ΑΛΜΑΝΑΚ 2015 -Η μικρή Άννα-

γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Έχεις φύγει απ’ την πόλη
κι όλα τ’ άστρα πέφτουν κάτω
τη στιγμή που θα φανούνε
η ψυχή μου πιάνει πάτο

Στην οδό Μιχαήλ Βόδα στο δύσκολο κέντρο της Αθήνας που καταδικασμένο εδώ και δεκαετίες στη λαϊκή του μοίρα αντέχει, ο κόσμος συρρέει απ΄το πρωί. Μια έκταση δύο τετραγώνων με κουρεία, ερειπωμένα σπίτια, περίπτερα, οίκους ανοχής και παιδικούς σταθμούς μιας παλιάς αθωότητας στολίζεται με τα εποχιακά. Χριστουγεννιάτικα δέντρα, μπάλες από βελούδο και ολόκληρα σύννεφα από χρυσόσκονη δίνουν τον τόνο. Ο δρόμος σε λίγο θα κλείσει. Τα διερχόμενα οχήματα, οι καινούριες μέρες, όλα θα παρακάμπτουν την μικρή αυτή έκταση. Μια περιοχή έξω από τους κτηνώδεις καιρούς , τις σκόνες, τις επιδρομές.
Της μικρής Άννας θα της άρεσαν όλα αυτά. Για χάρη της η Μιχαήλ Βόδα απαστράπτουσα θα τιμήσει τον πιο τρυφερό νεκρό, το νεαρότερο θύμα των ναρκωτικών σ΄αυτήν την άρρωστη Αθήνα της τρίτης χιλιετίας. Για σένα Άννα όλου του κόσμου οι προσφορές. Σύντομα θα ξεχαστείς, οι καιροί πια διέρχονται αχαρακτήριστοι, απαράλλαχτοι, μ΄εξωφρενικές ταχύτητες Άννα εκπνέουν. Μόνο που στο πρόσωπό σας φέγγει μια ευκαιρία και όταν χάνεται τότε στ΄αλήθεια οι ζωές μα είναι φτωχότερες. Τίποτε δεν αφήνω στο παράθυρό σου. Επειδή μετά όταν θα σε ξεχνούμε αυτά θα αφήνονται στη φθορά και είναι άδικο να πεθάνεις δυο φορές Άννα.
Κρατώ μια φωτογραφία σου απ΄εκείνες τις μέρες. Εσύ χαμογελαστή, ολόκληρη ελπίδα.
Το 2015 παίρνει μαζί του τη μικρή Άννι. Την παιδική αγία που πέθανε απ΄τα μαρτύρια των ανθρώπων μακριά, πολύ μακριά ακόμη απ΄τον ουρανό που της αναλογούσε.