Η Αρχαία Μουσική και ο Ύμνος του Απόλλωνα

Τίτλος: «Αρχαία Μουσική και ο Ύμνος του Απόλλωνα»

Συγγραφέας: Ιωάννης  Δ. Νικολάρας

Εισαγωγικό σημείωμα: Δημήτρη Σταθακόπουλου

ISBN: 978-618-83046-4-2

Φιλολογική επιμέλεια για την εισαγωγή : Σ. Αθηναίος

Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Αθήνα,  1894

Τόπος και Χρονολογία αναστατικής ανατύπωσης: Αθήνα,  2017

Σελίδες: 36 (ανατύπωση) / 40 (εισαγωγικό σημείωμα)

Διάσταση σελίδας: 14,8x21cm

Γραμματοσειρά: Calibri, 11’

Χαρτί: Σαμουά 120gr

Εκδόσεις: 24γράμματα / Γιώργος Δαμιανός

Τηλ.: +30 210 612 70 74,

Email: [email protected]

Web site / e-shop: www. 24grammata.com

Copyright © 2017 24γράμματα

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Του Δημήτρη Σταθακόπουλου      

Αναδιφώντας προσφάτως στο βιβλίο: «Η Αρχαία Μουσική και ο Υμνος του Απόλλωνος,  Ιωάννου Δ.Νικολάρα», μου γεννήθηκε η διάθεση ν’ αναφερθώ εκ νέου σε παλαιότερες έρευνές μου (πλέον των 25 ετών) σχετικά με τη διαχρονικότητα της Ελληνικής μουσικής, τα δάνεια και τα αντιδάνεια.

Ο Ελβετός εθνομουσικολόγος Σ. Μπω Μποβύ, στο θεμελιώδες δοκίμιο του για το Ελληνικό δημοτικό τραγούδι ανακεφαλαιώνοντας τις έρευνές του διαπιστώνει ότι “… η ομαλή εξέλιξη της Ελληνικής γλώσσας και μουσικής δεν διακόπτεται ποτέ…”, συνεχίζει δε λέγοντας ότι “… η μετάβαση της αρχαίας προσωδιακής γλώσσας στην τονική Ελληνιστική έγινε ομαλά και ανώδυνα έτσι ώστε δεν άλλαξαν τα βασικά ρυθ­μικά σχήματα..” (Εκδ. Πελ/κού λαογραφικού ιδρύματος).

Ως ελάχιστα παραδείγματα των απόψεων του Σ. Μπω Μποβύ παραθέτω τα εξής:

Όταν τα σύννεφα έκρυβαν τον ήλιο, τα Ελληνόπουλα της αρχαιότητος κτυπώντας παλαμάκια του φώναζαν “‘Εξεχ’, ω φίλ’ ήλιε“, το ίδιο και σήμερα στη Σάμο τραγου­δούν σε οκτασύλλαβους  τροχαϊκούς  “Εβγα ήλιε, μια χαρά να πυρώσεις τα παιδιά“, ενώ τα αρχαία χελιδονίσματα (κάλαντα της ανοίξεως, ή τραγούδια του αγερμού) που έλεγαν οι αρχαίοι Ροδίτες: “… Παλάθαν συ προκύκλει εκ πίονος οίκου οίνου τε δέπα- στρον, τυρού τε κάνιστρον“, τα τραγουδούν και σήμερα ως: “Φέρε σύκα αρμαθιασμέ- να, απ’ το πλούσιο σπίτι σου, ένα κύπελλο κρασί και καλάθι με τυρί“.

Στην γνωστή στήλη του Σεικίλου, η οποία είναι του 1ου περίπου μ.Χ. αιώνα και ανακαλύφθηκε στις Τράλλεις, σημερινό Αϊδίνι της Μ. Ασίας, αναγράφεται ένα μάλλον δημοτικοφανές / λαϊκό τραγούδι της εποχής με τα εξής λόγια: “Όσον ζης φαίνου, μηδέν όλως συ λυπού. Προς ολίγον εστί το ζην, το τέλος ο χρόνος απαιτεί“.  Έτσι και σήμερα η ίδια προτροπή να γλεντήσουμε δηλαδή τα νειάτα μας, απαντάται σε πολ­λά νεοελληνικά δίστιχα, όπως: “Χαρείτε νιοι, χαρείται νιες κ’ η μέρα όλο […]

Λίγα λόγια για το συγγραφέα του εισαγωγικού σημειώματος

Ο Δημήτριος Σταθακόπουλος , γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου ζει και εργάζεται ως δικηγόρος στον Άρειο Πάγο .
Σπούδασε νομικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μιλάει αγγλικά, ιταλικά,
γαλλικά  και τούρκικα.
Έλαβε διδακτορικό δίπλωμα με άριστα από το Πάντειο πανεπιστήμιο (τμήμα κοινωνιολογίας της ιστορίας ), ασχολούμενος κυρίως με την οθωμανική περίοδο,
όπου και δίδαξε ως συνεργάτης του καθηγητή Νεοκλή Σαρρή.
Σπούδασε Βυζαντινή μουσική και παραδοσιακούς χορούς στον Πειραϊκό Σύνδεσμο
και είναι διπλωματούχος μαϊστωρ – μουσικολόγος με έμφαση στην παραδοσιακή μουσική.
Συγγραφέας 15 βιβλίων, πονημάτων και πλέον των 300 άρθρων με έντονη κοινωνική
παρεμβατική παρουσία στα επιστημονικά και πολιτιστικά δρώμενα.