Μ. Μπρεχτ

Διαβάστε τέσσερα ebooks του Μ. Μπρεχτ από το  24grammata.com

1.Μικροαστικοί Γάμοι,
2. Φως Στα Σκοτάδια,
3. Τρόμος & Αθλιότητα
4. Ο Παραβάτης

κλικ εδώ

γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ
Ένα σημείωμα

Η εποχή μας έχει διαλέξει το αγώνισμά της. Η κριτική, η παρατήρηση, τέχνες διόλου αναπαραστατικές, αλλά μ΄απεριόριστη ελευθερία πια, εμβληματικές στην πρόσληψη του κόσμου λαμπρύνουν τις ζωές μας με την προσφορά τους. Έχουμε αναδειχτεί πια μαιτρ του είδους. Οι αιρετικοί ξεσπαθώνουν, έχοντας διαβεί μέσα από τις φωτιές της κόλασης. Μαζεύουν το πλήθος μ΄όποιο τυχαίο επιχείρημα μπορεί να επινοήσουν και μεμιάς ανατρέπουν πολιτεύματα, εξοντώνουν τάξεις ολόκληρες. Αρκούν λίγα κατάστιχα και εκκρίνονται οι ανεξέλεγκτες ψυχοτρόπες που βρίσκουν τέτοια απήχηση στην εποχή μας.
Ο Μπέρτολντ Μπρεχτ πρότεινε κιόλας αρκετές δεκαετίες πριν, μια άλλη γλώσσα, ένα αλφάβητο για να μπορέσει το κοινό να αναστυλώσει όλες αυτές τις αποφλοιωμένες σημασίες. Θέλω να πω η τέχνη, αφοσιωμένη ακριβώς στην απόδειξη των πραγμάτων, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εργαλείο εκπαίδευσης. Μιας ψυχικής επιμόρφωσης που άλλοτε ποτέ δεν είδε αυτός ο ευρηματικός νέος κόσμος μας. Πρέπει κανείς να στοχεύει στο να διδαχτεί πως εκείνο που δίνει το ρυθμό είναι οι προθέσεις, η σύλληψη του ακριβούς θυμικού είναι ένας παράγοντας που μπορεί να προκαλέσει σμήνη από τέτοια κατορθώματα. Αυτές είναι προτεραιότητες που στον καιρό μας σχολιάζονται ως φαντασιώσεις μα ο Γερμανός, ιδιοφυής Μπρεχτ έθεσε με την πιο αυθεντική φυσικότητα. Λες και ο σκοπός του δεν ήταν άλλος από ανάλογες αποκαλύψεις στο πεδίο των ιδεών, σ΄ ολόκληρο το φάσμα της ποίησης ως σύμπαν. Η τέχνη του ήταν στρατευμένη έχουν εισηγηθεί οι σύγχρονοι λεξικογράφοι, όμως η κριτική του πρόταση υπήρξε απολύτως ελεύθερη και αυθεντική. Θα λέγαμε πως ο τόσο κυνηγημένος στη ζωή του συγγραφέας πέτυχε πολλές φορές να αποδώσει το απόσταγμα μιας ολόκληρης εποχής, με τους δυο μεγάλους πολέμους ορόσημα προτού συμπληρωθεί ήδη μισός αιώνας. Τα βιώματά του, οι διαψευσμένες προσδοκίες, το ανέφικτο που ανατρέπει την τάξη της καρδιάς πλούτισαν τα συμπεράσματά του. Η δράση του εντείνει την αξία αυτού του ανθρώπου που έζησε πριν από σχεδόν έναν αιώνα.
Όσες φορές καταπιαστεί κανείς με το έργο του Μπέρτολντ Μπρεχτ πάντοτε κάτι καινούριο θα ανακαλύπτει. Μια νέα αίσθηση, μια καινούρια ιδέα προς όφελος της μεγάλης, δίχως σύνορα παγκόσμιας κοινωνίας θα προκύψει. Η απάντησή του στο Κρίνοντας επιβεβαιώνει τη σοφία αυτού του ανθρώπου που πια γίνεται μύθος μες στον χρόνο. Το έργο του υψώνει την πρωταρχική σημασία της προσφοράς στην πιο ανθρώπινη εκδοχή της δημοκρατίας. Διανθισμένη με τις εικόνες και τα σύμβολά της η κάθε εποχή διυλίζεται μέσα απ΄τα φίλτρα του Γερμανού. Κόντρα στο κοινό αίσθημα, θύματα του ίδιου καθεστώτος που επηρέασε παγκοσμίως την τύχη αυτού του κόσμου, ένα μέρος του Γερμανικού πληθυσμού εξάντλησε τη νιότη του σε μια δίχως αντίκρισμα στράτευση. Η ζωή γεμάτη με τις κακουχίες και τα οδοφράγματα που στήνει πάντα η ιστορία χαρίζει στους τολμηρούς τη χάρη της. Γίνονται κοινωνοί του μέλλοντος, μ΄αυτούς θα συνδιαλέγονται πια όλοι οι καινούριοι κόσμοι. Ο Μπέρτολντ Μπρεχτ διδάσκει για μία και μοναδική φορά, δίχως υπεκφυγές το γράμμα και τον νόμο της κριτικής. Επισημαίνει πως έχουμε μια ολόκληρη τάξη πραγμάτων να διδαχτούμε και να μεταδώσουμε, εμπιστευόμενοι πάντα τη λέξη ελεύθερος, σαν ευχή και σαν εφόδιο. Μ΄αυτό το μυστικό είναι γραμμένο ολόκληρο το έργο του. Πώς δουλεύουν τα πράγματα, πώς στήνεται αυτός ο κόσμος, αν τελικά κερδίζεται όλη αυτή η ομορφιά. Κάποιος είπε να μην δείξουμε φρουτιέρες και βάζα, μα τις σημασίες. Άλλοι μίλησαν για την βαθιά επιθυμία του όντος, πως πρέπει λέει να είναι το θήραμα και η φιλοδοξία της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Περισσότερο ψύχραιμος ο Μπρεχτ, πιο γνήσιος, αίμα απ΄το αίμα της τάξης που ήθελε να υψώσει προικίστηκε με τη γνώση της αλήθειας. Φωτογράφισε στον κόσμο, γύρω από έναν κύκλο με κιμωλία και μετέφρασε την επιθυμία της εποχής του, χτυπώντας σαν άλλοτε το ταμπούρλο του στις γειτονιές αυτού του κόσμου. Μας εμπιστεύτηκε μια φαντασία ακέραιη. Κάτι σαν το θαυμαστό πραγματικό της λατινικής Αμερικής, μια μεγάλη ιδέα που μόνο στις γωνιές αυτού του κόσμου θα συναντήσεις.
Τον φαντάζομαι στο βάθος μιας μεγάλης, μουσειακής αίθουσας, γεμάτης απ΄τους σκελετούς των μηχανών και των θεάτρων και όλων των ανθρώπινων ευφυολογημάτων που σήμερα μας καθορίζουν. Να εξηγεί, να αποκαλύπτει τηρώντας μια ιδιότυπη δικαιοσύνη που τον κάνει να μην χωρά ανάμεσά μας. Απ΄το παγωμένο του στόμα, ως τα στόματα όλων των ανθρώπων. Η κριτική του υπήρξε πρωτίστως μια παρότρυνση .