Στάδιο Μεάτσα (Meazza) – Μιλάνο. Mα, ποιος ήταν ο Μεάτσα;

24grmmata.com/ ιστορία του αθλητισμού

γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος

Μεάτσα: ο προπολεμικός Πελέ

Ο Τζουζέπε, για τους φίλους Πεπίνο, Μεάτσα (Giuseppe Meazza) ήταν ο προπολεμικός μύθος του Ιταλικού αλλά και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1910. Υπέγραψε στην Ίντερ σε ηλικία 14 χρόνων (για την εποχή του ήταν παιδί θαύμα) και σε ηλικία 17 χρόνων θα δώσει τον πρώτο του αγώνα εναντίον της Γιουβέντους. Από τότε ο Μεάτσα θα είναι το αγαπημένο παιδί των Ιταλών και το μεγάλο ποδοσφαιρικό όνομα στον πλανήτη. Θα αγωνιστεί, κυρίως με την Ίντερ, αλλά σιγά- σιγά θα περάσει από πολλές ιταλικές ομάδες: Μίλαν, Γιούβε, Βαρέζε, Αταλάντα και θα κλείσει την καριέρα του στην αγαπημένη του Ίντερ (όπου πάντα ήταν παίχτης-σημαία της ομάδας), Κατέκτησε δύο παγκόσμια κύπελλα, δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο Ιταλίας. Σημείωσε 267 γκολ στο campionato (ρεκόρ που θα το καταρρίψει αργότερα ο Gigi Riva) και 33 με την Εθνική Ιταλίας. Υπήρξε προπονητής της Ίντερ, της Εθνικής αλλά και της Τουρκικής Besiktas (ο πρώτος Ιταλός προπονητής που βγήκε εκτός συνόρων). Πέθανε το 1979 και ο Δήμος του Μιλάνου έδωσε στο δημοτικό γήπεδο της περιοχής San Siro το όνομα του ποδοσφαιριστή: “stadio Meazza” (σημερινή έδρα της Ίντερ και της Μίλαν). Αν καταλάβατε καλά η Ιντερ και Μίλαν, δεκαπλάσιας δυναμικότητας από τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ, για παράδειγμα, εξυπηρετούνται στο ίδιο γήπεδο που τους νοικιάζει ο Δήμος Μιλάνου και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα (για να τα ακούνε μερικοί στην Ελλάδα, που πιστεύουν ότι για να έχεις μεγάλη ομάδα, πρέπει να έχεις ιδιόκτητο γήπεδο, σαφέστατα, χτισμένο με τα λεφτά των πολιτών.) Βλέπετε αυτά τους είπαν να λένε οι κατασκευαστικές εταιρείες και διάφοροι άλλοι επιτήδειοι.

Λεπτομέρειες από τη ζωή του Μεάτσα

> Ο ίδιος συστηνόταν ως ορφανός πολέμου (ο πατέρας του είχε πεθάνει στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο). Δούλευε από την ηλικία των 12 χρόνων σε εργοστάσιο. Τα δύο πρώτα χρόνια (από τα 14 έως τα 16) η Ίντερ τον κράτησε για να τον ταΐσει και να “βάλει λίγο κρέας επάνω του”. Μάλιστα, όταν οι υπεύθυνοι κατάλαβαν ότι το φαγητό που έστελναν σπίτι, ο Μεάτσα το μοιραζόταν με την οικογένεια, τον υποχρέωσαν να τρώει στο γήπεδο.

>> Οι συναθλητές του ήταν όλοι μεγάλης ηλικίας (κατά τα ήθη του ποδοσφαίρου της εποχής) για αυτό και στα αποδυτήρια υπήρχε μόνιμη γκρίνια: “σιγά-σιγά θα τους μαζεύουμε και από το νηπιαγωγείο” διαμαρτυρόταν ο γέρος των αποδυτηρίων Leopoldo Conti

>>>Το τελευταίο γκολ με την Εθνική Ιταλίας το σημείωσε στο Μουντιάλ του 1938 εναντίον της Βραζιλίας. Ήταν γκολ από χτύπημα πέναλτι. Το παράξενο είναι ότι χτύπησε το πέναλτι, ενώ με το αριστερό του χέρι κρατούσε το παντελονάκι για να μη του πέσει (του είχε κοπεί το λάστιχο του παντελονιού)

>>>> Πρωταγωνίστησε, ακόμα, και σε κινηματογραφική ταινία “Milano miliardaria”, 1951 με βασικό σενάριο τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ίντερ-Νάπολη.