JAMES ENSOR

JAMES james ensorENSOR
Βρυξέλες, η είσοδος του Χριστού

γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Ο James Ensor γεννήθηκε σε μια μικρή, βελγική πόλη. Γιος ανήσυχων εμπόρων αντικών, ο Ensor μεγάλωσε πάνω από ένα ενδιαφέρον κατάστημα μουσικών οργάνων και προσωπείων απ΄όλο τον κόσμο. Μια ανεξάντλητη ποικιλία πραγμάτων έθρεψαν τη δημιουργική του φαντασία.
Εκτός από τρία χρόνια παραμονής στις Βρυξέλες, στα πλαίσια της μελέτης πάνω στην ιστορία και τη θρησκευτική ζωγραφική στην ομώνυμη ακαδημία, ο James Ensor, Βέλγος εικαστικός, τυπογράφος και κατασκευαστής, έζησε στην Οστάνδη καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ζωγράφος προσωπογραφιών για να μετεξελιχθεί αργότερα σε ένα από τα πιο πιστά μέλη της πρωτοποριακής ομάδας Les XX, σκοπός της οποίας υπήρξε η πρόταση μιας νέας, καλλιτεχνικής πραγματικότητας για ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο. Παρά το γεγονός ότι ο Ensor υπήρξε ένας φανατικός θιασώτης και ιδρυτικό μέλος των XX εντούτοις αυτό δεν τον εμπόδισε να εκφράσει αντίθετες απόψεις με αυτές της ομάδας. Οι XX θα εξαφανιστούν μερικά χρόνια αργότερα, αφήνοντας μια σημαντική συνεισφορά στην ευρωπαϊκή τέχνη.
Στα μέσα του 1880, η άρνηση της οικογένειάς του να παντρευτεί τη γυναίκα που αγαπούσε επαναφέρει στο έργο του τη θρησκευτική θεματολογία, ως συνέπεια μιας βαθιάς, ψυχολογικής κρίσης, η οποία έμελε να τον οδηγήσει στην απόφαση να εγκαταλείψει τη ζωγραφική και να πουλήσει το σύνολο του εξοπλισμού του.
Ο νέος αιώνας θα φέρει για τον Ensor την καθολική αναγνώριση που τόσο δικαιούταν. Ο ίδιος θα λάβει τον τίτλο του ιππότη και έπειτα του Βαρόνου. Οι μελέτες που κυκλοφόρησαν για το έργο του επιβεβαίωσαν την αξία του. Ο Ensor ασχολήθηκε με την όπερα και τη διακόσμηση, διατηρώντας την καλλιτεχνική του δραστηριότητα ακμαία ως το τέλος της ζωής του σε ηλικία 89 ετών.
Το έργο του Ensor «Η είσοδος του Χριστού στις Βρυξέλες» αφορά έναν υπερμεγέθη καμβά διαμορφωμένο στο μικρό στούντιο της σοφίτας όπου και ανέπτυξε το μεγαλύτερο μέρος της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας. Το έργο αποτελείται από πολλές επιμέρους ζωγραφιές και σπουδές που αφορούν τη θεματολογία του πίνακα. Ο Χριστός, οι μάσκες, τα καπέλα, οι παρελάσεις και οι εορτασμοί καθώς και η δυσαρέσκειά του για όλα συνέβαιναν στους τομείς της τέχνης και της πολιτικής διαμόρφωσαν την «Είσοδο.» Απόδειξη οι προσωπογραφίες πολλών γνωστών προσωπικοτήτων των Βρυξελών, του Βελγίου και της γαλλικής κοινωνίας οι οποίες απεικονίζονται στο εμβληματικό του έργο.
Το μήνυμά του προφανές, καθώς για τον Ensor η είσοδος ενός καινούριου Χριστού στις μεγάλες πολιτείες του κόσμου δεν μπορεί να συγκριθεί με το πάθος της κοινωνίας για γεγονότα υψηλής έντασης στα οποία μπορεί ένα σύνολο να εικονογραφήσει το μεγαλείο και την αισθητική του βαθμίδα.
Η σκόπιμη ασχήμια των προσώπων, η απλή τεχνική διαχείρισης όλων των χρωματικών τόνων συνιστούν στοιχεία της ζωγραφικής του Ensor και μια απόδειξη της προσήλωσής του στο περιεχόμενο και την ουσία της θεματολογίας.
Το έργο μετά το θάνατο του ζωγράφου άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες. Διακόσμησε ένα νυχτερινό κέντρο για να καταλήξει στο μουσείο της Οστάνδης, ως ένα δείγμα υψηλής ζωγραφικής και καλλιτεχνικής πρωτοπορίας που κατατάσσει τον James Ensor στους μεγάλους της ευρωπαϊκής τέχνης.