Οδοιπορικό στους Φάρους (4): Μεσολόγγι

24grammata.com/ καλειδοσκόπιο/ φάροι

για τον φάρο της Ανδρου κλικ εδώ

για τον φάρο της Μονεμβάσιας  κλικ εδώ

για το φάρο της Φυκιότρυπας κλικ εδώ

Αρχισυνταξία: Απόστολος Θηβαίος

Ακολουθεί το  θεατρικό Μονόπρακτο στο “Φάρο” του Γιώργου Πρίμπα. Το συγκεκριμένο μονόπρακτο υπάρχει στο βιβλίο του Γ. Πρίμπα αποΠοίηση επι σκηνής

Το Μεσολόγγι του Σολωμού, του Παλαμά, του Μαλακάση, του Δροσίνη

«ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΟΛΗ»

«1. Και εσυνέβηκε αυτές τες ημέρες οπού οι Τούρκοι επολιορκούσαν το Μισολόγγι και συχνά ολημερνίς και καπότε οληνυχτίς έτρεμε η Ζάκυνθο από το κανόνισμα το πολύ.
2. Και κάποιες γυναίκες Μισολογγίτισσες επερπατούσαν τριγύρω γυρεύοντας για τους άνδρες τους, για τα παιδιά τους, για τ’ αδέλφια τους που επολεμούσανε.
3. Στην αρχή εντρεπόντανε νάβγουνε και επροσμένανε το σκοτάδι για ν’ απλώσουν το χέρι, επειδή δεν ήτανε μαθημένες.
4. Και είχανε δούλους και είχανε σε πολλές πεδιάδες και γίδια και πρόβατα και βόϊδα πολλά.
5. Και ακολούθως εβιαζόντανε και εσυχνοτηράζανε από το παρεθύρι τον ήλιο πότε να βασιλέψη για νάβγουνε.
6. Αλλά όταν επερισσέψανε οι χρείες εχάσανε την ντροπή, ετρέχανε ολημερνίς.
7. Και όταν εκουραζόντανε εκαθόντανε στ’ ακρογιάλι κι ακούανε, γιατί εφοβόντανε μην πέσει το Μισολόγγι.
8. Και τες έβλεπε ο κόσμος να τρέχουνε τα τρίστρατα, τα σταυροδρόμια, τα σπίτια, τα ανώγια και τα χαμώγια, τες εκκλησίες, τα ξωκλήσια γυρεύοντας.
9. Και ελαβαίνανε χρήματα, πανιά για τους λαβωμένους.
10. Και δεν τους έλεγε κανένας το όχι, γιατί οι ρώτησες των γυναικών ήτανε τες περσότερες φορές συντροφευμένες από τες κανονιές του Μισολογγιού και η γή έτρεμε από κάτου από τα πόδια μας.
11. Και οι πλέον πάμπτωχοι εβγάνανε το οβολάκι τους και το δίνανε και εκάνανε το σταυρό τους κοιτάζοντας κατά το Μισολόγγι και κλαίοντας.»
Έτσι περιγράφει ο Διονύσιος Σολωμός τις μορφές των γυναικών του Μεσολογγιού που περιφέρονται τραγικές φιγούρες, απομεινάρια ζωντανών. Ο εθνικός ποιητής, καθώς έτσι μόνο μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που «τραγουδά» έναν ανείπωτο, εγχώριο πόνο και το κάνει τέχνη να επιζεί  μες στους αιώνες, δεν θα μπορούσε να παραμείνει αδιάφορος ή ασυγκίνητος εμπρός στο δράμα των συμπατριωτών του. Τούτη η αναφορά του στο θρυλικό πια έργο της «Γυναίκας της Ζάκυνθος» θα λάβει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις και θα αποτελέσει τον κεντρικό άξονα, γύρω από το κορυφαίο, ίσως έργο του, τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», έναν ύμνο, όχι μόνο προς τιμήν μιας ανυπέρβλητης, εθνικής ψυχής, μα και για όλους όσους οδηγούνται προς το θάνατο, στεφανωμένοι με το χρίσμα του δικαίου.
Γενέτειρα κορυφαίων αγωνιστών του 1821, των οποίων οι σωροί βρίσκονται ενταφιασμένες στον Κήπο των Ηρώων. Εκεί μνημονεύονται την Κυριακή των Βαίων οι ανώνυμοι και απλοί ήρωες, όσοι έλαβαν μέρος και εκτέλεσαν την ηρωική και συμβολική ανά τους αιώνες, εκείνη έξοδο. Ο Κωστής Παλαμάς, ο Μιλτιάδης Μαλακάσης, ο Γεώργιος Δροσίνης, είναι μερικά από τα «παιδιά» ετούτης της πόλης, που τίμησαν και λάμπρυναν με την τέχνη τους ολόκληρες τις εποχές των Ελλήνων. Στο κέντρο της πόλης, χτυπά ακόμη η καρδιά του Λόρδου Βύρωνα, εκείνου του σπουδαίου φιλέλληνα, ο οποίος δόθηκε με πάθος στον αγώνα και τον ελληνισμό, αποτελώντας σήμερα, δικαίως, ένα ζωντανό, αυτοτελές κομμάτι της εθνικής μας ιστορίας. Το παράδειγμά του τον καθιστά περισσότερο Έλληνα από όσους επικαλούνται επί ματαίων την ιθαγένεια ετούτη. Πολιτισμικά, κοινωνικά, γεωπολιτικά, το Μεσολόγγι διαδραμάτισε ήδη από τον Τρωικό πόλεμο ένα σπουδαίο, ελληνιστικό κέντρο, του οποίου τα πολιτισμικά χνάρια ανιχνεύονται πια σε όλο το εύρος της ιστορικής μνήμης.

«Ο ΦΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΗ ΣΩΣΤΗ»
Σε τούτη την πόλη, λοιπόν, τη θρυλική και ηρωική «Ιερά πόλη του Μεσολογγίου» βρίσκεται ο φάρος του Άη Σώστη, χτισμένος στο ομώνυμο νησάκι, στο δυτικό τμήμα της λιμνοθάλασσας. Σε τούτο τον τόπο τον ταπεινό θα λάβουν χώρα μερικές από τις σπουδαιότερες ναυμαχίες του ελληνικού αγώνα, με κορυφαία εκείνη του Γενάρη του 1826 όταν ο Μιαούλης κατορθώνει ένα σαφές και ισχυρό πλήγμα απέναντι στον πολυάριθμο, τουρκικό στόλο. Ο ερειπωμένο, σήμερα φάρος χτίστηκε το 1859. Υπήρξε επανδρωμένος με φαρική οικία χτισμένη παραπλεύρως του φάρου. Ο τελευταίος φέρει ύψος περί τα 11 μέτρα, ενώ το εστιακό του βάθος ξεπερνά τα 12 μέτρα. Ο φάρος του Άη Σώστη βρίσκεται σε έναν τόπο με ιστορία αντιστρόφως ανάλογη της έκτασης και της σημασίας του.

Το «Καλειδοσκόπιο» θέλοντας σε κάθε του αναφορά να προσδώσει το στοιχείο της έκπληξης, φιλοξενεί τούτη τη φορά το θεατρικό έργο του Γιώργου Πρίμπα. Πέρα από τις ευχαριστίες του 24grammata.com για την παραχώρηση αυτή, δεν θα μπορούσε κανείς να αρνηθεί πως πρόκειται για ένα έργο ικανό να εμπεριέχει το στοιχείο της έκπληξης, επαρκούς ώστε κάθε τέτοιο προϊόν του λόγου να μπορεί να σταθεί ως έκφραση του ωραίου και του ενδιαφέροντος.

Ακολουθεί το  θεατρικό Μονόπρακτο στο “Φάρο” του Γιώργου Πρίμπα.

Το συγκεκριμένο μονόπρακτο υπάρχει στο βιβλίο του Γ. Πρίμπα αποΠοίηση επι σκηνής