συστάσεις για τα Οδοιπορικά της Μαρίας Βούλγαρη

Άνω θρώσκουμε,
συστάσεις για τα Οδοιπορικά της Μαρίας Βούλγαρη

γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Απ΄το μεγάλο στο μικρό και ξανά ίδιες διαδρομές, με φόντο τη θηριωδία της ελπίδας. Απ΄τις πολιτείες που ολισθαίνουν αργά στον καιρό ως τα μικρά δωμάτια που παλεύουν κάθε πρωί με το δύσκολο φως. Η Μαρία Βούλγαρη διατρέχει την πόλη, χαράζει καινούριους παράλληλους, καίγεται στις καθημερινές αγωνίες. Φίλοι της εκείνοι οι τεχνίτες που απέμειναν καμμένα φιλμ, μεταφράζοντας τραγωδίες σ΄όλη τους τη ζωή. Φιλοδοξία της οι πλατείες, οι φίλοι, όσα μπορούν και με σιγουριά κάποτε θ΄αποκτήσουν το πέταγμα των πουλιών, τα πολλά και τ΄ακαθόριστα σχήματα των ανέμων. Η Μαρία Βούλγαρη, η δικιά μας Μαρία θα τραγουδά για πάντα, θα κοιμάται λιγότερο. Κόντρα στους στίχους, θα εφευρίσκει για μας τους φίλους της τρόπους να προχωρούμε ανάμεσα στις καταστροφές. Θ΄ανάβει όλα της τα φώτα για μας, θα διακόπτει τους λαβυρινθώδεις ύπνους μας. Εκείνο που είπε ο Νίκος Καρούζος πως αποτελεί τ΄άνθισμα της θάλασσας είναι ο δρόμος της Μαρίας. Μες στις τρικυμίες, με την ίδια εκείνη άγνοια του κινδύνου που φέγγει στα μάτια μιας μικρής με τ΄όνομα Σοφία, θ΄ανακαλύπτει πάντα τις φυσικές μεθόδους της ελευθερίας. Γιατί η Μαρία το γνωρίζει καλά πως ξύπνησαν οι καιροί του ποιήσαι και του πράττειν και του επιλέγειν. Τα Οδοιπορικά της Μαρίας Βούλγαρη δεν είναι άλλο από απασφαλισμένους στίχους, έτοιμους ν΄ανατινάξουν τις καρδιές μας στους ορίζοντες.
Η Γαλλίδα Σιμόν Βέιλ έπλεξε κάποτε το εγκώμιο της παρατήρησης, της ενσυνείδητης προσοχής. Έτσι διαβάζονται οι μύθοι, έτσι εκπληρώνονται οι απαντήσεις και υψώνονται τα νοήματα, είπε. Η Μαρία Βούλγαρη υποκύπτει στο ίδιο αμάρτημα, μες στην πολιορκημένη πολιτεία που αγαπήσαμε. Μες στα δωμάτια και τις σταθερές τροχιές εξαντλεί τη νεότητά της. Είναι από το κράμα των ποιητών, χάνει και κερδίζει τη ζωή της μες στα σημεία της στίξεως.
Τα Οδοιπορικά, όπως πολύ σωστά λέει στον πρόλογό της η φίλη Βέρα, είναι ρεπορτάζ. Σκληρές, επίμονες εικόνες, εραστές ανθισμένοι, βροχές, σύνεργα ταξιδίων. Η Μαρία αναγγέλει απ΄την αρχή την πόλη.