“Χρόνος ημι-ζωής”, Γιάννης Παπαγεωργίου

 

cover

24grammata.com– free ebοok 

[κατέβασέτο]

 

ISBN: 978 – 960 – 93- 8797 – 2  

Επίλεκτες Ψηφιακές Εκδόσεις: 24grammata.com

Σειρά: εν καινώ, Αριθμός σειράς: 175

Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Πάτρα, 2017

Μέγεθος Αρχείου: 1,1 Μb

Σελίδες: 106

Μορφή αρχείου: pdf

Γραμματοσειρά: cambria

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση δίχως την έγγραφη άδεια του δημιουργού

 

ΧΡΟΝΟΣ ΗΜΙ-ΖΩΗΣ

 

Περπατούσε τρέχοντας. Είχε αργήσει, σήμερα δεν λειτουργούσε τίποτα. Ταξί και λεωφορεία σε απεργία, δρόμοι πνιγμένοι στα αυτοκίνητα, μποτιλιαρίσματα,  σπασμένα νεύρα, βρισιές και κορναρίσματα. Προσπερ -νούσε με την τσάντα παραμάσχαλα, χαρτιά, βιβλία, σημειώσεις, όσα χρειαζόταν για το μάθημα. Δεν είχε κοι- μηθεί καλά, ο ύπνος άργησε να έρθει, η νύχτα ήταν πάλι μεγάλη. Ξημερώματα ξέκλεψε ένα δίωρο, συνήλθε κά-πως. Μα τώρα είχε αργήσει. Καλά να πάθει. Να μάθει ν’  ανοίγει κάπου κάπου και την τηλεόραση, να διαβάζει καμιά εφημερίδα, να βλέπει ειδήσεις, να ξέρει τι του γί-νεται και τι του ξημερώνει, να παίρνει τα μέτρα του. Αν το ήξερε, απ’ το μεσημέρι θα στηνόταν έξω απ’ το σχο-λείο και θα περίμενε. Τώρα ποιος τον ακούει, πάλι, τον διευθυντή. Τον τελευταίο καιρό έχει δώσει αρκετά δι-καιώματα.

Δεν ήταν στα όνειρά του να διδάσκει βαριεστημένους μαθητές του νυχτερινού. Πήρε με άριστα το πτυχίο του  και κάμποσες υποτροφίες. Όταν τέλειωσε και το διδα-κτορικό, δούλεψε για δυο χρόνια σε κάποιο ερευνητικό κέντρο του εξωτερικού και παράλληλα βοηθός στο κοντινό  πανεπιστήμιο. Έκανε  δυο τρεις σημαντικές δη-μοσιεύσεις, πήρε μέρος και σε δυο τρία συνέδρια, όλοι τον θεωρούσαν ανερχόμενο αστέρι στον τομέα του, παγκοσμίου βεληνεκούς, λέγανε. Έπρεπε να γυρίσει πίσω, να τον φέρουν με κάθε κόστος οι αρμόδιοι, είχε πολλά να προσφέρει στην πατρίδα. Τελικά επέστρεψε, μα για άλλους λόγους.

Είχε πέσει ο ήλιος κι αυτός ακόμα περπατούσε. Έπρεπε να πάει στη δουλειά του. Η πορεία των εργαζομένων και των ανέργων, εδώ και ώρα, είχε τελειώσει. Φτάσανε με- χρι τη βουλή, σήκωσαν ψηλά τα πανό τους, ανέμισαν τις πολύχρωμες σημαίες τους, διαδήλωσαν με σθένος τα δί- καια αιτήματά τους, φάγανε κάμποσα δακρυγόνα στη μάπα, τους σπρώξανε με τις ασπίδες και τα γκλοπάκια, τους κλώτσησαν με βαναυσότητα. Στο τέλος το νο- μοσχέδιο ψηφίστηκε κι αυτοί γύρισαν σπίτι. Τώρα είχε αρχίσει ο κλεφτοπόλεμος των κουκουλοφόρους. Τους έβλεπε στα στενά, γύρω απ’ την πλατεία,  πετροβολού-σαν βιτρίνες και αυτοκίνητα, έβαζαν φωτιές σε κάδους σκουπιδιών, έστηναν οδοφράγματα, έβριζαν τους μπά-τσους, κι εκείνοι τους έπαιρναν στο κυνήγι. Σαν τα μι-κρά παιδιά παίζανε κλέφτες κι αστυνόμους, κι αυτός δεν ήξερε από πού να πάει και που να κρυφτεί. Παντού φασαρίες και συμπλοκές, το κέντρο είχε γίνει σκέτη κόλαση, κοβόταν η ανάσα του από τα δακρυγόνα, τα μάτια του έκλαιγαν ασταμάτητα, πονούσαν κι έκαιγαν. …

24grammata.com– free ebοok 

[κατέβασέτο]