Ο Γιάννης Λειβαδάς γεννήθηκε το 1969. Πέρα από εκδότης, βιβλιοπώλης, αρθρογράφος και μεταφραστής έχει εργαστεί σε πάμπολλους άλλους τομείς. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί επίσης στον αμερικανικό, τον γαλλικό, τον κροατικό, τον ινδικό, τον ιρλανδικό, τον ισπανικό και τον σερβικό λογοτεχνικό Τύπο. Ζει στο Παρίσι. Ιστολόγιο: http://livadaspoetry.blogspot.fr
Τα κατωτέρω τρία ποιήματα είναι προδημοσίευση από την υπό έκδοση συλλογή «La Chope Daguerre και Ποιήματα Κελύφους» (Κέδρος, άνοιξη 2013) και ευχαριστούμε το Γιάννη Λειβαδά για την αποστολή τους στ0 24grammata.com.
Κάθομαι σ’ όλες τις καρέκλες
Κάθομαι σ’ όλες τις καρέκλες
Γιατί δεν υπάρχει θέση
Για την τέχνη
Που ξεκίνησε το
2008 το 2011
Ή το 2012
Σταγόνες απ’ το πουκάμισό μου
Που στεγνώνει.
Οι καμπανιές της Σεν Ζενεβιέβ
Καθότι οι κλώνοι δεν είναι θεματοφύλακες·
Οι δημοκράτες είναι φτιαγμένοι
Να πέφτουν από τα σύννεφα.
Το αδυσώπητο επικεφαλής.
Μια νύχτα στεφάνι στο απροκάλυπτο.
Τα προβλήματα είναι λύση.
Τα οστά μου σούπα
Μέσα στου τάφου μου
τη λάσπη.
Orgue de barbarie
Ο αγκώνας που ακουμπά στο τραπέζι
ασκεί αφόρητη πίεση
στην παγκόσμια κατανόηση.
Κακοφωνίες που αντιστοιχούν
σε κάποια επάρατη καλοσύνη –
υποθήκες
οργάνωση
αυτιστική συγκατάθεση
orgue de barbarie
συγκλίνοντες
ελληνισμοί
οι στίχοι του τεμαχίζονται
όπως ο χοιρινός γύρος
στα γραφτά της νέας γενιάς.
Μίλησε κανείς για κόσμο;
Την εμπλουτισμένη ταύτιση
του σκότους με τα λουκέτα
της ομιλίας;
Κάθε μέρα στις 5
γίνεται ολοένα και νεότερος,
η όψη του κοντοστέκεται
στην ανάποδη.
Γρίλιες
Να ‘ναι εδώ λες
ή κάπου πιο πέρα
ζωντανό
εκείνο που θα ‘λεγε
παγιδευμένος
σε μια ζωή ολοκληρωμένη
σ’ ένα εννιάπτυχο ουκίγιο-ε
που είναι ιδωμένο
μονάχα απ’ τις κινήσεις
που άδειασε ο δημιουργός του.
Το οραματίζομαι
μες στην κοιλάδα που αλυχτάνε
τα σκυλιά του Τζιακομέτι.
Μες στην καρδιά που βρήκε αδιέξοδο
στον άνθρωπο
η πίστη.