Γαύδος: ο παράδεισος της Μεσογείου

24grammata.com/ ιστορικά ταξίδια

για τουριστικές πληροφορίες δείτε εδώ

Ιστορία/ περιγραφή του νησιού
γράφουν οι Βάννα Νινιού – Κινδελή, Αγγελική Τσίγκου, Αρχαιολόγοι
Το νησί της Γαύδου αποτελεί το νότιο κατοικημένο εθνικό όριο της Ελλάδας, το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης.

Αρχαίες πηγές (Ηρόδοτος, Στράβων, Πτολεμαίος, Ιεροκλής), περιηγητικές αναφορές αλλά και νεότερες μελέτες κάνουν σποραδικά μνεία της Γαύδου, την οποία μάλιστα ο Καλλίμαχος συνδέει με την ομηρική Ωγυγία, το νησί της Καλυψούς. Από τις σύντομες περιηγήσεις των Τ.Α.Β. Spratt το 1875, G. De Sanctis το 1899, D. Levi – A.M. Collini το 1925 καθώς και των P. Faure και T.D.S. Pendlebury προέκυψαν πολύ σημαντικές πληροφορίες για τις αρχαιότητες του νησιού.

Τα πρωιμότερα επιφανειακά υπολείμματα χρονολογούνται στην μεταβατική νεολιθική περίοδο. Η διάσπαρτη κεραμική φαίνεται να εκπροσωπεί, σε διαφορετικούς βαθμούς, όλες τις περιόδους του μινωικού πολιτισμού, με κάποια ίσως έμφαση στη Μεσομινωική περίοδο.Τα κινητά και ακίνητα μνημεία μαρτυρούν εντατική εκμετάλλευση των παραλίων και της ενδοχώρας κατά τους ιστορικούς χρόνους, κυρίως, την ελληνιστική, την υστερορωμαϊκή, την πρωτοβυζαντινή και μεσοβυζαντινή περίοδο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν, επίσης, τα νεώτερα μνημεία του νησιού, ιδιαίτερα εκείνα του 19ου, των αρχών και των μέσων του 20ου αι.

Από το 1992 έως το 1997 πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, σε συνεργασία με την ΚΕ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, επιφανειακή έρευνα στο νησί , ενώ από το 1998 η ΚΕ΄Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων διενεργεί σωστικές ανασκαφές στη Γαύδο.

Η Γαύδος βρίσκεται σε απόσταση 24 ναυτικών μιλίων νότια της Αγίας Ρουμέλης και διατηρεί σημαντικά ίχνη του παρελθόντος. Από την έως τώρα έρευνα της ΚΕ΄ ΕΠΚΑ, έχει εντοπιστεί σημαντικός αριθμός αρχαιολογικών θέσεων σε ολόκληρο το νησί της Γαύδου.

Στο λόφο του Αγίου Ιωάννη εντοπίστηκαν λείψανα από συγκροτήματα οικιών, μία λαξευτή δεξαμενή, καθώς και λαξευμένοι χώροι για εξόρυξη δομικού υλικού.

Γύρω από τη σημερινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη έχουν εντοπιστεί υποθεμελιώσεις αρχαίων κτιρίων. Λείψανα κτιριακών εγκαταστάσεων υπάρχουν ακόμη στις παρυφές του λόφου ανατολικά, μέχρι σχεδόν την αιγιαλίτιδα ζώνη και την παραλία του Αγίου Ιωάννη. Τα θεμέλια κτιρίου των ρωμαϊκών χρόνων διακρίνονται πάνω στην παραλία.

Στα δυτικά του λόφου υπάρχει λαξευτή κλίμακα που συνδέει τον Άγιο Ιωάννη με τον όρμο του Λαυρακά και το Κεδροδάσος. Στα βόρεια του Κεδροδάσους εκτείνεται νεκροταφείο κλασικών και ελληνιστικών χρόνων, το οποίο είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος. Διακρίνονται τουλάχιστον 20 τάφοι λαξευμένοι στο βράχο με επίσης λαξευτό διάδρομο.

Λείψανα αρχαίων εγκαταστάσεων απλώνονται στα νότια του Λαυρακά έως την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και νοτιότερα αυτής έως το μετόχι “Χαμουργειό”, ιδιαίτερα προς το ρέμα του Κεδρέ.

Έντονα είναι τα ίχνη κατοίκησης σε όλο το Κεδροδάσος. Διακρίνονται κεραμικός κλίβανος και τμήμα υπέργειου αγωγού, ο οποίος διοχέτευε νερό στον οικισμό του Αγ. Ιωάννη από το ρωμαϊκό υδραγωγείο που βρίσκεται δυτικά του Κεδρέ.

Στα ΝΑ του λόφου “Κεφάλα” σώζονται λείψανα κτιριακών εγκαταστάσεων, λαξεύματα, ένας επιμήκης τοίχος, ίσως με χρήση περιβόλου και ένας κεραμικός κλίβανος.

Σε ανασκαφική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο ρέμα του Αγίου Παύλου, αποκαλύφθηκε μικρό αγροτικό συγκρότημα των ρωμαϊκών χρόνων με εγκατάσταση ληνού.

Ανατολικά της παραλίας του Σαρακήνικου, στο λόφο “Κάβο”, έχει εντοπιστεί άφθονη κεραμική των προϊστορικών χρόνων και έχουν περισυλλεγεί λίθινα εργαλεία.

Στην περιοχή του Σαρακήνικου, έχουν ανασκαφεί δύο αγροικίες των ρωμαϊκών χρόνων με εγκαταστάσεις ελαιοπιεστηρίου. Ανατολικά του Σαρακήνικου, στο λόφο “Σελλάκια” σώζονται, σε μικρή έκταση, οικιστικά λείψανα των προϊστορικών χρόνων.

Στο χώρο ” Άγιος Γεώργιος – Κόρφος”, υπάρχει εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, πηγή και νεωτερικό μετόχι, ενώ στη νότια πλευρά του όρμου του Κόρφου, σε μικρή απόσταση από την αιγιαλίτιδα ζώνη (στη θέση “στο Σπιτάκι”), έχει ανασκαφεί τμήμα κτιρίου της υστερομινωικής εποχής (1600 – 1100 π.Χ.). Επίσης, στην περιοχή του Κόρφου, στη θέση “του Καπουρή το αυλόχι” έχει ανασκαφεί λαξευτός θαλαμοειδής τάφος ρωμαϊκών χρόνων.

Στη θέση “Βρυσάλια”, στην περιοχή μεταξύ Καραβέ και Κόρφου, βρέθηκε ομάδα αγγείων της μεταβατικής νεολιθικής περιόδου (εκτίθενται στο Μουσείο Χανίων), που πιθανότατα ανήκουν σε τάφο, ο οποίος καταστράφηκε εν μέρει από παλιότερες εργασίες διάνοιξης δρόμου.

Σε σημείο του αρχαίου μονοπατιού “Κόρφος – Βατσιανά” σώζονται λείψανα κτιρίου μινωικών χρόνων καθώς και λαξευτή κλίμακα.

Στο υψηλότερο σημείο της θέσης “Κεφαλή”, σώζεται οχυρωματικό έργο, ίσως της Βενετοκρατίας.

Στο “Μετόχι Βολιανά”, έχουν εντοπιστεί νεωτερικά πετρόκτιστα κτίρια, δεξαμενή πιθανόν των ρωμαϊκών χρόνων, λαξευτό διπλό πατητήρι, κινητός ελαιόμυλος και ίχνη τοίχων. Βορειοδυτικά του μετοχιού “Βολιανά”, στη θέση “Μνήματα”, έχουν εντοπιστεί κιβωτιόσχημοι τάφοι.

Σε διάφορες περιοχές του νησιού, έχουν εντοπιστεί πολλά λαξευτά υπαίθρια πατητήρια, κεραμικοί κλίβανοι καθώς και μεμονωμένοι τάφοι, κιβωτιόσχημοι, λαξευμένοι στο βράχο και θαλαμοειδείς. odysseus.culture.gr