LESLIE BATTY
‘’ These representations come from my own questions regarding the feminine subject as a signifier, an object of desire and commodity as well as a source of creativity and self- invention. ‘’
Διακεκριμένη Αμερικανίδα εικαστικός , η Leslie Batty έχει συμμετέχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει κάνει ήδη κάποιες ατομικές.
γράφει η Μαρία Ξυπολοπούλου
Διαβάστε όλη την αρθρογραφία της Μαρίας Ξυπολοπούλου στο 24grammata.com εδώ
διαβάστε το άρθρο με όλες τις φωτογραφίες σε μορφή pdf εδώ
Πώς ο πολιτισμός, η κοινωνία και η ιστορία συμβάλουν στη διαμόρφωση στερεοτύπων και ταυτοτήτων, στη καθιέρωση προτύπων, και επηρεάζουν το άτομο στην ιδέα που θα έχει για τον εαυτό του, την εικόνα του καθώς και την γενικότερη εξέλιξή του;
Στα έργα της Leslie Batty βλέπουμε πορτρέτα γυναικών που δοκιμάζουν ρούχα . Πολλές φορές η στάση του σώματός τους δηλώνει την επιθυμία τους να δουν εάν το ρούχο που φοράνε ταιριάζει με το σώμα και τις αναλογίες τους . Μέσα στα πλαίσια μιας άκρως καταναλωτικής κοινωνίας, που περνάει τα τελευταία χρόνια συγκεκριμένα πρότυπα και στερεότυπα ως προς την εμφάνιση, η γυναίκα και πιο συγκεκριμένα το γυναικείο σώμα βρίσκεται στο στόχαστρο διάφορων πολιτικών πωλήσεων. Η πίεση που δέχεται το γυναικείο φύλλο από την κοινωνία αλλά και το γενικότερο πολιτιστικό πλαίσιο πολλές φορές οδηγεί σε μια αδύναμη ή ακόμα και εχθρική σχέση των γυναικών με το σώμα τους, τον εαυτό τους και γενικότερα με την ταυτότητά τους.
Η Leslie Batty εστιάζει στο γεγονός ότι ο καθένας διαμορφώνει τον εαυτό του και την εικόνα του μέσα στα πλαίσια της κοινωνίας και των διάφορων πολιτιστικών συστημάτων. Θα μπορούσε κανείς να διακρίνει ένα λεπτό τόνο ειρωνείας στα έργα της αμερικανίδας καλλιτέχνιδας κάτι που προκύπτει από μια έμμεση αναφορά στην αφανή ασυνείδητη πάλη ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι.
διαβάστε το άρθρο με όλες τις φωτογραφίες σε μορφή pdf εδώ
Πώς αλήθεια η μόδα , η ιστορία, τα πολιτιστικά συστήματα και η ίδια η κοινωνία αντιλαμβάνεται τη γυναίκα ; Γυναίκες που θυμίζουν άψυχες κούκλες πιεσμένες να προσαρμοστούν σε συγκεκριμένα καλούπια που τα ορίζει κάποιος άλλος, γυναίκες που καταλήγουν να χάσουν τον έλεγχο του σώματος τους μέσα σε μια έντονη προσπάθεια να το ελέγξουν εξολοκλήρου και να το τιμωρήσουν ή μήπως γυναίκες ικανές να ανακαλύψουν τον πραγματικός τους εαυτό χωρίς να τους επιβάλλεται η προσαρμογή σε συγκεκριμένα δεδομένα από το εξωτερικό πλαίσιο όποιο και αν είναι αυτό; Γυναίκες αντικείμενα ή υποκείμενα;
Κάθε εικόνα κρύβει τη δική της αυταπάτη. Κάθε αριθμός ορίζει και το χαμόγελο της. Σήμερα είναι το 40, αύριο το 38. Όσο πιο μικρό τόσο πιο κοντά στην ομορφιά. Έτσι νιώθει. Έτσι την έχουν πείσει να πιστεύει. Λίγα μέτρα ύφασμα ορίζουν τη ζωή της , την ταυτότητά της, την αγάπη και το μίσος προς τον εαυτό της, την επιμονή και την απογοήτευσή της, το κάλλος και την ασχήμια. Την ορίζουν δεν τα ορίζει. Γίνεται υποχείριο ενός αντικειμένου , ενός φθαρτού υλικού. Καταλήγει να γίνει η ίδια αντικείμενο, να χάσει καθετί που την κάνει να είναι υποκείμενο, να ορίζει το σώμα της, τη διάθεσή της, να επιλέγει και να κρίνει.
Και ύστερα επιλέγει να χαθεί μέσα σε σκιές και στο σκοτάδι. Ψάχνει στον καθρέφτη να βρει τον εαυτό της, αναζητάει ποια είναι , τι είναι ;  Και ανακαλύπτει πώς έχει ήδη χάσει το πρόσωπο της. Έχει ήδη γίνει ένα με τις άλλες γύρω της. Απρόσωπη, χαμένη στην ανωνυμία, σε πολύχρωμα εντυπωσιακά υφάσματα, σε αριθμούς γραμμένους σε ταμπέλες, σε ιδανικές αναλογίες.
διαβάστε το άρθρο με όλες τις φωτογραφίες σε μορφή pdf εδώ