Συμβουλές περί συγγραφής 2

24grammata.com/άποψη

για το “Συμβουλές περί συγγραφής  1”  εδώ

Συμβουλές περί συγγραφής 2

 

γράφει η Ελένη Γκόρα, φιλόλογος

Τώρα που ο καιρός είναι κάπως, μία βρέχει και μία κάνει ζέστη, και δεν ξέρεις ούτε τι να φορέσεις, ούτε τι να προσέξεις, δεν θα ήθελες μία καραμέλα για το λαιμό, ένα σιρόπι για τον βήχα ή έστω ένα ρινικό εκνέφωμα; Δεν θα ήθελες το κάτιτις σου; Τι θα έλεγες για κάτι από τον γιατρό τον Άντον; Μόνο που δεν θα είναι για το κρυολόγημά του συστήματος σου σκέτο, αλλά για το κρυολόγημα του συστήματος της γραφής σου. Αν είσαι από αυτούς που δεν κρυολογούν, είσαι τυχερός. Αν πάλι είσαι απ΄ αυτούς που άρπαξαν μια πούντα, διάβασε την παρακάτω συνέντευξη και μην την πεις πουθενά. Γιατί το μυστικό της είναι τόσο σημαντικό που δεν πρέπει να μπεις στον πειρασμό να το μοιραστείς. Να ξερεις ότι όταν κρατάς ένα μυστικό φυλάγεσαι από παρελθούσες, τωρινές και μελλοντικές καταστροφές, από απρόβλεπτες εκβάσεις. Και επαναλαμβάνω ο καλύτερος τρόπος για να τις αποτρέψεις, είναι να κρατήσεις το συμβάν μυστικό. Οπότε, μην το πεις πουθενά!

Τόπος: στο εργαστήρι του συγγραφέα
Χρόνος: 12:00 μ.μ.
Πρόσωπο: Άντον Πάβλοβιτς Τσέχοφ
Αυτόν τον καιρό ξοδεύω πολλά χαρτομάντηλα.
Ξόδευε αρκεί να μην το καταλαβαίνουν οι αναγνώστες σου. Όσο πιο αντικειμενική είσαι, τόσο πιο έντονη η εντύπωση.

Υποφέρω, δεν είμαι καλά.
Και καλά κάνεις. Βασανίσου, τίποτα δεν είναι εύκολο.

Υποφέρω, σου λέω, δεν είμαι καλά. Κάνε κάτι, μόνο εσύ ξέρεις πώς θα γίνω καλά. Θα με κάνεις καλά; Ε; Σε παρακαλώ.
Δοκίμασε να μου το ζητήσεις πιο ψυχρά. Μην γλυκαίνεις τα γραπτά σου.

Υποφέρω. Μια φορά κι έναν καιρό ήμουν καλά.
Μου το είπες ήδη, μην επαναλαμβάνεσαι. Το θέμα πρέπει να είναι καινούριο και το παραμύθι να λείπει.

Να σου πω, είσαι πολύ αυστηρός και αυτό που κάνεις δεν είναι καθόλου σωστό.
Μην κάνεις κήρυγμα, άσε τους άλλους να προσθέσουν τα υποκειμενικά στοιχεία.

Εντάξει κατάλαβα. Να γράφω, ναι. Να κάνω κήρυγμα, όχι.
Μην κάνεις το δάσκαλο την ώρα που γράφεις.

Απόλυτα καταληπτό.
Απόλυτα λανθασμένο. Η πρώτη και η κύρια γοητεία σ΄ ένα γραπτό είναι η απλότητα στη γλώσσα.

Δεν κατάλαβα. Τι εννοείς;
Η συμβουλή μου : Σ΄ ένα έργο προσπάθησε να έχεις πρωτοτυπία και να είσαι όσο το δυνατόν πιο έξυπνη, αλλά μην φοβάσαι να φαίνεσαι κουτή. Μην φοβάσαι να γράφεις κουταμάρες.

Ευχαριστώ.
Δεν χρειαζόταν το ευχαριστώ, δεν με πείθει κιόλας. Να θυμάσαι ότι οι ήρωες και οι πράξεις τους πρέπει να πείθουν. Στην τέχνη όπως και στη ζωή, τίποτα τυχαίο δεν υπάρχει.

Νομίζω ότι αισθάνομαι λίγο καλύτερα.
Μην βιάζεσαι. Ποτέ να μη λες ψέματα, το κατάλαβες; Η τέχνη έχει αυτό το ιδιαίτερο μεγαλείο, ότι δεν μπορεί να συμβιβαστεί με το ψέμα. Μπορεί κανείς να ψεύδεται στον έρωτα, στην πολιτική, στην ιατρική, στην τέχνη, όχι.

Θα μου πεις το μυστικό;
Να μη μιλάς και να μη συζητάς γι΄ αυτά που δεν γνωρίζεις και δεν καταλαβαίνεις.

Τελευταίο και κλείνουμε. Τι γνώμη έχεις για το μυστικό μας;
Η αναγκαιότητα να κρατηθεί το μυστικό μεταξύ μας θα αποτελούσε ένα είδος εξήγησης αν το μυστικό ήταν όντως μυστικό, αλλά σύντομα θα αντιληφθείς ότι όλοι γνωρίζουν το μυστικό.

 

 

Ήταν ο Άντον Πάβλοβιτς Τσέχοφ. Ο συγγραφέας που έφτυσε πολύ αίμα και κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο συγγραφέας που μοιράστηκε το μυστικό του, αν και δεν ήταν και τόσο μυστικό τελικά, αλλά εσύ όπως είπαμε: Μην το πεις πουθενά.

 
Πηγή : Τσέχοφ Ά., μτφρ. Βασίλης Ντινόπουλος (2011), Η τέχνη της Γραφής, Συμβουλές σε ένα νέο συγγραφέα, Αθήνα, Πατάκη.