Ο Τζάκσον Πόλοκ σε τρεις λήψεις – 24γράμματα, Εκδοτικός Οίκος

γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Ο Τζάκσον Πόλοκ [Paul Jackson Pollock (1912 – 1956)] σε τρεις λήψεις
Βασισμένο στα έργα Male and Female, The Moon-Woman, Blue (Moby Dick), The She-Wolf, Eyes in the Heat.

ΚΑΡΕ 1ο
Ο Τζάκσον Πόλοκ στο Γουαϊόμινγκ των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Ζέστη στα μάτια, υψωμένες γροθιές στο δυτικό άνεμο, οι πυλώνες των σιδηροδρόμων, η αισθητική του χαλκού και οι ερυθροί ορίζοντες των χιλιάδων μιλίων. Ο Τζάκσον Πόλοκ, με το σακκάκι του κρεμασμένο στις πόρτες μιας φτωχής καλύβας, ο μαύρος, πένθιμος ήλιος ψηλά πάνω από τα σπίτια, στερεμένα πηγάδια, αγορές μες στη σκόνη και σταυροδρόμια αφηρημένων κατευθύνσεων. Ο Τζάκσον Πόλοκ που κοιτάζει το ατσαλένιο πνεύμα του πολιτισμού καθώς φθάνει από τις μεγάλες πρωτεύουσες της αμερικανικής ενδοχώρας, ο Τζάκσον Πόλοκ και τα κορίτσια με τα στάχυα, γυναίκες έπειτα με σώματα που ακολουθούν τη γεωμετρία της σπείρας, φεγγαρένια κορίτσια με γαλάζια φορέματα, στο ύψος των χεριών τα πάλαι ποτέ καιόμενα, χριστιανικά δέντρα, η νύχτα αρπαγμένη στο στόμα του κοριτσιού, η τρομερή αίσθηση της ταχύτητας, γη ποτισμένη στην παλιά σιένα. Ο Τζάκσον Πόλοκ ψηλά στα παρατηρητήρια, αυτοσχέδιοι σταθμοί στα πιο σπουδαία υψόμετρα και η πατριαρχική μορφή με το ισκιασμένο χαμόγελο, οι αιώνιες γέφυρες για τις οποίες μας μίλησε το αγόρι από την Νέα Αγγλία και τα δεμένα χέρια στην κορυφή της σιδερένιας έλλειψης. Ο Τζάκσον Πόλοκ, η αμερικανική παράδοση των ιθαγενών ινδιάνων, άνθρωποι σαύρες, οι μιμήσεις των πέτρινων χαρακτικών στα σπήλαια των εκατομυρίων χρόνων. Ο Τζάκσον Πόλοκ και οι ευτυχισμένες μέρες της σοδειάς. Ο Τζάκσον Πόλοκ που άνηκε πάντα στη γενιά των μαύρων πανθήρων με τα ολόλαμπρα δόντια να ξεκινούν μέσα ακριβώς από τα μάτια. Ο Τζάκσον Πόλοκ και η πυρετική, δειλινή ηδύτητα των φαραγγιών.
ΚΑΡΕ 2ο
Ο Τζάκσον Πόλοκ και το μείγμα από θρυμματισμένα γυαλιά και άμμο. Βλέμματα αποπλανημένου μεσονυκτίου, ο Τζάκσον στο μουσείο μοντέρνας τέχνης της μητροπολιτικής Νέας Υόρκης, τα ανδρόγυνα πλήθη με τα αίματα στις θηλές, κομματιασμένα πρόσωπα, μάτια σημεία και σεληνιακά στόματα, στο σχήμα των δρεπανιών. Ο Τζάκσον Πόλοκ και τα πλοιάρια των ουρανών, κίτρινες γλώσσες μες στα νερά, ο σπάνιος παπαγάλος, χαρταετοί ψηλά πάνω από εκεί που συντελούνται τόσοι φόνοι και τόσα ανείπωτα, αισθητικά φαινόμενα. Ο Τζάκσον Πόλοκ και ο νεκρός σύντροφος με τον διογκωμένο εγκέφαλο στη στάση του πολεμιστή της Γκουέρνικα, οι οροσειρές και τα κατακίτρινα άνθη, ο Τζάκσον Πόλοκ και οι θαλάσσιοι λύκοι που θυμίζουν έντονα το φανταστικό φίδι αμφίσβαινα. Ο Τζάκσον Πόλοκ με τα βαθιά μάτια του, ο Τζάκσον Πόλοκ αφημένος ολότελα να συντριβεί από το τρομαχτικό άθροισμα των ανθρώπινων δεινών. Ο Τζάκσον Πόλοκ που θα πασχίσει να ζητήσει εκ νέου το πλήρωμα μιας παλιάς αποστολής, μιας καινούριας ζωγραφικής τεχνοτροπίας στηριγμένης ολότελα στην ανάδειξη ττης αόρατης ψυχής των πραγμάτων που είναι πάντα μες στα σώματά τους. Ο Τζάκσον Πόλοκ πλάι στη σωρό του καινούριου πολιτισμού που κείτεται ήδη νεκρός, σαπισμένα νύχια στα πόδια της αγίας, καθολικής δύσης των μεγάλων αυτοκινητόδρομων και ταν θαμμένων σιαγόνων σκύλου στο μέσον της ερήμου. Ο Τζάκσον Πόλοκ μες στα σκοτάδια, πρωτόγονες , χαραγμένες μορφές μες στα αρνητικά ήλιων, ερτζιανά κύματα και μια ειδίκευση στο μεγαλείο του Ιάπωνα στιγμογράφου Χοκουσάι, όταν μαίνονται οι θύελλες στα ανοιχτά της Καναγκάουα. Ο Τζάκσον Πόλοκ, νερό που φωνάζει, αργό νερό μες στους παγετώνες, έργα ιδωμένα με θερμικά μέσα, η ένταση του ματιού και οι αιμάτινοι κιρσοί των σκοτεινών, αυτοσχέδιων παιχνιδισμών. Ο Τζάκσον Πόλοκ πάντα εμπρός από τη Μαγδαληναία εποχή.
ΚΑΡΕ 3ο
Ο Τζάκσον Πόλοκ και οι σπουδαίες κατόψεις των πόλεων, με τα σκυλίσια πρόσωπα που σηκώνονται μέσα από τους ιστούς, αχνές οροσειρές και ολοπόρφυρες ασπίδες με τη μνήμη του γυναικείου στήθους. Σε όλα τα βάθη πελεκημένοι πυλώνες, όπως στα ισώματα της πατρίδας ή ο δρόμος του νερού ή ακόμη ρωγμές μέσα μας, οι τρελοί ήρωες με τους κεραυνούς στα χέρια ολότελα πια νεκροί ή πάλι σημαίες και δρεπάνια βόρειων κυνηγών από τα ιψενικά άλση και τα υποψιασμένα ποτάμια με την κρατημένη ανάσα καθώς μακραίνουν οι κυνηγοί προς τις μεγάλες πόλεις των υψίσυχνων ρευμάτων. Ο Τζάκσον Πόλοκ με τα μαύρα, λερωμένα ρούχα του, στηριγμένος καθώς οι κατάδικοι στους τοίχους, τα σινικά μάτια, μια αισθητική ναυτοσύνης, ο Τζάκσον Πόλοκ στη Νέα Υόρκη, ανάμεσα σε ηνίοχα αγόρια που ετοιμάζονται να ορμήσουν στο κενό, ο Τζάκσον Πόλοκ στη Νέα Υόρκη, δίχως καμιά ανοχή στον αισθητικό έλεγχο, δοσμένος σε μια πυρετώδη ενέργεια, δειλινά μπλουζ και ο Τζάκσον απόγονος των παθών και της αποσύνθεσης, ζάρι ριγμένο δίχως σκοπό ο Τζάκσον Πόλοκ σκοτωμένος μες στη σπορ καμπίνα, γύρω του οι γέροι άνθρωποι, οι γεμάτοι πόνο που πάντα πεθαίνουν κάτω από τον ήλιο, τίποτε το ελληνικό ή το βυζαντινό. Ο θεός του Τζάκσον Πόλοκ δεν θα φτάσει από τους ωκεανούς, αλλά από τα πυκνά άλση με τα παντοδαπά δέντρα και τα ατέλειωτα εργοτάξια των ρυθμών και των αιμάτων. Ο Τζάκσον Πόλοκ και η μοίρα των κλασσικών, όπως την επισήμανε ο Reyes.