Ο Φόνος που Ξεγυμνώνει Γνωστούς Δολοφόνους.

 24grammata.com/ άποψη

γράφει ο Μανώλης Δημελλάς

Διαβάστε όλη την εργογραφία του Μανώλη Δημελλά  στο 24grammata.com κλικ εδώ

 Σκηνή 1η.

Νυχτερινό, εσωτερικό καφετέριας.

Πέντε φίλοι, τρία άντρες και δύο γυναίκες, παρακολουθούν το χθεσινοβραδινό ματς, από μεγάλη οθόνη γειτονικής τους καφετέριας. Είναι παιδιά του μουσικού ρεύματος χιπ-χοπ, ακολουθούν το στυλ ακόμα και στο ντύσιμο τους.

Στο διπλανό τραπέζι η παρέα φαίνεται να ενοχλείτε από την παρουσία τους, κάτι λέγεται, αλλά τίποτε που να δηλώνει κάποια ένταση.

 Σκηνή 2η.

Νυχτερινό , Εξωτερικό. Παράδρομος στην Αμφιάλη, Πειραιά.

Οι πέντε φίλοι που αποχωρούν με το τέλος του ποδοσφαιρικού αγώνα, ενώ λένε να πάρουν μια μπύρα από το ανοιχτό περίπτερο, συναντούν μια έκπληξη. Περίπου τριάντα άτομα, τους την έχουν στημένη και τους τη “πέφτουν”. Μια φράση που ακούγεται,

ξεχωρίζει δυνατά:  

“Ρε μουν.., κότες, που πάτε;”

Σκηνή 3η.

Νυχτερινή συμπλοκή στην Παναγή Τσαλδάρη.

Η παρέα αλληλοβρίζεται, πέφτουν αρκετές “ψιλές”, κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη αστυνομικών, που παρακολουθούν δίχως να επέμβουν. Διάφοροι περαστικοί βλέπουν και εκείνοι τη σκηνή, όλοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ποδοσφαιρικό καβγά.

Ένα αυτοκίνητο κατεβαίνει αντίθετα το ρεύμα της λεωφόρου, κανένας δεν δίνει σημασία, τα μάτια είναι πάνω στο ξύλο και στον Παύλο που φωνάζει, “ελάτε ένας-ένας, όχι όλοι μαζί”.

Από το αυτοκίνητο κατεβαίνει ένας τύπος που πλησιάζει τον Παύλο.

Κάτι γίνεται αλλά δεν καταλαβαίνουμε, ο τύπος κάνει να φύγει, όμως ο Παύλος σηκώνει τη μπλούζα του και δείχνει τα δύο σημάδια από το μαχαίρι. Ο αδίστακτος τον έχει καρφώσει.

Η αστυνομία επεμβαίνει, πρωταγωνιστεί μια γυναίκα, που ξεχωρίζει μέσα στην νύχτα από τα μακριά μαλλιά της.

Σκηνή 4η.

Οι τελευταίες στιγμές του Παύλου.

Ο Παύλος ψυχοραγεί, αργοσβήνει. Παρακαλεί να κάνουν κάτι, είναι χτυπημένος δυό φορές. Μία στη καρδιά και μια στη κοιλιά, μάλιστα ο φονιάς στη μια γύρισε και το μαχαίρι. Το ειδοποιημένο ΕΚΑΒ δεν λέει να φανεί και η ανάστατη γειτονιά δεν ξέρει τι να κάνει.

Οι αστυνομικοί πιάνουν τον φονιά, που λίγο πριν τους τον έδειχνε ακόμη και το θύμα, κανένας δεν μπορεί να πιστέψει τα μάτια του, μόνο σε σήριαλ, σε κινηματογραφικό φιλμ μπορεί να συμβούν τέτοιοι φόνοι. Ο Παύλος τελικά ξεψύχησε στο πεζοδρόμιο.

Τα γεγονότα περιγράφονται από το χάραμα στην Αμφιάλη. Λέγονται πολλά για τους Χρυσαυγίτες και τα καμώματα τους, αλλά τώρα πια ξεπέρασαν και τον κακό, ανόητο εαυτό τους.

Το θύμα είχε πολλούς φίλους, νέα παιδιά που πίστευαν στη μουσική και στο ταλέντο του, βλέπεις ο Παύλος έγραφε στίχους, έγραφε ποιήματα και με μουσική Χίπ-Χοπ τα χαίρονται οι μυημένοι. Όμως δεν ήταν τίποτε τυχαίο και ανάλαφρο, έγραφε μουσική Αντιφα, η δουλειά του ήταν αντιφασιστική και οι φίλοι του λένε πως οι ακροδεξιοί του το χρωστούσαν και για αυτό ξεκαθάρισαν μαζί του.

Πάνω που ξεκινούν απεργίες, που το πολιτικό σκηνικό παίρνει φωτιά, από τα άκρα δεξιά έρχεται ένα χτύπημα που δεν το λες τυχαίο.

Ένας τέτοιος φόνος δείχνει το δρόμο που θα ακολουθήσει, όποιος φαίνεται να διαφωνεί ή να εκφράζει διαφορετικές απόψεις κάποιος Χρυσαυγίτης θα τον κρεμάει;

Μήπως  η δολοφονία του Παύλου δείχνει το δρόμο εξόδου από την βουλή για τη χρυσή αυγή;

Στην Αμφιάλη, στη γειτονιά του θύματος δεν το πιστεύουν, όλα τα παραπάνω τα περιγράφουν οι γείτονες και οι περαστικοί, που αφήνουν δύο αναπάντητα ερωτήματα:

1. Οι αστυνομικοί γιατί άφησαν να εξελιχθεί η συμπλοκή και γιατί ήταν στη πλευρά των Χρυσαυγιτών από την αρχή;

2. Το Εκαβ, που ακριβώς αρμένιζε και άργησε περίπου 50 λεπτά;

Τα δύο παιδιά που ήταν στην παρέα του θύματος πέρασαν, όπως μας περιγράφουν, πολλές ώρες στο ίδιο δωμάτιο με τον δολοφόνο, στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής. Ο Δένδιας φαίνεται να έχει άλλες δουλειές…

Ακόμα ένα ερωτηματικό, βασανιστικό ερωτηματικό, αυτή τη φορά από τη μάνα του θύματος, φωνάζει ενώ μας διώχνει (τα κανάλια) από την είσοδο του σπιτιού της:

“Δεν είναι πολιτικό, ούτε αθλητικό το έγκλημα, να φύγετε από δω κοράκια…”

Σίγουρα πρόκειται για ένα κοινωνικό έγκλημα και φταίμε όλοι, όλοι μαζί δώσαμε θάρρος σε αυτά τα τέρατα…