Μια ολιγόλεπτη υποθετική ταινία για την “Ελλάδα της Δραχμής”…

Εάν (ένθετο του 24grammata.com)

Μια ολιγόλεπτη υποθετική ταινία για την “Ελλάδα της Δραχμής”. Κάποιοι θα την έλεγαν μέσω εκφοβισμού και υφαρπαγής ψήφων, κάποιοι άλλοι θα την έλεγαν μαύρο προάγγελο ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Εσείς διαβάστε το “σενάριο”… έτσι για να είσαστε… σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι…(ΓΔ)

Ο εφιάλτης του Έλληνα το fiction film του Ελβετού.

γράφει ο Μανώλης Δημελλάς

Στην μέσα τσέπη του παντελονιού, στην κρυφή, περισσεύανε κάτι ψιλά, δραχμές, για την στραβή που μπορεί να τύχει.

Ήρθαν ξαφνικά οι Ελβετοί και θέλουν να βγάλουν τα κρυφά, τα ανομολόγητα στην φόρα.
Σπάνια κάνω γυρίσματα για άλλα δίκτυα, κανάλια. Εξαρτάται από το θέμα αλλά και τον συνεργάτη. Όταν με κάλεσε η Αλεξία για μια δουλειά, σκεφτόμουν την πρωινή ποδηλασία, ακύρωνα κάθε σκέψη για την αποτύπωση της θλιβερής πραγματικότητας.
Μα όλα αναποδογύρισαν, το κρατικό Ελβετικό κανάλι θα ήθελε να δει την Ελλάδα με δραχμή.
Αποφάσισαν να δουν μέσα από ένα ολιγόλεπτο φιξιόν ταινιάκι το υποθετικό. Την χώρα μας παραδομένη στο δικό της εσωτερικό νόμισμα.
Με πρεμιέρα 17 Ιουνίου, στο κεντρικό δελτίο και σχολιαστές τον υπουργό οικονομίας της Ελβετίας αλλά και δυο γενικούς διευθυντές από τις μεγάλες τράπεζες θα επιχειρήσουν  μέσα από μια φανταστική μελλοντική πραγματικότητα να δουν πως θα επιβιώνει ο Έλληνας.

Το σενάριο μας μεταφέρει στο τέλος Σεπτέμβρη, ξεκινά το δελτίο με ημερομηνία 17 Σεπτεμβρίου 2012, ήδη έχουμε ένα μήνα στην Ελλάδα που έχουμε γυρίσει στην δραχμή. Η Ελβετία σήμερα ακόμη δεν έχει περάσει στο ευρώ δείχνει να στέκεται απέναντι στην χώρα μας με αγωνία, αναρωτιέται, για την καθημερινή πάλη του μέσου Έλληνα, αλλά ουσιαστικά ανησυχεί, ζορίζεται, για τις καταθέσεις, το παγωμένο χρήμα, για την πιθανή διάδραση που μπορεί να προκαλέσει η δικιά μας κατρακύλα.
Τα πρόσωπα της ιστορίας είναι η Χριστίνα, μια Γαλλίδα που ζει πολλά χρόνια στην χώρα μας και έχει γίνει περισσότερο Ελληνίδα.
Ο Φίλιππας, ιδιοκτήτης ξεχασμένης μπακαλοταβέρνας στα Λεμονάδικα του Πειραιά, ο Χρήστος οικονομολόγος, διάφοροι τουρίστες αλλά και Έλληνες που είδαν το ενχείρημα με κριτική σκέψη μα καθαρά μάτια.
Στην αρχή η πλάκα και το χαμόγελο δίνουν την νότα στην ιστορία. Όλοι το βλέπουν σαν επιστημονική φαντασία έτσι μπαίνουν στο ρόλο σχετικά εύκολα. Κάναμε για διευκόλυνση και την αντιστοιχία 3000 δραχμές για 1 ευρώ. Βρήκαμε από φίλους συλλέκτες χρήματα σχεδόν ατσαλάκωτα, έτοιμα προς χρήση, και ξεκινήσαμε.
Όλα ξαφνικά άλλαξαν, σκοτείνιασαν, μέσα στο καλοκαίρι.
Ακόμη και για μένα που κρυβόμουν πίσω από το οφθαλμοσκόπιο της κάμερας. Το γέλιο και η απορία έγινε τραγική πιθανότητα όταν χρειάστηκαν 32.000 δραχμές για μισή πλαστική σακούλα τρόφιμα.
Ένα πακέτο μακαρόνια, ένα μαρούλι, 4 ντομάτες,  λιγά χρυσόμηλα.
Η Χριστίνα απορούσε στην πραγματικότητα. Είναι αδιανόητο, ψέλλισε.
Ο Φίλιππας κατέβασε τα μάτια, αναρωτήθηκε, μα έτσι θα γίνει; Γιατί;
Οι μόνοι ευχαριστημένοι οι τουρίστες που άλλαζαν σε ένα αδύναμο, ισχνό νόμισμα, την δραχμή, έτσι ένιωθαν πλούσιοι αν και μέσα στην ανασφάλεια.
Το καφέ στην Πλάκα ανακοινώνει, now we except euro, και ο οικονομολόγος, πίνοντας φρέντο, περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα έναν λαό που καίγεται ολοκληρωτικά. Στο τέλος αμφιβάλλει και για τον εαυτό του ακόμη, λόγια, λόγια. Όλα έχουν ειπωθεί μα τίποτε δεν εφαρμόζεται.
Συναισθηματικοί πολιτικοί με ανενεργούς πολίτες, εκρηκτικό μίγμα.
Από την Ακρόπολη με τους τουρίστες στο λιοπύρι, πάμε σε εκκλησιές με την πίστη στο φόρτε, αφού δεν μας απομένουν και πολλά για την φωτίσουν την ελπίδα. Στο κέντρο δεν χρειάστηκε και πολύ ζόρι για να δεις τα δύσκολα. Περπατάς και φαίνεται αναπόδραστο σενάριο η συνέχεια της μακριάς άπνοιας μας. Πρεζάκια  τρυπιούνται σχεδόν επιδεικτικά μια gay parade που μας έλλειπε μπήκε και αυτή με φόρα.
Κεντρική παρουσιάστρια του Ελβετικού καναλιού TSR είναι η Gaele.
Τριανταπεντάχρονη, αδέσμευτη, όμορφη και έξυπνη λες και ο Θεός χαρίστηκε, παραδόθηκε στα μάτια της.
Αναρωτιέται για την Ελλάδα που την βλέπει με συμπάθεια, αναρωτιέται για το game over της χώρας μας.

Αλήθεια ή ψέμματα πριν βιαστικά χτυπήσετε τον αγγελιοφόρο, πριν πνίξετε το περιστέρι που φέρνει το μήνυμα, κοιτάξτε, ψάξτε, τίποτε ξεχασμένες τσέπες και αποφασίστε με ξεκάθαρη στάση για το μέλλον.
Όπως και νάχει θα ήθελα η Gaele να με βλέπει ισότιμα, όχι σαν τον φτωχό και κακόμοιρο συγγενή που κατάντησε ζητιάνος.