Ο ποιητής Σωκράτης Μαρτίνης

Eάν (24grammata.com) Σύγχρονοι Λογοτέχνες/ ποίηση

αποκλειστικά στο 24grammata.com

Υπεύθυνος στήλης: Γιώργος Πρίμπας

Ο Σωκράτης Μαρτίνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως προς τα ζητήματα τέχνης είναι αυτοδίδακτος. Το έργο του αναπτύσσεται σε τρεις συγκοινωνούντες άξονες: θεματικό/μυθοπλαστικό, ηχητικό και εικαστικό. Ηχητικά έργα του έχουν εκδοθεί και υπό τα ψευδώνυμα nixilx.nijilx, Helice Pied και blanco estira nuestro (+), hermana Helice σε Ελλάδα, Γερμανία και Αγγλία. Έχει παρουσιάσει δύο ηχητικές εγκαταστάσεις (δρώμενα ΥΠΕΡΔΩΘΕ/Θεσαλλονίκη 2004, Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης -μαζί με τον Νικόλα Μαλεβίτση/Ξάνθη 2006) και μια εικαστική δράση (φεστιβάλ OnPerformance-Arts 0.2 τμήμα του διεθνούς φεστιβάλ Art Athina 2009/Αθήνα 2009). (Από τον πρόλογο της ποιητικής συλλογής «Μικρό μπρούτζινο χέρι»)

Τα κατωτέρω ποιήματα υπάρχουν στη δίγλωσση ποιητική του συλλογή «Μικρό μπρούτζινο χέρι» (στην οποία εκτός από τα 24 ποιήματα περιλαμβάνονται και 14 σχέδια του ποιητή) η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φαρφουλάς.

Μία γραφή με έντονες εικόνες όπου ο έρωτας, η γέννηση και ο θάνατος, η μοναξιά και η αναπόληση, αναδεικνύονται στο χρόνο και σε χώρους όπου τα όριά είναι σαφή (δωμάτιο) ή υπονοούνται (όπως εξ αιτίας: τεμάχια καπνού, αχλύ, περιορισμένο φως, μυωπία)

ΜΙΚΡΟ ΜΠΡΟΥΝΤΖΙΝΟ ΧΕΡΙ
Η παρουσία μιας κάποτε καθαγιασμένης μήτρας
εντός του στενού δωματίου
έχει τη σαφήνεια πυροβολισμού
και το νεογέννητο είδωλο μίας κόρης
γράφεται στον τοίχο
όπως ένα νεκρό πούλι πέφτει στο χώμα
Η άκρη τού χιτώνα
λωρίδα κατωφερής
διασχίζει την πορτοκαλί
επιφάνεια τού καλυμένου στέρνου
Το αριστερό χέρι της
η πόρπη πού βαστάει το ρούχο μπροστά στα στήθη
αποσπάται
και γλιστρά
αργά
να πέσει στο δωμάτιο

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Σε φύλλα χαρτιού
σύστημα από σημεία μεταξύ διαγραμμίσεων

Σπίρτα που ανάβουν διαδοχικά
φέρνουν σε κίνηση
τον ίδιο αέρα
που σπρώχνει τις σκιές των ανδρών
το απόγευμα

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ Α
Η ακτίνα του ποδήλατου τροχού
σαν στενόμακρο μουστάκι
σέρνει εξ ανατολών τη μακριά γέφυρα
μέσα σε τεμάχια καπνού

Βαδίζοντας το βάρος μιας αναμονής
η σφίγγα των σιδηρόδρομων
κρατάει ένα καλάθι
γεμάτο με αχνιστό κρέας

ΡΟΜΒΟΣ
Στη διάρκεια της περιστροφής
το άνοιγμα των χεριών της
μοιάζει πράξη ετερόφωτη
Μια σπασμένη αγκαλιά
χωρίς σημείο φυγής
προσφέρει έναν τόπο
για την ασταθή μυωπία του βλέμματος
σαν τρέμουλο στο μαγνητικό Βορρά
σαν ενύπνια κίνηση γυναικείου πέλματος

ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΛΟΥΖΕΤΑΙ (I)
Μέσα από το παράθυρο στο μεσότοιχο
η ανάστροφη μαριονέτα
κόρη του γραμμαρίου
και άλλων μονάδων
με τα χέρια δεμένα από το έδαφος
με νήματα ελαστικά

Καθώς σηκώνει το χέρι στα μαλλιά
στο τελικό σημείο της ταλάντωσης
φτάνει ως το ύψος των ματιών μου
το αίμα της θηλής της
μία ελλειπτική τομή

ΠΡΙΝ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Δύο παράλληλες διακοπτόμενες ευθείες
(χαραγμένες κάτω από το ιριδίζον νέφος μίας σύνοψης)

Και μία μεταλλική μπάλα
(μπλε μέσα στην αχλύ της απόστασης που κάνει τα βουνά μπλε)

αυτό που έμεινε από σένα στην άμμο