Το Ροκ στην Ελλάδα

24grammata.com- τραγούδι   24grammata.com- 24open festival

24grammata – 24open festival

 

γράφει ο Στέλιος Μοίρας

Μια γλώσσα παγκόσμια, ένας δρόμος και ένα είδος που αποτελεί μέρος εκατομμυρίων σπιτιών. Κάπου ανάμεσα σε ράφια, άλλοτε πάνω σε τραπέζια, τις πιο πολλές φορές γυρίζοντας κυκλικά μέσα σε ένα πικ απ και τώρα πια ρέοντας μέσα από τα λεπτά καλώδια των i pod. Ένας δρόμος που ποτέ δεν τελειώνει.
Σε μια εποχή που η επιστροφή σε πιο καθαρές αξίες και «γνήσιες» αισθητικές οπτικές είναι έντονη, το ροκ παραμένει ακόμη μια μεγάλη αγάπη καταφέρνοντας να παραμείνει αλώβητο από λανθάνουσες προσμίξεις αποτελώντας ακόμη πόλο έλξης χιλιάδων θεατών και ακροατών. Για να φτάσει όμως ένας Vangelis Papathanasiou στο mp3 ενός εφήβου ή ένας Γιάννης Σπάθας, για να καταφέρει ο Τζίμης Πανούσης να επιφέρει ακόμη «ζημιές» στον καθωσπρεπισμό  ή ο τάφος του Παύλου Σιδηρόπουλου να αποτελεί εγχώριο «προσκύνημα» όπως αυτός του Jim Morrisson στο Παρίσι, τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτε δεν καταφέρθηκε εύκολα και χωρίς θυσίες. 24 Open Festival
Κάπου ανάμεσα στη ελαφρά μουσική που πρότεινε ο Νίκος Μαστοράκης, τον σκοταδισμό και την λογοκρισία της Επταετίας και της μεταπολίτευσης, κάπου εκεί μέσα στις ρευστές κοινωνικές συνθήκες των 60’s και 70’s, άνθρωποι σαν τον Δημήτρη Πουλικάκο, τον Αντώνη Τουρκογιώργη, τον Σιδηρόπουλο κατάφεραν να φέρουν το ροκ στην Ελλάδα, να το σκληρύνουν, να το ιδρώσουν. Να το μεταλαμπαδεύσουν.
Δεν είναι νοσταλγία, δεν ήταν ποτέ όμως και φανερό πώς μια εγχώρια σκηνή κατάφερε πράγματα που παρέμειναν σε μια διακριτική σκιά εξαιτίας μιας κοντόφθαλμης μουσικής παράδοσης, έργο που «ολοκληρώθηκε» με την επέλαση του «σκυλάδικου» στην δεκαετία του 1980. Τίποτα όμως δεν είναι αρκετό, αρκεί να μην ξεχνάμε…24 Open Festival
Κάπου σε κάποιο μικρό κλαμπ των Εξαρχείων κάποιος μεγάλος κιθαρίστας πριν ακόμη γίνει αυτός που είναι, τζάμαρε με έλληνες…
Κάπου μέσα σε μια δίνη επαφών και οντισιόν κάποιος έλληνας κιθαρίστας φλέρταρε με τους Led Zeppelin…
Κάποια στιγμή τα ελληνικά παντρεύτηκαν με τον Frank Zappa και ο Tom Waits με το μπουζούκι…
Κάποιος πριν γίνει ακόμη μια επιδραστική περσόνα αποτελούσε σημαντικό κομμάτι του ελληνόφωνου ροκ…
Κάποια στιγμή το 1990 κάποιοι γέμιζαν τον Λυκαβηττό και κάποιοι έπαιζαν στο Marquee club του Λονδίνου…
Δεν είναι πια μόνο νοσταλγία. Είναι ιστορία. Ας τη θυμηθούμε…

Παράλληλος Ηλεκτρισμός: Το ροκ στην Ελλάδα
Ένα ημιακουστικό ταξίδι από το μακρινό ως το πρόσφατο παρελθόν από τους Malum Vitae
Θοδωρής Αριανούτσος: Κιθάρες, φωνητικά
Νίκος Σουλιμιώτης: Κιθάρες, φωνητικά
Βασίλης Σιαπέρας: Μπάσο
Μοίρας Στέλιος: κρουστά, τύμπανα
Μαρία Σαχπασίδη: Πλήκτρα, φωνητικά
Κείμενα-παρουσίαση: Νικηφόρος Παπαδόπουλος
Επιμέλεια: Στέλιος Μοίρας