το κλαμα τοα Νασερ Σάμα (Naseer Shamma)

γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Ποια τραγωδία τον έπληξε, ποια χορδή έσπασε αυτήν τη νύχτα, τι τέλος επιφυλάσσουν τα τραγούδια. Εδώ και μέρες γυρνά μες στις πόλεις σαν χαμένος, όλο επιστρέφει στα γερασμένα σπίτια, ανήκει στους μάγους της φυλής, τα χιόνια και το μέλι είναι και το τραγούδι των ποιητών.
Αυτοί στ΄απόκρημνα, περσικά χωριά που κλαίνε γύρω απ΄τις φωτιές, αυτοί οι πάνοπλοι από καημό και ερημιά μάθανε τις κοφτές ανάσες, τις πέτρες και τον θεό ένα απόγευμα στ΄άδυτα του παλαιού χωριού που ήταν κάποτε η Τεχεράνη.
Το ούτι του Νασέρ Σαμά έρχεται σαν ήχος ψυχής απ΄τις τάφρους να ξεδιψάσει τον καημό, όλη αυτήν την αγωνία που μοιάζει άλλοτε μ΄αγάπη ή με μοναξιά. Είναι οι τοιχογραφίες που κρατούν κάτι από αφίσα και λαϊκό πανηγύρι και οι κλίμακες όλων των αισθημάτων, γύρω σας οι άνεμοι απ΄τις χορδές, καταιγιστικοί, καταστρέφοντας τα κλειδιά και τις παραδεκτές συμφωνίες. Υπάρχουν τόσες φόρμες, ζακυνθινές, δυτικές, δοξαστικές, αυστηρές δηλώσεις και αυτοσχεδιασμοί. Όμως μονάχα με όσα συλλαμβάνει το ένστικτο και ο παλμός, με τόσα λίγα και σπουδαία, η τέχνη αποδίδει το ύφος και τη μεγαλοπρέπεια, το σχήμα και το ύψος της ψυχής όταν εξανθρωπίζεται μες στην απόλυτη ερημιά. Όταν από ζωή πεσμένη βρίσκει το στόχο της και αφηγείται μ΄όλη την ειλικρίνεια την ιστορία ενός έρωτα, μιας ζωής, μιας λίμνης και ενός ποταμού.