Φιλολογικό Φροντιστήριο “Γ. Δαμιανός” (αποκλειστικά Θεωρητική Κατεύθυνση – Έκθεση/έκφραση για όλες τις κατευθύνσεις, Βριλήσσια, Μαρούσι, Αγία Παρασκευή)

Φιλολογικό Φροντιστήριο “Γ. Δαμιανός”
(ειδικότητα στην Έκθεση και τη Θεωρητική Κατεύθυνση)

Βριλήσσια, Μαρούσι, Αγία Παρασκευή))

Από το 1988: Ολιγομελή τμήματα (γκρουπ) στο Μαρούσι και Αγία Παρασκευή (Αττική) ΓΕΛ / ΕΠΑΛ / απόφοιτοι.κλικ εδώ

Από το 2008: e – learning Φιλολογικών Μαθημάτων (εντός και εκτός Ελλάδας με τηλεδιάσκεψη, Web Conferencing) κλικ εδώ

Διόρθωση εκθέσεων και διαγωνισμάτων εξ αποστάσεως κλικ εδώ

Εξετάσεις ομογενών – Ελλήνων του εξωτερικού. κλικ εδώ

για να δείτε τους επιτυχόντες των δύο τελευταίων χρόνων κλικ εδώ

Τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου

Wittgenstein (Βιτγκενστάιν)

Καλώς ορίσατε στο διαδικτυακό τόπο www.damianos.com.gr

Η διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας στο Λύκειο (Έκθεση και Αρχαία Ελληνικά) προσανατολίζεται, ολοένα και πιο συστηματικά, στις γραπτές πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή στα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.

Κανένας εκπαιδευτικός δεν μπορεί, και δεν πρέπει, να παραβλέψει αυτή τη διάσταση. Θα ήταν, όμως, ατόπημα, αν τη θεωρούσαμε ως τον αποκλειστικό σκοπό της διδασκαλίας αυτών των μαθημάτων.

Διδάσκω τα φιλολογικά μαθήματα για να βοηθήσω το μαθητή να επιτύχει στις πανελλήνιες εξετάσεις, οι επιτυχίες των μαθητών μου επιβεβαιώνουν ότι η βοήθεια αυτή βρίσκει ανταπόκριση (για να δείτε τους επιτυχόντες των δύο τελευταίων χρόνων κλικ εδώ)

Ταυτόχρονα,όμως, φιλοδοξώ να βοηθήσω το μαθητή

να αποκτήσει συνείδηση της εθνικής μας γλώσσας,

να νοιώσει τις δυνατότητες των λέξεων και της γλώσσας μας,

να οργανώσει και να μετασχηματίσει το λόγο του,

να αισθανθεί τη δημιουργικότητα και τον πλούτο των γλωσσικών ποικιλιών,

ίσως, γιατί προσπαθώ να εξιλεωθώ από τις κατηγορίες που μας προσάπτει, δικαιολογημένα, ο Ελύτης «…(η ελληνική) είναι μία γλώσσα με πολύ αυστηρή γραμματική, που την έφκιασε μόνος του ο λαός, από την εποχή που δεν πήγαινε ακόμα σχολείο. Και την τήρησε με θρησκευτική προσήλωση κι αντοχή αξιοθαύμαστη, μέσα στις πιο δυσμενείς εκατονταετίες. Ώσπου ήρθαμε εμείς, με τα διπλώματα και τους νόμους να τον βοηθήσουμε. Και σχεδόν τον αφανίσαμε. Από το ένα μέρος του φάγαμε τα κατάλοιπα της γραφής του και από το άλλο του ροκανίσαμε την ίδια του την υπόσταση, τον κοινωνικοποιήσαμε τον μεταβάλαμε σε ένα ακόμα μικροαστό, που μας κοιτάζει απορημένος από κάποιο παραθυράκι κάποιας πολυκατοικίας του Αιγάλεω…»

Μέχρι το τέλος της σταδιοδρομίας μου θα αναρωτιέμαι αν κατάφερα να μεταφέρω κάτι από το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας στους μαθητές μου και τους αναγνώστες μου…

Γιώργος Σωτ. Δαμιανός

φιλόλογος-συγγραφέας

Ανοιχτή γραμμή!