραμματικές γνώσεις της, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Συνεχίζει απτόητη. Σκάνε μύτη οι Τροϊκανοί. Η Πετρούλα κραδαίνοντας το μικρόφωνο κυνηγάει τον έναν. «Έι μίστερ…» φωνάζει, ενώ προσπαθεί να του χώσει στη μούρη το μικρόφωνο. Εκείνος την αγνοεί. Για βάστα, κύριε Τροΐκανέ, με ποιο δικαίωμα αγνοείς την εθνική μας Πετρούλα; «Έι μίστερ μπλου άις» συνεχίζει ο Πέτρουλος. Να τος που είναι και αγγλομαθής. Θα γνωρίζει και στενογραφία, γι αυτό την προσλάβανε. Τρέχει ξοπίσω από τον Τροϊκανό. Αμάν το πείσμα σου, κοπέλα μου. Άμα δε σε θέλει παιδί μου ο άντρας, γιατί τον κυνηγάς; Αξιοπρέπεια δεν έχεις; Δε σου τα ‘μαθε αυτά η μάνα σου; Δε σε κατήχησε να κεντάς και να σωπαίνεις; «Έι μίστερ Μπομπ Τραστ» φωνάζει η Πετρούλα. Γυρίζει με σκέρτσο προς την κάμερα. «Έτσι δεν τον λένε;» Της ξεφεύγει ο πρώτος. Αρπάζει το δεύτερο. «Έι μίστερ Πωλ Κλάους…» Η σιωπή του προς απάντησή της. Πω πω, την καταταπείνωσε. Ναι, ζω αυτό το δράμα, να βλέπω να περιφρονούν την εθνική, αθώα Πετρούλα οι κακοί Τροΐκανοί. «Πώς τον λένε τον τρίτο; Δε θυμάμαι…» ομολογεί συντετριμμένη. Απευθύνεται σ’ εναν περαστικό. «Ήρθαν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, κι εγώ βγήκα ν’ ακούσω τη φωνή του λαού και να τους καλοπιάσω» του λέει κι εκείνος την κοιτάζει σα να βλέπει φάντασμα. Πετρουλοφάντασμα. Ξανά στην κάμερα: «Έχουν έρθει οι Τροϊκανοί. Τι να κάνω για να τους καλοπιάσω;» Κουνάει τους ευμεγέθεις μαστούς της. Με νάζι: «Αν η κυβέρνηση δεν έχει να δώσει τα λεφτά πίσω, ας δώσει εμένα».

Αχ Πετρούλα μου, κορίτσι μου καλό. Δε γνωρίζω, και δε με αφορά, τι μπορείς να κάνεις εσύ για να τους καλοπιάσεις. Ούτε πόσο ανταλλάξιμη είσαι με το εθνικό μας χρέος. Δεν είναι αυτό το θέμα μας, και δε θέλω να πέσουμε εκτός θέματος, γαιτί θα μηδενιστεί η κόλλα. Το θέμα είναι πώς μας προέκυψαν ξαφνικά οι Τροϊκανοί, και τι θα μπορούσε να είχε γίνει για να μη μας κατσικωθούνε. Ξέρω, σας βάζω δύσκολα. Εμ, εδώ είναι που σας θέλω. Τα εύκολα τα ξέρει κι η θειά μου η Ιουλία. Θα σας μιλάω συχνά για την αφεντιά της. Προς το παρόν, αυτά. Και εις άλλα με υγεία. 24 Nοεμβρίου 2010 www. bibliofagos.vasilikipitouli.gr