Ο Στρατάρχης γιος τέως εύζωνα

ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΩΝ 24 ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
Ο Στρατάρχης γιος τέως εύζωνα

γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Μας διένειμαν τις μπροσούρες. Αυτό είναι το πλάνο της θεατρικής παραστάσεως, μας είπαν και χάθηκαν με τα αυτοκίνητα. Τους είδαμε που μάκραιναν απ΄τα δικά μας φυλάκια, μες σε κουρνιαχτό και επευφημίες. Είμαστε ασφαλείς λέγαμε και επανδρώναμε τις ζωές μας με σκοπιές, σύνθημα, παρασύνθημα, έφοδος θα πει ο έρωτας να εισβάλλει στις καρδιές απ΄όλους τους δρόμους
Το παρόν να μοιρασθεί στο σύνολο του σώματος. ΣΤΟΠ
Έφεδροι, καταδικασμένοι σε θάνατο, κάτοικοι των παραπηγμάτων και εργάτες, εργάτες των παλιών βιομηχανιών, εργάτες αξιότιμοι των σιδηρουργείων, Μαραθώνος και πέριξ, πλατεία Καραϊσκάκη, εμείς να περνούμε με άρματα μάχης, σκαρφαλωμένοι πάνω στα χρόνια και πίσω άμαξες με τα εμβλήματα, στη μεγάλη αποχώρηση της βραδιάς, όπως τα καρναβάλια των αποκρεών, εμείς και πίσω μας χρόνια και χρόνια με όψεις σιδηρές, στρατάρχες των απανταχού μαρτυρικών μεραρχιών του οράματος, καθρέφτες σημαίες και ινδάλματα
Το παρόν να μοιρασθεί

¥

Αφορμή για το παρόν ένα άκρως αντιπροσωπευτικό, ζωγραφικό έργο. Απ΄τα πολλά που αναπαράγονται σ΄αυτήν την ιδιότυπη ελευθερία της ηλεκτρονικής πληροφορίας. Πίνακες και έργα που πλησιάζουν την εποχή μας απ΄τα μεγάλα, ιστορικά βάθη, αναδεικνύοντας τον κοινό τόπο της ανθρώπινης ζωής για κάθε εποχή και ιστορική συγκυρία. Στρατάρχες, πραξικοπήματα, βίαιες ανατροπές, κομματάρχες που συνεχίζουν να ασκούν και να εξαργυρώνουν το πολιτικό τους κληροδότημα. Κάπως έτσι οι μορφές του έργου επανέρχονται σήμερα, σε μια άκρως φορτισμένη, διεθνώς ατμόσφαιρα, εν μέσω εικόνων από γαλήνια, ελβετικά τοπία και σωρούς ανηλίκων. Αυτές τις βραχονησίδες που βαραίνουν τη συνείδησή μας δεν θα τις διεκδικήσει καθώς φαίνεται κανείς. Είναι μίλια αθόρυβα, που δεν τα πιάνουν οι χάρτες.
Για το τέλος μια λεπτομέρεια άξια λόγου. Παρακαλώ προσέξτε την αντίστροφη, σαν από καθρέφτη αναπαράσταση των εμβλημάτων. Δίχως εξαγνισμό κανέναν, πορεύονται πια τα σύμβολα, ανασύροντας απ΄τα βάθη της σημασίας τους τις απεχθείς δομές της εποχής μας.