Το μαγικά κόλπα της επόμενης μέρας

Πολιτικός Λόγος (ένθετο του 24grammata.com)

αποκλειστικά στο 24grammata.com

γράφει ο Φίλιππος Βαμβουκάκης, Κοινωνικός και πολιτικός επιστήμονας, Ενεργός πολίτης

Κρατήστε τα πυροτεχνήματα παρακαλώ για το τέλος

Μας σώσανε και πάλι! Με ανακούφιση και εθνική υπερηφάνεια, ακούω ότι δημιουργήσαμε παγκόσμιο ρεκόρ δανεισμού! Ακούω και διαβάζω πάλι, για «προώθηση» μεγάλων έργων, για αναπτυξιακά σενάρια, για νέες ευκαιρίες και μοιραία μου έρχονται στο μυαλό πράγματα που έχω ξανακούσει και βιώσει τις χρυσές εποχές του δήθεν εκσυγχρονισμού, τότε που έπεφταν πυκνά και συχνά οι χρυσές σταγόνες βροχής πάνω από τη χώρα, πλην όμως κανείς τίμιος δε βράχηκε ποτέ και δεν απόλαυσε τη θεογονία!
Το μόνο που δημιουργήθηκε και γιγαντώθηκε, ήταν η διαπλοκή των  παράσιτων, αυτών που θησαύρισαν χωρίς να αποδίδουν φόρους στην κοινωνία! Αυτών που δημιούργησαν τη φούσκα της ψευδεπίγραφης ευμάρειας, της πνευματικής παρακμής και της ηθικής κατάπτωσης.
Μοιραία σκέπτομαι, ότι πάει να κτιστεί ένα νέο παζλ «εκσυγχρονισμού», με παλαιούς απαράλλαχτους όρους, που θα προσπαθήσει να αποκαταστήσει, να επανασυνθέσει, ν’ ανασυντάξει και να παλινορθώσει το παλιό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο νομής της εξουσίας και του πλούτου, με το λαό για μια ακόμα φορά στη γωνία, απόντα, απογοητευμένο, περισσότερο βέβαια υποψιασμένο, αλλά απελπισμένο και ανίατα προσβεβλημένο από τους επαναλαμβανόμενους μνημονιακούς ορούς της παράλυσης.
Ο λαός αποφάσισε να βιώνει την τηλεοπτική πραγματικότητα ως αληθινή, επειδή δε βλέπει προοπτική και μέλλον. Αποφασίζει λοιπόν να παρακολουθεί το σήριαλ της καταστροφής αποστασιοποιημένος, μη θέλοντας να πιστέψει ότι αυτό τον αφορά πια άμεσα και δραματικά!
Έχει απομυθοποιήσει βέβαια τα παλιά ινδάλματά του, έχει καταλάβει το σενάριο και ίσως έχει συνειδητοποιήσει και το ρόλο που του επιφυλάσσουν. Δεν είναι όμως σε θέση να το παλέψει δυνατά, επειδή νέα ινδάλματα δε φαίνονται στον ορίζοντα, δεν εμφανίζονται οι συγγραφείς και οι σκηνοθέτες ενός νέου συναρπαστικού σεναρίου!
Έχει παρέλθει πολύς καιρός, που αυτός ο λαός ήταν στο επίκεντρο της ιστορίας! Έχει παρέλθει καιρός που του έδιναν σημασία, έχει παρέλθει καιρός που αισθάνθηκε ότι κάτι μεγάλο γεννιέται, κάτι που θα του αλλάξει τη μοίρα!
Οι νεοφιλελεύθερες εποχές, τον κατέστησαν κομπάρσο της ιστορίας, υποζύγιο και ταυτόχρονα συνυπεύθυνο της κρίσης! Είναι λοιπόν πια πολύ καχύποπτος!
Οι νέοι-παλιοί πρωταγωνιστές, προσπαθούν να πάρουν θέση στην πρώτη γραμμή, τώρα που η χώρα βουλιάζει στο τέλμα της οικονομικής καταστροφής, αλλά και της απελπισίας και της απογοήτευσης. Διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία, αναζητώντας συμμάχους στο οικονομικό κατεστημένο, με σωσίβιο και συγχρόνως δέλεαρ, τα νέα πακέτα «ανάπτυξης», τη νέα προίκα που θα διεκδικήσουν με όποια μέσα διαθέτουν, όχι για το καλό της χώρας, αλλά για την εδραίωση και διαιώνιση της εξουσίας τους. Άλλωστε γι’ αυτό δίνουν καθημερινά τις εξετάσεις τους στα ντόπια και ξένα εξωθεσμικά κέντρα με  επιτυχία!
Το ντροπιαστικό άλωθι το αντλούν από το γεγονός της πτώσης των διαχωριστικών τειχών! Ήδη συνεργάζονται με τους προαιώνιους «εχθρούς»! Ήδη συνυπάρχουν με τις φαιές ιδεολογίες, επειδή τάχα τους αναγνωρίζουν μια πρακτικότητα, μια ευελιξία και ικανότητα στην επίλυση των προβλημάτων! Αυτό βαπτίζεται διαχείριση της κρίσης, ρεαλισμός και ευθύνη! Αυτό αποτελεί την απόδειξη της υποταγής τους, αλλά και της χρεοκοπίας της πολιτικής τους! Δε θα χρειαστεί λοιπόν σύμφωνα με αυτό το σενάριο, συνέχιση των οικουμενικών πειραμάτων τύπου Παπαδήμου. Θα επιχειρήσουν να υφαρπάξουν εκβιαστικά τη λαϊκή εντολή, προβάλλοντας ως η μόνη και αποκλειστικά «λογική», «υπεύθυνη», διεθνώς προωθούμενη «λύση», για να νομιμοποιήσουν τα αντιλαϊκά σχέδια ολοκλήρωσης των νεοφιλελεύθερων κακογραφιών, στην πορεία της ολοκληρωτικής άλωσης της κοινωνικής Ευρώπης.
Οι παίκτες θα είναι πολύχρωμοι, πολυτάλαντοι και πολυσύνθετοι αυτή τη φορά. Θα δίνουν την εντύπωση της οικουμενικότητας, προερχόμενοι από διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα, όχι όμως και από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους! Θα τύχουν γενικής αποδοχής ως οι σώφρονες, θα φαντάζουν πολύχρωμοι, πλην όμως με τις διαφορετικές αποχρώσεις του ίδιου γκρίζου χρώματος!  Στο λαό θα επιχειρήσουν να φορέσουν πολύχρωμους φακούς, θα τον αναγκάσουν να αντιλαμβάνεται τον κόσμο μέσα από τους παραμορφωτικούς καθρέπτες των ΜΜΕ. Εκεί που κατασκευάζεται και σερβίρεται η ιδεατή, ψευδεπίγραφη πραγματικότητα των υπόγειων συμφερόντων…
Θα δίνουν την εντύπωση του φρέσκου σε περιτύλιγμα, του φανταχτερού, του επιτυχημένου, του ατσαλάκωτου, άσχετα εάν οι αδιέξοδες και απόλυτα επιζήμιες πολιτικές τους έχουν τραυματίσει ανεπανόρθωτα τη χώρα και τους πολίτες της. Άσχετα εάν οι ίδιοι έχουν προέλθει, συμμετάσχει και κατευθύνει από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους το απόλυτα αποτυχημένο εγχείρημα του εκσυγχρονισμού εδώ και δεκαετίες!
Η νέα αυτή μετάλλαξη, είναι στην πραγματικότητα μια ανακύκλωση της αποτυχίας των παλιών συνταγών της εκσυγχρονιστικής λογικής, μόνο που αυτή τη φορά υπάρχουν περισσότερα τοξικά κατάλοιπα, υπάρχουν τα δηλητηριώδη νέφη μιας ανεργίας που καλπάζει προς το 25% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού!
Υπάρχει  η ολοκληρωτική καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας!
Επίσης υπάρχει εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, χωρίς την προοπτική μιας δημοκρατικής ευρωπαϊκής πολιτικής ένωσης!
Ποιός τους κρατάει ζωντανούς αφού έχουν αποτύχει παταγωδώς με την πολιτική και την πρακτική τους; Ποιος τους δίνει συνέχεια νέες ευκαιρίες να εξακολουθούν να σκυλεύουν το πτώμα της χώρας;
Γιατί εξακολουθούν να προβάλλουν ως η εναλλακτική λύση της σύνεσης, της συνέπειας και της επιτυχίας;
Χωρίς τα νέα δανειακά πακέτα «στήριξης», δε θα είχαν απολύτως καμία πιθανότητα διεκδίκησης της εξουσίας.
Σήμερα το πολιτικοοικονομικό και μιντιακό κατεστημένο, που γνωρίζει πως παίζεται το παιχνίδι, επενδύει στον εκβιασμό της λεγόμενης «συνευθύνης», δημιουργώντας τετελεσμένα συνενοχής και ανοχής! Στη νεοφιλελεύθερη σημερινή εκδοχή του, επιθυμεί να χρησιμοποιήσει την ανερχόμενη πολιτική τάξη των νεοεκσυγχρονιστών, ως πολιτικούς θεματοφύλακες των συμφερόντων του –ως ενδιάμεσο λογαριασμό κίνησης κεφαλαίων και εξουσίας- ως ενδιάμεσο σταθμό προορισμού των πακέτων των μεγάλων έργων, των μεγάλων προκλήσεων στο χώρο της ενέργειας και των φυσικών πόρων, με αντάλλαγμα – λάφυρο- την εξουσία.
Δυστυχώς, όπως βλέπουμε, πάντα βρίσκονται πρόθυμοι καλοθελητές και οι νεροκουβαλητές τους, να συμμετέχουν και να πρωταγωνιστούν σε τέτοιου είδους σχέδια, τα οποία πάντα καταλήγουν να υποβαθμίζουν περαιτέρω τη θέση της χώρας και να εξαθλιώνουν τους πολίτες της. Γιατί φυσικά με αυτόν τον τρόπο δε θα υπάρξει ανάπτυξη για τον τόπο και τους ανθρώπους, παρά η διαιώνιση της εξουσίας του πολιτικοοικονομικού συμπλέγματος, που είναι σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνο για την παρακμή και την ουσιαστική πτώχευση της χώρας!
Τώρα θα αρχίσουν να βολιδοσκοπούν τους κατά τόπους βουλευτές, παράγοντες, τοπάρχες, κομματάρχες και σία, να τους δίνουν πάλι οντότητα και λόγο ύπαρξης, για να στηρίξουν από κάτω, να θωρακίσουν, να δέσει το νέο εκσυγχρονιστικό τερατούργημα.
Οι λόγοι θα είναι αυτή τη φορά εθνικοί και υπερεθνικοί, θα προβάλλουν ως οι μοναδικοί εγγυητές της μνημονιακής «σταθερότητας», οι μοναδικοί αναγνωρισμένοι και αποδεκτοί από τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας, η μοναδική ελπίδα διάσωσης, μέσα σε ένα σουρεαλιστικό τοπίο, όπου οι φταίχτες μεταλλάσσονται σε σωτήρες εν μία νυκτί.
Θα είναι η πιο εφιαλτική εκδοχή ανακύκλωσης του σαθρού συστήματος άσκησης εξουσίας και οικονομικής λειτουργίας!
Άλλωστε η αποτυχία τους αποδεικνύεται περίτρανα από τον έλεγχο που διεξάγουν οι εταίροι μας, αναφορικά με τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού. Αυτοί τόσα χρόνια τον βύθισαν στην ανυποληψία, αυτοί τον αποδιοργάνωσαν, έτσι ώστε να μην μπορεί να ελέγχει, να αδυνατεί να προστατεύσει τα συμφέροντα της κοινωνίας και του κράτους, για να μπορούν ανενόχλητοι να στήνουν τα παιχνίδια τους, να παίζουν τις παρτίδες της διαπλοκής με τις σημαδεμένες τράπουλες και να κάνουν ρουσφέτια.
Το «γλυκό» ετοιμάζεται και πάλι, χτισμένο πάνω στο παντεσπάνι μιας νέας αναπτυξιακής φούσκας, δεμένο με τα υλικά της εξαθλίωσης του λαού, τα καρυκεύματα της λήθης, τη σαντιγί που επικαλύπτει την ασχήμια, τις γαρνιτούρες των εκβιαστικών διλλημάτων και των τεχνητών αρωμάτων της παραπλάνησης…
Θα το φάμε; Θα υποπέσουμε ξανά στο ολέθριο λάθος του παμφαγισμού; Ότι μας σερβίρουν θα το καταπιούμε και πάλι αμάσητο; Τουλάχιστον ας γευτούμε λίγο πρώτα, γιατί εάν γευτούμε, -χρησιμοποιήσουμε το μυαλό και το πνεύμα, λειτουργήσουμε με πολιτικά κριτήρια- θα απορρίψουμε αμέσως το «νέο» απαίσιο κατασκεύασμα…
Ο λαός θα μιλήσει, βάζοντας δύσκολα προβλήματα στους επίδοξους κυβερνήτες. Οφείλουν όλοι να αποδείξουν, ότι πρόθεσή τους είναι η διασφάλιση των συμφερόντων της κοινωνίας και της χώρας και όχι η αναπαραγωγή της εξουσίας του πολιτικοοικονομικού συμπλέγματος, που μας οδήγησε στην ξένη επιστασία, την οικονομική και πνευματική αφαίμαξη.

Ο Σωκράτης όταν ρωτήθηκε πια πόλη διοικείται παράνομα είπε: «η πόλη στην οποία οι άρχοντες τοποθετούνται από φατρίες», Σωκράτης (Ανθ. Στοβ. Γ, 81)