Μαφάλντα

MafaldaΜαφάλντα

γράφει ο  Απόστολος Θηβαίος.

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Στο Πουέρτο Μαδέρο υπάρχουν μερικά απ΄τα ψηλότερα κτίρια του Μπουένος Άιρες. Η Μαφάλντα επισκέπτεται τη συνοικία συχνά. Τώρα δεν την αναγνωρίζει κανείς. Κάπως γερασμένη, με το μελάνι της αχνό και κουρασμένο διδάσκεται όλα τα μυστικά της μεγάλης πόλης. Η Μαφάλντα δεν νιώθει μοναξιά. Έχει αναμνήσεις από κάθε μέρος του κόσμου. Λονδίνο, Αθήνα, Στοκχόλμη, Παρίσι, Βαρκελώνη, Τελ Αβίβ. Τ΄ όνομά της λέγεται σε όλες τις γλώσσες.  Μια άλλη φορά μπορεί να σας πει την ιστορία της. Όμως, όχι, όχι απόψε. Το Μπουένος Άιρες, δίχως τους ήρωές του πια, αλλάζει όψη. Η Μαφάλντε χαμογελά. Σκέφτεται μ΄όλη της την παιδική αφέλεια πως η δυστυχία των ανθρώπων έχει πολλά ονόματα. Πείνα, πόλεμος, φυγή, θάνατος. Το ίδιο τραγούδι παντού πια στον κόσμο. Ο καιρός των παιδιών έχει περάσει πια. Καμιά αθωότητα, κανένας συμβιβασμός, καμία μνήμη. Στα μάτια της ως την άκρη του ορίζοντα φθάνουν σήματα ενός νέου καιρού. Η Αβάνα περνά σε μια νέα, ιστορική φάση, ο πρόεδρος Μαδούρο αντεπιτίθεται στη δύση, η κλιματική αλλαγή στα σχέδια του Μεξικάνου προέδρου, το Μπουένος Άιρες ανοίγεται στις αγορές, η αξιοπιστία της κυβέρνησης κερδίζει διαρκώς πόντους. Από ΄δω ψηλά δεν φαίνονται τα σημάδια. Σ΄αυτήν την προοπτική της, η πόλη κερδίζει διαρκώς σε αίγλη και μεγαλείο. Υπάρχει όμως σε  κάποιον τοίχο ένα σύνθημα, σε κάποιο σπίτι ένας αγνοούμενος, σε κάποιο πλοίο ένας που φεύγει. Αυτός ο κόσμος αποφασίστηκε απ΄τη μοίρα και απ΄τους ανθρώπους να κρατήσει ζωντανό έναν ολόκληρο κόσμο. Εδώ στην καρδιά της Λατινικής Αμερικής κοιμάται μια ολόκληρη αυτοκρατορία. Εδώ κατοικεί ένα παλιό όνειρο. Στ΄όνομα της Αμερικής, στις σημαίες της που κυματίζουν ανεμίζουν εποχές και ονόματα. Μια παλιά υπόθεση φέγγει πάνω απ΄τ΄όνομα αυτού του κόσμου. Ματωμένα στέμματα και κομμάτια από θρόνους, στέμματα, ταξιαρχίες. Η Μαφάλντα αγαπά το Μπουένος Άιρες για την άλλη του, τη μέσα όψη. Γι΄αυτό που σημαίνει, για την πόλη και την λαϊκή της μυθολογία η Μαφάλντε αγαπά όλους του καλούς ανέμους. Προσεύχεται απ΄το ψηλότερο σημείο του Πουέρτο Μαδέρο στους αγίους της ιστορίας και της ελπίδας, προσεύχεται κρατώντας τον παιδικό της χαρακτήρα αλώβητο. Μια άλλη Αρκαδία ανοίγεται στον ορίζοντα. Εκείνες οι νύχτες που πέρασαν, η Έυα από τερακότα και πορσελάνη στο παράθυρο ενός σπιτιού, η παριζιάνικη ατμόσφαιρα που  κατέκλυζε την προκυμαία. Η παλιά αποικία με την αρχιτεκτονική της, τις σημασίες της που εξέπνευσαν, μια ολόκληρη τάξη. Όλα λάμπουν για τελευταία φορά στα μέσα του παλιού αιώνα. Πριν την τελευταία φθορά το Μπουένος Άιρες λάμπει στο στερέωμα του κόσμου. Ανάμεσα στα φετίχ του παλιού ατελιέ, μπορεί κανείς να δει την προτομή του Μαρτίν, το μνημείο των πεσόντων, τις σπουδαιότερες νεκρές φύσεις που αλλιώτικα μας συγκινούν πια. Η Μαφάλντα, ώ η Μαφάλντα είναι άλλο πράμα. Πρόκειται για ένα κορίτσι τέλεια αφοπλιστικό, για έναν στίχο που δεν γερνά. Ανήκει στα σύμβολα της νεότερης, της πιο τρυφερής ιστορίας, σημαδεύει πάντα τις καρδιές μας, όταν ρωτά νιώθουμε λύπη, σκίζουμε τα παραμύθια και ορκιζόμαστε πως τίποτε δεν θα διδάξουμε στα παιδιά μας γι΄αυτόν τον κόσμο. Το φουστάνι της Μαφάλντα είναι όμορφο πολύ, εξαίσια παιδικό. Έχει μια απόχρωση του μπλε και της μελάνης, δεν έχασε σε τίποτε απ΄τη μόδα που άλλαξε, απ΄τα στυλ και τις εναλλαγές τους. Η παιδική μας ηλικία άλλωστε συνιστά την πιο ανθεκτική μας μνήμη. Κάτι σαν τα τοπία τύπου Μόντε Κάρλο, ή τα ταξιδιωτικά του Ακριθάκη και το ποδήλατο της Μυρτούς. Η Μαφάλντα ζει από θαύμα. Μόνο της εφόδιο τ΄όνειρο που κατοικει πάντα μες στις καρδιές των παιδιών και το γύρεψαν οι τέχνες.

Ο χαρακτήρας της Μαφάλντα γεννιέται το 1964 από τον Αργεντίνο σκιτσογράφο Χοακίν Σλβαδόρ Λεβάνο. Εμφανίζεται στον ημερήσιο τύπο και αμέσως κάνει αίσθηση. Η Μαφάλντα θα μεταβληθεί σε παγκόσμιο σύμβολο της παιδικής σκιτσογραφίας. Η αφοπλιστική στάση της πάντα αθώας Μαφάλντα, οι προβληματισμοί της γύρω απ΄τα μεγάλα θέματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα το δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα θα προσαυξήσει την αξία της. Ο χαρακτήρας της θα καταστεί σύμβολο της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, καθιστώντας την έναν χαρακτήρα παγκόσμιας εμβέλειας. Η Μαφάλντα θα παραμείνει στην κορυφή της παιδικής σκιτσογραφίας, ενώ η εμπλοκή της με ενήλικους προβληματισμούς θα αναδείξει την πρωτοτυπία και την κοινωνική ευαισθησία του δημιουργού της Λαβάδο, ενός εκ των πλέων σημαντικών δημιουργών της καλλιτεχνικής δραστηριότητας στην Αργεντινή.

Οι αμερικανικές δυνάμεις προελαύνουν κατά του κομμουνισμού μέσα από ορυζώνες και διεθνείς συμβάσεις. Επιφέρουν καθορισιικά πλήγματα στον εχθρό. Ο στρατηγός μπορεί να αποφασίσει για την αθώωση ενός επαναστάτη ή την τιμή του ψωμιού. Η Αργεντινή είναι πρώτη πια στην εξαγωγή μεταλλευμάτων, οι πάμπες ελκύουν κάθε χρόνο χιλιάδες επισκεπτών, το nuevo tango δονεί τις νύχτες της Μπόκα. Ξέρω πολλά και θυμάμαι ακόμη περισσότερα, είπε η Μαφάλντα και κρύφτηκε για πάντα στο τελευταίο σκριπ ενός παλιού Μπουένος Άιρες, πίσω απ΄τις κουίντες του αμίμητου, λατινικού κόσμου.