H Κρήτη, η Πάρος και τα Αρχοντόπουλα, Γεώργιος Αντ. Καπαρός

H Κρήτη, η Πάρος και τα Αρχοντόπουλα

Η Διαχρονική Συμπεριφορά των Ανθρώπων στην Ιστορία

Η σχεδόν παράλληλη πορεία της Κρήτης και της Πάρου από την Βενετοκρατία έως την Τουρκοκρατία.

Γεώργιος Αντ. Καπαρός 

ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ!!!

και ON LINE https://24grammata.com/product/0022/

Η ιστορία των οικογενειών: Σκορδίλης, Καπαρός, Κοντανολέων, Κόντος, Καλέργης ή Φωκάς, Γαβαλάς, Αρxολέος ή Αρκολέος ή Αρκουλής, Βαρούχας, Αργυρόπουλος ή Αγιοστεφανίτης και άλλες οικογένειες της Παραναξίας

ΣΕΙΡΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ (αρ. σειράς 35)
Τίτλος: Η Κρήτη, η Πάρος και τα Αρχοντόπουλα
Συγγραφέας: Γεώργιος Αντ. Καπαρός
Επιμέλεια και διόρθωση κειμένου: Σωτήρης Αθηναίος
Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Αθήνα, Ιανουάριος 2018
ISBN: 978-618-5302-28-3
Η εικόνα του εξωφύλλου είναι της Maria Pia Votta
Διάσταση σελίδας: 17×24 cm
Γραμματοσειρά: Minion Pro, 11 ΄
Σελίδες: 172
Χαρτί: Chamois 12 0gr
Εκδόσεις: 24γράμματα / Γιώργος Δαμιανός
Διευθύνσεις / Κεντρική Διάθεση:
α. Πεντέλης 77, Χαλάνδρι
Emaiail: info@24grarammata@com
Web sitite / e-shop: www. 24grarammata.com
Copyriright © 2017 24γράμματα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος………………………………………………………………………………………….. 11
ΜΕΡΟΣ Α΄
H διαχρονική συμπεριφορά των ανθρώπων και της εξουσίας
Η σεξουαλικότητα στην συμπεριφορά των ανθρώπων………………………. 15
Η συμπεριφορά των ανθρώπων στα πλαίσια της ομάδας…………………… 18
Οι διαταραχές συμπεριφοράς…………………………………………………………….. 22
Διαίρει και βασίλευε…………………………………………………………………………… 24
Η εθνική ταυτότητα…………………………………………………………………………… 26
H ταυτότητα των Ελλήνων………………………………………………………………… 30
Έλληνας ή Ρωμιός;………………………………………………………………………………  33
Περί φόρων……………………………………………………………………………………….  40
Περί γραφειοκρατίας………………………………………………………………………… 45
ΜΕΡΟΣ Β΄
Τα ιστορικά γεγονότα
Ενετοί ή Βενετοί………………………………………………………………………………… 51
Ο Λέων της Βενετίας…………………………………………………………………………. 54
Απλά μαθήματα βενετικής…………………………………………………………………. 56
Ένα εντυπωσιακό κείμενο!…………………………………………………………………. 58
Tα 12 Αρχοντόπουλα φτάνουν στην Κρήτη……………………………………….. 62
Αλέξιος Β΄ και Ανδρόνικος Α΄ ο Κομνηνός (11 80-11 83μΧ)……………….. 63
Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους……………… 67
Η κατάκτηση της Κρήτης απ’ τους Βενετούς……………………………………… 69
Οι συνεχείς επαναστάσεις………………………………………………………………….. 75
Η Δημοκρατία του Αγίου Τίτου…………………………………………………………. 81
Η συνωμοσία του Σήφη Βλαστού………………………………………………………. 83
Η Λατινοκρατία στην Πάρο……………………………………………………………….. 85
Παρατηρήσεις σχετικά με την Λατινοκρατία……………………………………… 92
Η στρατιωτική και η υπηρεσία θαλάσσης των Βενετών……………………… 95
Η Τουρκοκρατία στην Κρήτη…………………………………………………………….. 97
Η Τουρκοκρατία στην Πάρο………………………………………………………………. 99
Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας……………………………………………… 102
ΜΕΡΟΣ Γ΄
Οι «Αρχοντόπουλοι» της Πάρου
Πρόλογος………………………………………………………………………………………….. 107
Περί Αρχόντων………………………………………………………………………………….. 109
Σκορδίλης………………………………………………………………………………………….. 113
Οι αδελφοί Τσιριντάνη γίνονται «Καπαροί»………………………………………. 119
Κοντανολέων, Κόντος……………………………………………………………………….. 124
Καλέργης ή Φωκάς……………………………………………………………………………. 125
Γαβαλάς……………………………………………………………………………………………… 128
Αρxολέος ή Αρκολέος ή Αρκουλής……………………………………………………. 130
Βαρούχας…………………………………………………………………………………………… 132
Αργυρόπουλος ή Αγιοστεφανίτης……………………………………………………… 133
Υπόλοιπες οικογένειες……………………………………………………………………….. 134

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ………………………………………………………………………………. 135

1.. Περί ιστορίας………………………………………………………………………………… 137
2. Οι βενετικές οικογένειες πατρικίων………………………………………………… 14 0
3. Έγγραφα επικύρωσης κτήσεων των «Αρχοντόπουλων»…………………. 147
4. Η παρά Trivan απογραφή της Κρήτης (1644 )…………………………………. 153
5. Ciriaco Pizzecolli ή de’ Pizzicolli, Ciriaco d’ Ancona………………………. 158
6. Οι “φίλοι” μας οι Τούρκοι………………………………………………………………. 160
7. Βενετικές λέξεις……………………………………………………………………………… 163
ΑΝΑΦΟΡΕΣ……………………………………………………………………………………… 167

Πρόλογος

Μετά το ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΠΑΡΟΥ(1), επιχειρώ μια δεύτερη προσπάθεια ερμηνείας ιστορικών γεγονότων μέσα από τους κανόνες της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Προσωπικά πιστεύω ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει διαχρονικά, αλλάζει μόνον η εξωτερική του εμφάνιση! Δηλαδή μπορεί να αλλάζουν τα ήθη και τα έθιμα, αλλά η επιδίωξη παραμένει πάντα η ίδια: η αναπαραγωγή! Ο πλούτος αποτελεί το εργαλείο μέσω του οποίου φτάνουμε στην αναπαραγωγή. Μας επιτρέπει να διαλέξουμε την καλύτερη σύντροφο και να εγγυηθούμε επιβίωση και μέλλον στα παιδιά μας! Περισσότερα στο κεφάλαιο Περί ιστορίας…(1)(αντιγράφεται στο Παράρτημα Νο 1).
Τα ανωτέρω συμπεραίνουν πως οι συμπεριφορές ανθρώπων και εξουσίας παραμένουν ουσιαστικά αναλλοίωτες στον χρόνο. Οι κατά καιρούς θεσπιζόμενοι ηθικοί κανόνες φαίνεται να διευκολύνουν το έργο των επιτήδειων που είναι οι κατ’ εξοχήν ανήθικοι! Ο απατεώνας χρειάζεται μιαν ηθική κοινωνία για να ενεργήσει!
Βέβαια, όλοι οι κανόνες έχουν εξαίρεση και όπου υπάρχει λόγος υπάρχει και αντίλογος! Αυτό σημαίνει ότι τα γραφόμενά μου επιδέχονται εξαιρέσεων και είναι αναμενόμενο να υπάρχει «μία μερίς η οποία αντιτίθεται» σε κάποιες απ’ τις απόψεις μου!
Το δόγμα «η ιστορία επαναλαμβάνεται» αντιπροσωπεύει τις αντιλήψεις μου! Θα μπορούσα να προσθέσω και το «η ιστορία κατασκευάζεται»! Πράγματι, όπως ένα αντικείμενο φαίνεται διαφορετικό ανάλογα με την γωνία από την οποία το κοιτάζουμε, έτσι και η ιστορία ερμηνεύεται ανάλογα με τις αντιλήψεις του καθενός μας! Επίσης, ερμηνεύεται ανάλογα με τα συμφέροντα των εκάστοτε κυβερνώντων!
Αφορμή για το παρόν σύγγραμμα είναι η ιστορία των 12 Αρχοντόπουλων της Κρήτης και των απογόνων τους που κατέληξαν στην Πάρο. Στο πρώτο μέρος γίνεται προσπάθεια ερμηνείας της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Στο δεύτερο μέρος αναφέρονται μερικά από τα ιστορικά γεγονότα που θεμελίωσαν τη μοίρα της Κρήτης, της Πάρου και της σύγχρονης Ελλάδας. Τέλος, το τρίτο μέρος αναφέρεται στα «Αρχοντόπουλα» που συναντάμε και στην Πάρο.
Οποιαδήποτε πολιτική κριτική αναδύεται από τα γραφόμενα, είναι καλοπροαίρετη και αποσκοπεί στην επισήμανση των λαθών του πρόσφατου(ή μη) παρελθόντος με σκοπό την βελτίωση παρομοίων καταστάσεων μέλλοντος ! Δεν λαμβάνω καμιά πολιτική θέσημε την έννοια της συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης, πιστεύω πως όλες οι τεκμηριωμένες απόψεις είναι αποδεκτές απ’ όπου κι αν προέρχονται!
Το ύφος του κειμένου και η γλώσσα, στερούνται συγκεκριμένης ταυτότητας. Συχνά καθαρευουσιάνικες και λαϊκές εκφράσεις ανακατεύονται με στόχο την όσο το δυνατόν σαφέστερη απόδοση του νοήματος. Άλλωστε «λογοτεχνική αδεία» όλα επιτρέπονται! Θυμάμαι, στο Δημοτικό, όταν ο δάσκαλος συναντούσε μια λέξη βγαλμένη απ’ τα σπλάχνα της αργκό, αναφωνούσε «τι υπέροχος γλωσσοπλάστης που είναι ο λογοτέχνης»!
Συνεπώς, μην περιμένετε ένα κλασικό βιβλίο ιστορίας, ούτε ένα κλασικό βιβλίο κοινωνιολογίας! Απλά φιλοδοξώ να σας προσφέρω ένα ευχάριστο ανάγνωσμα !