«Ο σουρεαλισμός δεν πέθανε με τον Andre Breton. Είμαστε ακόμα στην αρχή του».

24grammata.com/ εικαστικά

αποκλειστικά στo 24grammata.com

Ο σημειολόγος και σουρεαλιστής καλλιτέχνης pd μιλάει στη Βασιλική Τζανάκου

 

Σημειολόγος και καλλιτέχνης ο  pd βλέπει και μεταφράζει τον κόσμο μέσα από ένα πρίσμα συμβολισμών και σημείων. Αν και άγνωστος ακόμα στο ελληνικό κοινό τα έργα του έχουν αποσπάσει πολλαπλές διακρίσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Τον συνάντησα στο σπίτι και εργαστήριό του, στη θρυλική Abbey Road των Beatles. Από την είσοδό του στο χώρο διέκρινα την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει ο pd με αντικείμενα της καθημερινότητας. Μεταλλικά κλουβιά, άδεια πακέτα χαρτομάντηλων, παλιά pick up και βιβλία, σπασμένα μπουκάλια, έχουν απρόβλεπτα συνδυαστεί και μετατραπεί σε έργα τέχνης που κοσμούν το χώρο. Ο ίδιος, ταπεινός και ήρεμος με φλογερό βλέμμα μου προσέφερε απογευματινό τσάι και με παρακάλεσε να του μιλάω στον ενικό. Η ασυνήθιστη για τα δεδομένα του Λονδίνου λιακάδα μας επέτρεψε να καθίσουμε και να απολαύσουμε τη συζήτησή μας στις λευκές, μεταλλικές καρέκλες του κήπου.

Τι συμβολίζει το pd;

Το pd συνοψίζει αυτό που είμαι. Είναι τα αρχικά του ονοματεπώνυμού μου. Το d συμβολίζει τα όσα πολύτιμα κληρονόμησα από την οικογένεια μου – την ανατροφή μου, και το p αυτό που διαμορφώθηκε μέσα από τις σπουδές, τις κοινωνικές συναναστροφές, τη ζωή μου στο Λονδίνο. Προτιμώ τη χρήση των αρχικών μου για να διατηρήσω μιας μορφής ανωνυμία, δεν αποσκοπώ να γίνω super star (γέλια). Άλλωστε είμαι ακόμα στην αρχή του μονοπατιού μου και είμαι πρόθυμος να το διαβώ χωρίς να γνωρίζω που αυτό θα με βγάλει. Στόχος μου είναι μέσα από τα έργα μου να εκφραστώ και να ασκήσω κριτική στη σύγχρονη κοινωνία, να προκαλέσω τη σκέψη του θεατή, που με τη σειρά του θα το ερμηνεύσει ελεύθερα και θα βγάλει τη δικιά του υποκειμενική ετυμηγορία.

Δεν υπάρχει όμως κίνδυνος η ανωνυμία να οδηγήσει σε αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα δημιουργώντας ένα πέπλο μυστηρίου, ένα μύθο;

Ναι, πράγματι υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο. Όμως, όπως προανέφερα, δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Όποιος θελήσει μπορεί να με βρει και να επικοινωνήσει μαζί μου, όπως έκανες και εσύ. Το e-mail μου είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα μου.

Τώρα που το ανάφερες, η ιστοσελίδα σου χαρακτηρίζεται από μια ιδιότυπη πρωτοτυπία και βραβεύτηκε για αυτή, συμπεριλαμβανομένου του FWA (Favourite Website Awards).

Η ιστοσελίδα είναι το αποτέλεσμα της εξαιρετικής συνεργασίας μου με τον web designer Παναγιώτη Θώμογλου. Επιθυμούσα να δημιουργήσω μια διαδικτυακή gallery παρά άλλο ένα portfolio. Η μεγαλύτερη μας πρόκληση ήταν το πώς θα παρουσιαστούν έργα τριών διαστάσεων σε ένα μέσο που προσφέρει δύο διαστάσεις, όπου η αύρα του αυθεντικού χάνεται. Καταλήξαμε στο να δημιουργήσουμε κάτι που δε αντικαθιστά το εκτιθέμενο έργο, αλλά χρησιμοποιεί τις δυνατότητες του μέσου (ψηφιακή τεχνολογία) για να δομήσει κάτι ανάλογο του πρωτότυπου έτσι ώστε να παρέχεται στον επισκέπτη μια αισθητική εμπειρία, ένα ταξίδι του πνεύματος και της όρασης, ανάμεσα στον ψηφιακό και φυσικό χώρο. Επίσης, επιλέξαμε κείμενα που δεν είναι επεξηγηματικά των έργων αλλά των ιδεών που βρίσκονται πίσω από αυτά. Χαρήκαμε πολύ όταν λάβαμε θετικά μηνύματα από κόσμο που μας έλεγε πόσο πολύ διασκέδασε την εμπειρία του στο site.

Από τα έργα σου φαίνεται ότι έχεις αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με τα αντικείμενα. Θα ήθελες να μου μιλήσεις για αυτή τη σχέση.

Όπως θα πρόσεξες το εργαστήριό μου είναι αρκετά μικρό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το εργαστήριό μου είναι ουσιαστικά στο μυαλό μου. Απαρχή μου είναι το αντικείμενο ή μάλλον καλύτερα ο συμβολισμός του αντικειμένου. Αντί για χρώματα σε καμβά επιλέγω αντικείμενα σε χώρο. Ο σύγχρονος υπερκαταναλωτισμός παρέχει μια πληθώρα αντικειμένων δημιουργώντας τις συνθήκες για μια τέχνη που αντλεί ελεύθερα την πρώτη ύλη της από αυτόν τον κόσμο. Επικεντρώνομαι σε κάποιο αντικείμενο που θα μου αποσπάσει την προσοχή, το απογυμνώνω από το πραγματικό του περιβάλλον και λειτουργίες και προσπαθώ να επικοινωνήσω, να παίξω μαζί του. Μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλά παθιάζομαι σε τέτοιο βαθμό μέχρι το αντικείμενο να αρχίσει να μου μιλάει, μέχρι να μου πει με ποιο άλλο συμβολισμό αντικειμένου θέλει να συνδυαστεί ή να συγκρουστεί και τι αποτέλεσμα θα επιφέρει αυτό το παιχνίδι εννοιολογικής κυριαρχίας. Αντλώντας από τον κόσμο των αντικειμένων μου παρέχεται η δυνατότητα να εκφράσω και να επικοινωνήσω προς τα έξω τον κόσμο των ιδεών. Είναι η πηγή, το μέσο και ο προορισμός της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

θα ενέτασσες την τέχνη σου στο σουρεαλισμό;

Αναμφισβήτητα στο σουρεαλισμό. Είμαι βαθιά εμπνευσμένος και επηρεασμένος από το έργο και την προσφορά του Magritte και του Duchamp. Μάλιστα, παραλίγο να χάσω τα εγκαίνια της έκθεσης μου στη Βενετία γιατί ήμουν στο Guggenheim και απορροφήθηκα με την παρατήρηση ενός έργου του Magritte. Συνδυάζω καθημερινά αντικείμενα που υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα τα δεις ποτέ μαζί. Αντί να ζωγραφίσω μια πίπα χρησιμοποιώ μια πραγματική ισχυριζόμενος πως δεν είναι μια πίπα. Ο σουρεαλισμός, όπως πολλοί ισχυρίζονται, δεν πέθανε με τον Andre Breton. Eίμαστε ακόμα στην αρχή του και όλα τα μεταγενέστερα κινήματα αποτελούν παρακλάδια του.

Βιώνουμε και διανύουμε μια περίοδο μεγάλης κρίσης. Πιστεύεις ότι η κριτική που ασκείται μέσω της τέχνης μπορεί να επιφέρει κοινωνικοπολιτικές αλλαγές;

Το θεωρώ πολύ δύσκολο καθώς, δυστυχώς, η τέχνη δεν έχει μεγάλη απήχηση στο ευρύ κοινό. Η τηλεόραση έχει εισβάλει με το χειρότερο τρόπο στις ζωές μας και έχει ισοπεδώσει τα πάντα μην αφήνοντας χώρο και χρόνο για την ανάπτυξη της καλλιτεχνικής καλλιέργειας. Μετατρέπει τον κόσμο σε άκριτα πλάσματα ενσταλάζοντας τους την παθητικότητα και την αδιαφορία. Επίσης, η παιδεία υποβαθμίζεται συνεχώς και η τέχνη είναι κατ’ εξοχήν θέμα παιδείας.

Έχεις να κάνεις κάποιο σχόλιο για κοινωνικο-πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα.

Δεν έχω τίποτα να πω, τα έργα μου «Holy Shit» και “Neo Greek” τα λένε όλα.

Info: www.concepd.com