Ιστορία, Ιστορικά γεγονότα
Οι αυτοπυρπολήσεις των βουδιστριών γυναικών του Βιετνάμ και η συμβολή τους στον τερματισμό του πολέμου
24grammata.com- free ebook
Η Nhat Chi Mai (1934 – 1967) γεννήθηκε ως Phan Thi Mai, αλλά έμεινε φυσικά περισσότερο γνωστή ως βουδίστρια γυναίκα καλόγρια που αυτοπυρπολήθηκε σε μια πράξη αυτοθυσίας στη Σαϊγκόν στις 16 Μαΐου 1967 σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Γεννημένη στις 20 Φεβρουαρίου του 1934 στην επαρχία Tay Ninh, αποφοίτησε το 1956 από την Εθνική Σχολή των Δασκάλων, το 1964 από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σαϊγκόν, και το 1966 από το βουδιστικό κολέγιο Truong Van Hanh. Μετά την αποφοίτησή της, έγινε δασκάλα σε δημοτικό σχολείο κοντά στη Σαϊγκόν, αλλά ταυτόχρονα συμμετείχε ενεργά στην ομάδα ‘Νεολαία εξυπηρέτησης του κοινωνικού συνόλου’ και δίδασκε όποτε κατάφερνε σε διάφορα ορφανοτροφεία. Κατά τη διάρκεια της περιόδου που ήταν μαθήτρια του Thich Nhat Hanh, επηρεάστηκε βαθιά από το όραμά του Βουδισμού, κι ήταν από τους πρώτους μοναχούς που χειροτονήθηκαν στο βουδιστικό τάγμα του δασκάλου της, τον Φεβρουάριο του 1966. Στις 16 Μάη του 1967 στις 7:20 το πρωί, μπροστά από την Παγόδα Tu Nghiem στην Σαϊγκόν, η Nhat Chi Mai έβαλε φωτιά στον εαυτό της χρησιμοποιώντας βενζίνη. Ήταν μόλις τριάντα τριών ετών όταν πέθανε από τα εγκαύματά της. Πριν από την αυτοθυσία της έγραψε δέκα μηνύματα που περιγράφει τις αντιπολεμικές πεποιθήσεις της και όπου ζητούσε επίμονα να δοθεί τέλος στο πόλεμο του Βιετνάμ. Η Nhat Chi Mai, θυσίασε τον εαυτό της στη Σαϊγκόν, δηλώνοντας την πρόθεσή της να χρησιμοποιηθεί το σώμα της ως φακό, ο οποίος θα διαλύσει το σκοτάδι και θα φέρει την πολυπόθητη ειρήνη στο Βιετνάμ.
Βεβαίως αντιπροσώπευε μια μεγάλη ομάδα γυναικών του Βιετνάμ οι οποίες επιθυμούσαν σφόδρα να τελειώσει ο πολύχρονος και καταστροφικός πόλεμος με τους Αμερικανούς.
Αν και οι περισσότερες ιστορίες του καταστροφικού εκείνου πολέμου απεικονίζουν τις γυναίκες του νοτίου Βιετνάμ, μάλλον ως θύματα, πόρνες στην υπηρεσία κυρίως των Αμερικανών στρατιωτών, ή ακολουθούσαν κι αυτές τους αντάρτες ζωσμένες με όπλα, οι προσπάθειές τους για να σταματήσουν τον πόλεμο και να φέρουν την πολυπόθητη ειρήνη στη χώρα τους ήταν κάτι παραπάνω από συγκινητικές. Οι γυναίκες βρίσκονταν πάντοτε στο κέντρο της βουδιστικής προσπάθειας για τον τερματισμό των εχθροπραξιών και πήραν μέρος σε πολυάριθμες πράξεις διαμαρτυρίας, μέχρι όπως είπαμε κι αυτοθυσίας. Αν και λίγοι ιστορικοί ασχολήθηκαν με το αντιπολεμικό κίνημα στο νότιο Βιετνάμ, ο πρόωρος θάνατος της εν λόγω βουδίστριας μοναχής, εξέφρασε την αγωνία που αισθάνονταν οι ακτιβιστές της ειρήνης κατά τη διάρκεια των αντιπαραθέσεων που μαίνονταν στη χώρα τους, ενώ υπογράμμισε ταυτοχρόνως τον αναντικατάστατο ρόλο των γυναικών στο βουδιστικό κίνημα για την ειρήνη που ολοένα και γιγαντωνόταν.
Πολλοί σχολιαστές, όμως, έχουν σημειώσει την απαράμιλλη στάση των γυναικών του Βιετνάμ σε περιόδους κι άλλων πολέμων και ξένων εισβολών στη χώρα τους. Μία βιετναμέζικη παροιμία υποστηρίζει ότι ‘‘Όταν ο πόλεμος χτυπά κοντά στο σπίτι, ακόμη και οι γυναίκες πρέπει να πολεμούν’’, και απεικονίζει την ανάγκη κάθε βιετναμέζα να αντιστέκεται στις εξωτερικές απειλές. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Βιετνάμ (περίπου 1960-1975), όταν οι δυνάμεις των ΗΠΑ και του Βιετνάμ μάχονταν για τον έλεγχο του Νοτίου Βιετνάμ, οι γυναίκες συνέχισαν αυτή την παράδοση με την ένταξή τους στο Εθνικό Μέτωπο για την απελευθέρωση του Νοτίου Βιετνάμ (NLF, National Liberation Front) καλύτερα γνωστό ως Βιετκόνγκ (βιετναμέζοι κομμουνιστές), και στο Λαϊκό Στρατό του Βιετνάμ (PAVN, People’s Army of Vietnam) που συχνά αναφέρεται ως ο Στρατός του Βορείου Βιετνάμ..[κατέβασέτο]