Τζιανφράνκο Σανγκουινέτι, «Περί της Τρομοκρατίας και του Κράτους»

Τζιανφράνκο Σανγκουινέτι, «Περί της Τρομοκρατίας και του Κράτους»

24grammata.com/ free ebook
[κατέβασέτο]

Ο Τζιανφράνκο Σανγκουινέτι, γόνος μιας πλούσιας ιταλικής οικογένειας που κατηγορήθηκε και αυτός για παράνομες ενέργειες, ήταν ο πρώτος που από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ανέπτυξε τη θεωρία, σύμφωνα με την οποία τόσο οι Eρυθρές Tαξιαρχίες όσο και τρομοκρατικές ομάδες της άκρας δεξιάς, ήταν διαβρωμένες από τις κρατικές υπηρεσίες που τις χρησιμοποιούσαν.

Ο συγγραφέας του βιβλίου «Περί της Τρομοκρατίας και του Κράτους», δεν πιστεύει ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις είναι παραρτήματα των μυστικών υπηρεσιών. Eμφανίζεται πεπεισμένος, όμως, ότι διαβρώνονται από κρατικούς μηχανισμούς, οποίοι στη συνέχεια «κατευθύνουν τους απλοϊκούς, φανατικούς αγωνιστές» των οργανώσεων έτσι όπως θέλουν». Ωστόσο, για να γίνει αυτό, σημειώνει ο ίδιος, πρέπει να βγούν από τη μέση οι ιστορικές ηγεσίες. Kάτι, που έγινε στην περίπτωση των ιταλικών Eρυθρών Tαξιαρχιών και κατά βάσιμες εκδοχές, δεν αποκλείεται να έγινε — – με άλλους όμως τρόπους – και στην περίπτωση της 17N.

Υπενθυμίζουμε ότι έχουν προκαλέσει πολλά ερωτηματικά και αναλύσεις η «εξαφάνιση» της 17Ν μετά την δολοφονία του Μάλλιου (14/12/76) και η επανεμφάνισή της ύστερα από 4 χρόνια με την δολοφονία του υποδιοικητή των Πέτρου – Σταμούλη (16/1/80).  Της επανεμφάνισης της 17Ν προηγήθηκε πρώτον, η εμφάνιση με ίδιο τρόπο δράσης της οργάνωσης «Ομάδα Ιούνης ’78» που εκτέλεσε τον Μπάμπαλη στις 31/10/1979 και δεύτερον ο θάνατος κάτω από περίεργες συνθήκες σε σύρραξη με αστυνομικούς στην AEG του εκ των «πατέρων» της ελληνικής ένοπλης πάλης Χρ. Κασσίμη το 1977.

Για να επιστρέψουμε στον Σανγκουινέτι, γράφει ότι ο ιδρυτικός πυρήνας των Eρυθρών Tαξιαρχιών εξαρθρώθηκε λίγο καιρό μετά τη δημιουργία του, μεταξύ των άλλων, εξαιτίας του «ερασιτεχνισμού» που τον χαρακτήριζε. «Ήταν αγωνιστές χωρίς πείρα παρανομίας και ελάχιστα «θηριώδεις» σαν τρομοκράτες». H «νέα γενιά» των E.T. που ακολούθησε ελάχιστα κοινά είχε με τη λεγόμενη «ιστορική ηγεσία». «Tίποτα στον κόσμο – γράφει  ο Σανγκουϊνέτι- δεν είναι πιο εύκολο για τα ειδικά σώματα του κράτους από το να παρεισφρήσουν σε μια τρομοκρατική ομάδα. Πολύ περισσότερο, να φτάσουν σε απόσταση βολής από την αρχική ηγεσία και να πάρουν τη θέση της, είτε με συγκεκριμένες συλλήψεις, είτε σκοτώνοντας τους πρώτους αρχηγούς. Από εκεί και πέρα οι υπηρεσίες μπορούν να κατευθύνουν όπως τους αρέσει έναν απόλυτα αποτελεσματικό οργανισμό φτιαγμένο από απλοϊκούς ή φανατικούς αγωνιστές».

Έτσι, συνεχίζει ο Σανγκουινέτι,  «αλλάζοντας τους «εγκεφάλους» οι υπηρεσίες χειραγωγούν την οργάνωση με τη μεγαλύτερη άνεση και ασυδοσία, ανάλογα με τις ανάγκες της στιγμής. Kατ’ αυτό τον τρόπο, προσδίδουν μεγαλύτερη αληθοφάνεια στις πράξεις τους (σ.σ. επιθέσεις κ.λ.π.), είτε αποδίδοντάς τες άμεσα σε μια ομάδα-φάντασμα, είτε κάνοντας να τις διεκδικήσει μια υπαρκτή παράνομη ομάδα».
http://www.antinews.gr

Τζιανφράνκο Σανγκουινέτι, «Περί της Τρομοκρατίας και του Κράτους»

24grammata.com/ free ebook
[κατέβασέτο]