Η κατά Νίκολαο Εγγονόπουλο, πεπαλαιωμένη μας συνείδηση

γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

«Μέσα από νερά και όρη Γεράνεια που καθορίζουν σε πείσμα των δεκαετιών, πράγματα ακαθόριστα, όπως οι χαμηλότατες ατμόσφαιρες φάνηκε η πολυπόθητη κόρη. Έσερνε πίσω της θάλασσες, σύννεφα, φωνές θαυμασμού και βοές ερημικές με καταγωγή απ΄τα πελάγη και τους βυθισμένους, καθώς λεν κίονες. Έφερε σημάδια πτυχώσεων και όλους τους κύκλους της εμπειρίας εκείνης που καλείται έρωτας. Το σχήμα της οικείο, ανάλογο εκείνων των μορφών που προσωποποιούν τον Ρωμαίο, την Ιουλιέτα, τον Ερωτόκριτο, την Αρετούσα. Σημάδια πάθους κατάστιχτα από ωκεανούς και πνεύματα. Για χάρη της θρηνούν Ελπήνορες και απομένουν ολόλευκες σημαίες και πανιά. Αυτή η ίδια η κόρη που για χάρη της τόσα και τόσα γράφτηκαν επιθαλάμια, φέρει όλες εκείνες τις γραμμές και τις καμπύλες που ορίζουν τον κόσμο. Φέρει στα μαλλιά της τις λύρες και τα ολόχρυσα χτενάκια μιας τρυφερής Αριάδνης, καθώς γερνά κάτω από κιγκληδώματα και Παρθενώνες. Αυτό το κορίτσι από βροχή, ολόκληρο από μάτια και από στήθη γνωρίζει με βεβαιότητα όλα τα χωρία του επαναστατικού ποιήματος Μπολιβάρ. Γι΄αυτό και μόνο θα μπορούσε κανείς να την αγαπήσει παράφορα.»
[η παραπάνω αναφορά βασίζεται στην εικονογράφηση του ποιήματος Μπολιβάρ, από τον ίδιο τον Νίκο Εγγονόπουλο]

Ο Νίκος Εγγονόπουλος προτάσσει μια διάθεση κρυπτογραφική, καταργώντας το μέτρο στο φόντο, παραλείποντας πρόσωπα, σχεδιάζοντας κορμιά στ΄όριο του σπασμού. Έτσι με τα νευραλγικά του σχέδια επιφέρει μια φοβερή τομή στα πρότυπα και τις οικειότητες της ελληνικής ζωγραφικής, μιμούμενος τις αυθαιρεσίες του ονείρου.Οι χρωματισμένοι πίνακες που δεσπόζουν ανάμεσα στα χορικά του άφταστου ποιήματος Μπολιβάρ, το μεσσαιωνικό και το ελληνικό, ο Ρωμαίος, η Ιουλιέτα, ο Ερωτόκριτος, η Αρετούσα, όλα συμφύονται στην εργογραφία του, διατηρώντας μια αναμφίβολη σύνδεση με τους αληθείς χαρακτήρες της ελληνικής διαλέκτου, ήτοι τα νερά, τα πελάγη, τους στενούς εξώστες, τις ακροπόλεις, τους ήρωες της επαναστάσεως και τις αναγωγές μιας ψυχής ελληνικής που όλα του μύθου φορεί τα πρόσωπα. Η ζωγραφική του Νίκου Εγγονόπουλου παραμένει αινιγματική, πλημμυρισμένη στα σύμβολα, τις κλασσικές γραμμές, τους ελληνιστικούς λαβομάνους, τις μικρές, τις πήλινες υδρίες.

Με τον Μπολιβάρ του ν΄ανεμίζει σήμερα σε κάθε μια απ΄τις ιστορικές κοιτίδες του ελληνισμού, αυτός ο ίδιος ο ο ωραίος ως Έλλην ήρωας Νίκος Εγγονόπουλος τραγουδά τον απαρηγόρητο και αιμάτινο εγωισμό του ελληνισμού. Οι ζωγραφιές του πιθανά να φέρουν ως φόντο το Ναύπλιο και τη Μονεμβασιά, πόλεις έρημες, με ήρωες νεκρούς από χρόνια μες στην τόση τρικυμμία της ιστορίας.