Wole Soyinka,Biography/ Γουόλε Σουίνκα, βιογραφικό/ συνέντευξη

24grammata.con/ αγγλικά/ προσωπικότητες / βίντεο

Γουόλε Σουίνκα είναι θεατρικός συγγραφέας και ποιητής, μυθιστοριογράφος και ακάματος μαχητής της ελευθερίας, ο Wole Soyinka γεννήθηκε στην Ijebu Isara της Νιγηρίας, στις 13 Ιουλίου 1934.
Ο Wole Soyinka σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Ibadan (Νιγηρία), και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Leeds (Μεγάλη Βρετανία) από όπου απεφοίτησε το 1957, και όπου έκανε το διδακτορικό του το 1973. Διετέλεσε δραματουργός και σκηνοθέτης στο Royal Court Theater στο Λονδίνο (1958-1959). και εκείνη την περίοδο άρχισε να γράφει τα πρώτα του θεατρικά κείμενα: “The swamp dwellers” (“Οι βαλτωμένοι κάτοικοι”) και “The lion and the jewel” (“Το λιοντάρι και το κόσμημα”). Το 1960 επέστρεψε στη Νιγηρία, λίγο μετά την ανεξαρτησία της χώρας, με στόχο να σπουδάσει την τέχνη του Αφρικανικού δράματος. Το 1960 δημιούργησε τη θεατρική ομάδα “The 1960 Masks” και το 1964 το “Θίασο Orisun”. και ανεβάζει μια σειρά από έργα του. Ανάμεσά τους το “Α dance of the forests”, το οποίο ενόχλησε τις αρχές με την κριτική του ματιά πάνω σε θέματα διαφθοράς. Τα επόμενα επτά χρόνια, ο Σογίνκα προώθησε τις ιδέες του για μια καινούρια Νιγηρία γράφοντας από σάτιρες όπως “The trials of brother Jero” μέχρι πολιτικές τραγωδίες όπως “The road”, “The strong breed” και “Kongi’s harvest”. Ταυτόχρονα, δίδαξε φιλολογία και θέατρο σε διάφορα πανεπιστήμια, ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα “The interpreters” και την πρώτη του ποιητική συλλογή “Idanre and other poems”.
Το 1965 ο Soyinka συνελήφθηκε από την αστυνομία, με την αυθαίρετη κατηγορία ότι ανάγκασε με απειλή όπλου, εκφωνητή ραδιοφωνικού σταθμού να καταγγείλει τη νοθεία των εκλογικών αποτελεσμάτων. Η οργάνωση “PEN writers” ξεκίνησε τότε μια εκστρατεία διαμαρτυρίας με επικεφαλής τον William Styron ως και τον Norman Mailer. Ο Soyinka ελευθερώθηκε μετά τρεις μήνες λόγω απουσίας στοιχείων.


Ακούραστος δάσκαλος ακούραστος πολέμιος της δικτατορίας, ατρόμητος μαχητής τη ελευθερίας συνέχισε τον αγώνα του κατά του στρατιωτικού καθεστώτος, ενώ ταυτόχρονα δίδασκε δράμα και φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Ibadan, του Lagos και του Ife όπου δίδαξε από το 1975 με τον τίτλο του Καθηγητή Συγκριτικής Φιλολογίας.
Κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πόλεμου στη Νιγηρία, ο Soyinka, ιδιαιτέρα οργισμένος με τη βάναυση πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στην εθνότητα των Igbo, η οποία μαχόταν για την ανεξαρτησία της Μπιάφρα, επισκέφθηκε την περιοχή αυτή, προκειμένου να δημιουργηθεί ειρηνευτική επιτροπή αποτελούμενη από κορυφαίους διανοουμένους και των δύο πλευρών. Κατηγορήθηκε για “συμπάθεια” προς τους αυτονομιστές και λόγω της έντονης κριτικής και αντιπαράθεσης του στον πόλεμο, αυτή τη φορά ο Soyinka φυλακίστηκε σε απομόνωση χωρίς να δικαστεί για περισσότερο από δυο χρονιά.
Στη φυλακή, ο Soyinka ξεκίνησε να γράφει, με αυτοσχέδιο μελάνι, ένα ημερολόγιο το οποίο εκδόθηκε, το 1972, με τίτλο “The Man Died: Prison Notes of Wole Soyinka”. Το 1986, λαμβάνει το Βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας και το Βραβείο Enrico Mattei.
Το 1993, ο Στρατηγός Ibrahim Babangida και ο επικεφαλής της χούντας Στρατηγός Sani Abacha αρνούνται να παραδώσουν την χώρα σε δημοκρατικές διαδικασίες. Ο Σογίνκα με το τελευταίο του βιβλίο “Η ανοικτή πληγή μιας ηπείρου” περιοδεύει στην Ευρώπη ζητώντας διεθνή ερείσματα κατά της δικτατορίας που έχει άριστες εμπορικές σχέσεις με τις πολυεθνικές. Το καθεστώς δεν αργεί να δείξει το ανάλγητο και σκληρό του πρόσωπο του με την εκτέλεση δια απαγχονισμού πάρα τις Διεθνείς αντιδράσεις του συγραφέα Κεν Σαρο- Ουια και 8 συντρόφων του που αντιδρούσαν κατά της εκμετάλλευσης και μόλυνσης στην περιοχή όπου δραστηριοποιείται η ΣΕΛ (Δέλτα του Νίγηρα). Ο Soyinka λόγω της έντονης κριτικής του κατά του καθεστώτος, κατηγορείται για προδοσία. Αντιμετωπίζοντας την έσχατη των ποινών, αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα, το 1994. Τον Ιούλιο του 94 καταξιωμένοι συγγραφείς όπως ο Ζακ Ντεριντά, η Τόνι Μόρισον, ο Ζοζέ Σαραμάνγκου, ο Σαλμάν Ρουσντί, ο Γουόλ Σογίνκα και άλλοι, δημιουργούν το Διεθνές κοινοβούλιο των Συγγραφέων, με σκοπό την καταγγελία καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη στήριξη και την προστασία των συγγραφέων που διώκονται για τις ιδέες τους και το συγγραφικό τους έργο.
Ο Soyinka έχει λάβει πολλά βραβεία για το έργο του καθώς και τιμητικές διακρίσεις: Βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας (1986), Βραβείο Enrico Mattei (1986), Βραβείο λογοτεχνίας Agip (1986), Βραβείο Leopold Sedar Senghor, Βραβείο John Whiting (1966-7), Μετάλλιο Benson της Royal Society for Literature, Βραβείο Grinzane Cavour, Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας του Mondello (Ιταλία), Μετάλλιο των Τεχνών της Unesco, Πρόεδρος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων με έδρα το Στρασβούργο (1997-2000), Επίτιμος Διδάκτορας Φιλολογικών Επιστήμων στα Πανεπιστήμια: Leeds και Manchester (Μεγάλη Βρετανία), Yale, Harvard, Emory, Morehouse College (ΗΠΑ), Toronto και Alberta (Καναδάς), Montpellier-Paul Valery III και Paris-Sorbonne (Γαλλία), Bayreuth (Γερμανία), Cape town (Νότια Αφρική) La Havana (2001) (Κούβα) και το Πανεπιστήμιο της Ουγγαρίας.
Πρέσβης Καλής Θελήσεως της UNESCO από το 1994. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. (2002) Ιδρυτικό μέλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης των Ποιητών. Μέλος της Διεθνούς Επιτροπής της Θεατρικής Ολυμπιάδας. Ο Σογίνκα θεωρείται από τους σημαντικότερους υπερασπιστές και υποστηρικτές της ελευθερίας έκφρασης και της Δημοκρατίας στην χώρα του. Το συγγραφικό και διδακτικό έργο του είναι πλουσιότατο. Έχει διδάξει Θέατρο και Συγκριτική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Legon (Γκάνα), στα Πανεπιστήμια Sheffield και Cambridge (Μεγάλη Βρετανία) και στα Πανεπιστήμια Yale, Cornell, Harvard και Emory (ΗΠΑ). Υπηρέτησε επίσης ως καθηγητής Goldwin Smith Αφρικανικών Σπουδών και Τέχνης του Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο του Cornell, από το 1988 έως το 1991.

Wole Soyinka was born on 13 July 1934 at Abeokuta, near Ibadan in western Nigeria. After preparatory university studies in 1954 at Government College in Ibadan, he continued at the University of Leeds, where, later, in 1973, he took his doctorate. During the six years spent in England, he was a dramaturgist at the Royal Court Theatre in London 1958-1959. In 1960, he was awarded a Rockefeller bursary and returned to Nigeria to study African drama. At the same time, he taught drama and literature at various universities in Ibadan, Lagos, and Ife, where, since 1975, he has been professor of comparative literature. In 1960, he founded the theatre group, “The 1960 Masks” and in 1964, the “Orisun Theatre Company”, in which he has produced his own plays and taken part as actor. He has periodically been visiting professor at the universities of Cambridge, Sheffield, and Yale.

During the civil war in Nigeria, Soyinka appealed in an article for cease-fire. For this he was arrested in 1967, accused of conspiring with the Biafra rebels, and was held as a political prisoner for 22 months until 1969. Soyinka has published about 20 works: drama, novels and poetry. He writes in English and his literary language is marked by great scope and richness of words.


As dramatist, Soyinka has been influenced by, among others, the Irish writer, J.M. Synge, but links up with the traditional popular African theatre with its combination of dance, music, and action. He bases his writing on the mythology of his own tribe-the Yoruba-with Ogun, the god of iron and war, at the centre. He wrote his first plays during his time in London, The Swamp Dwellers and The Lion and the Jewel (a light comedy), which were performed at Ibadan in 1958 and 1959 and were published in 1963. Later, satirical comedies are The Trial of Brother Jero (performed in 1960, publ. 1963) with its sequel, Jero’s Metamorphosis (performed 1974, publ. 1973), A Dance of the Forests (performed 1960, publ.1963), Kongi’s Harvest (performed 1965, publ. 1967) and Madmen and Specialists (performed 1970, publ. 1971). Among Soyinka’s serious philosophic plays are (apart from “The Swamp Dwellers“) The Strong Breed (performed 1966, publ. 1963), The Road ( 1965) and Death and the King’s Horseman (performed 1976, publ. 1975). In The Bacchae of Euripides (1973), he has rewritten the Bacchae for the African stage and in Opera Wonyosi (performed 1977, publ. 1981), bases himself on John Gay’s Beggar’s Opera and Brecht’s The Threepenny Opera. Soyinka’s latest dramatic works are A Play of Giants (1984) and Requiem for a Futurologist (1985).

Soyinka has written two novels, The Interpreters (1965), narratively, a complicated work which has been compared to Joyce’s and Faulkner’s, in which six Nigerian intellectuals discuss and interpret their African experiences, and Season of Anomy (1973) which is based on the writer’s thoughts during his imprisonment and confronts the Orpheus and Euridice myth with the mythology of the Yoruba. Purely autobiographical are The Man Died: Prison Notes (1972) and the account of his childhood, Aké ( 1981), in which the parents’ warmth and interest in their son are prominent. Literary essays are collected in, among others, Myth, Literature and the African World (1975).

Soyinka’s poems, which show a close connection to his plays, are collected in Idanre, and Other Poems (1967), Poems from Prison (1969), A Shuttle in the Crypt (1972) the long poem Ogun Abibiman (1976) and Mandela’s Earth and Other Poems(1988).

From Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 1986, Editor Wilhelm Odelberg, [Nobel Foundation], Stockholm, 1987

This autobiography/biography was written at the time of the award and later published in the book series Les Prix Nobel/Nobel Lectures. The information is sometimes updated with an addendum submitted by the Laureate.