Ιταλικό δημοψήφισμα 1

Προλογίζοντας

Επικίνδυνα λατινικά νούμερα

γράφει ο  Απόστολος Θηβαίος.

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του

Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Το δημοψήφισμα συνιστά έναν δημοκρατικό θεσμό που επιβεβαιώνει με την θέσπισή του τις πολλαπλές διεξόδους μις δημοκρατίας. Εργαλείο στα χέρια των λαών, δείγμα του πολιτικού πολιτισμού που διαμορφώθηκε στον σύγχρονο κόσμο.

Αναμφισβήτητα τα τελευταία χρόνια ο θεσμός γνώρισε την άνθηση που προϋπόθετε η ολοένα και περισσότερο αυξανόμενη προσφυγή των κυβερνήσεων σε αυτό το μέσο επίλυσης των κοινωνικών διαφορών και καθορισμού των πολιτικών σε κρίσιμα θέματα.

Στην χώρα μας όπου και πρόσφατα ο θεσμός τέθηκε σε λειτουργία στα πλαίσια της ανάληψης απόφασης για την παροχή οικονομικής βοήθειας από την ευρωπαϊκή ένωση, το αποτέλεσμα υπήρξε αντιφατικό. Η ανοχή της ελληνικής κοινωνίας στις αυθαιρεσίες της εκτελεστικής εξουσίας είχαν ως αποτέλεσμα την κατ΄ουσίαν ακύρωση όλων όσων συνεπάγεται η συγκεκριμένη διαδικασία. Το ζητούμενο του εθνικού νομίσματος και η παραμονή στους κόλπους της ευρωζώνης αποτέλεσε το αντικείμενο της διαβούλευσης. Καθώς ήδη μετρούμε έναν σχεδόν χρόνο απ΄τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε ότι η εκτίμησή του απ΄τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας καθόρισε εν πολλοίς και αποκάλυψε την ποιότητα του πολιτεύματός μας.

Όμως σε αυτήν τη χρονική συγκυρία η Ιταλία καθίσταται πρωταγωνίστρια χώρα. Διακύβευμα η ριζική, συνταγματική αναθεώρηση . Μια ανανέωση σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις και το βαθμό ανάληψης πρωτοβουλιών απ΄τις κυβερνήσεις χωρίς την απαραίτητη παρεμβολή άλλων πολιτικών φορέων και σωμάτων. Μια επιλογή άρρηκτα συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή πορεία της Ιταλίας και το πρόγραμμα εξυγίανσης του εγχώριου, τραπεζικού τομέα. Ένα δημοψήφισμα καθοριστικής σημασίας, τόσο για τη μελλοντική πορεία της Ιταλίας, όσο και για το πολιτικό μέλλον του πρωθυπουργού Ματέο Ρέντζι. Η έκβασή του αποτελέσματος θα επηρεάσει όχι μόνο τα εσωτερική ζητήματα της γείτονος χώρας αλλά θα διαταρράξει τις ισορροπίες στο χώρο της Μεσογείου, αθροίζοντας ένα ακόμη πρόβλημα στο ήδη επιβαρυμένο κλίμα της εποχής.

Κλείνοντας το ιταλικό δημοψήφισμα της Κυριακής είναι δυνατόν να κρίνει τη δημοκρατία της χώρας και να καθορίσει σημαντικά τις σχέσεις με τις υπόλοιπες χώρες κράτη – μέλη που εντάσσονται στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης.

Στα περιεκτικά σημειώματα που προλογίζονται με αυτό το εισαγωγικό κείμενο διατυπώνονται μερικές απ΄τις απόψεις που συμπυκνώνουν την πολιτική κατάσταση στην Ιταλία του νέου αιώνα. Πέπε Γκρίλο, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, βιομηχανικός βοράς. Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αυριανό αποτέλεσμα ή τα στοιχεία που θα καθορίσουν την έκβασή του. Είναι όμως δυνατόν να προβεί σε εκτιμήσεις συνοψίζοντας μερικές απ΄τις παραμέτρους που μπορούν να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στην αυριανή διαδικασία.

Η σύνδεση του αποτελέσματος με την ευρωπαϊκή πορεία της Ιταλίας δεν αποτελεί μια αυθαιρεσία. Αντιθέτως, η ετυμηγορία του ιταλικού λαού συνιστά μια έμεση, αν όχι ευθεία, απάντηση στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως προκύπτουν μέσα απ΄τις κατευθύνσεις της σημερινής, ευρωπαϊκής ελίτ. Το ιδρωμένο τέμπλο της ιταλικής, αστικής ζωής αναμένεται αύριο να προσθέσει μερικές απ΄τις πιο κρίσιμες υδατογραφίες στο άθροισμα της σύγχρονης ιστορίας της. Στα πλαίσια της κοινής, ευρωπαϊκής μας παρουσίας όλες οι χώρες κράτη μέλη μπορούν με τις εσωτερικές πολιτικές τους να διαμορφώσουν το κλίμα μα και πολλά περισσότερα μες στους κόλπους μιας εύθραυστης ένωσης. Πάνω στο απολιθωμένο, ιταλικό ντεκόρ της πάλαι ποτέ, βιομηχανικής ευμάρειας η Ιταλία αναμένεται να εγγράψει τις καινούριες σελίδες.